Η ρωσική διπλωματία απάντησε στις διαμαρτυρίες του εβραϊκού κράτους όταν το τελευταίο καταδίκασε τα σχόλια του Σεργκέι Λαβρώφ σχετικά με την υποτιθέμενη εβραϊκή καταγωγή του Αδόλφου Χίτλερ, αναφέροντας παραδείγματα συνεργασίας μεταξύ Εβραίων και Ναζί.
Η Μόσχα είναι σαφές ότι δεν φαίνεται διατεθειμένη να υποχωρήσει μετά τις διαμαρτυρίες της ισραηλινής εκτελεστικής εξουσίας, η οποία είχε καλέσει τον Ρώσο πρεσβευτή για «διευκρινίσεις»μετά τα σχόλια του υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρώφ που μεταδόθηκαν την 1η Μαΐου στο ιταλικό κανάλι Mediaset.
«Έχει δοθεί προσοχή στις αντι-ιστορικές δηλώσεις του επικεφαλής της ισραηλινής διπλωματίας Γιαΐρ Λαπίντ, οι οποίες εξηγούν σε μεγάλο βαθμό την πορεία στήριξης της τρέχουσας ισραηλινής κυβέρνησης προς το νεοναζιστικό καθεστώς του Κιέβου», ανέφερε η ρωσική διπλωματία σε δήλωση που εξέδωσε στις 3 Μαΐου.
Οι σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και Ρωσίας χειροτερεύουν από τότε που ο Σεργκέι Λαβρώφ δήλωσε: «Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά ο Χίτλερ είχε επίσης εβραϊκό αίμα». Απαντούσε στο επιχείρημα ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει ναζισμός στην Ουκρανία, καθώς ο πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι είναι ο ίδιος Εβραίος.
Ο Γιαΐρ Λαπίντ εξέφρασε την αγανάκτησή του: «Τα λόγια του υπουργού [Σεργκέι] Λαβρώφ είναι ταυτόχρονα σκανδαλώδη, ασυγχώρητα και ένα φρικτό ιστορικό λάθος», εδήλωσε, προσθέτοντας ότι οι Εβραίοι δεν «δολοφονήθηκαν μεταξύ τους κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος».
Προηγμένες ιστορικές περιπτώσεις
«Η ιστορία δυστυχώς έχει τραγικά παραδείγματα εβραϊκής συνεργασίας με τους Ναζί», ανέφερε η ρωσική διπλωματία. Στη συνέχεια επικαλέσθηκε αρκετά ιστορικά παραδείγματα.
«Στην Πολωνία και σε άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, οι Γερμανοί διόρισαν Εβραίους βιομηχάνους στις θέσεις αρχηγών γκέτο και Εβραϊκών συμβουλίων [Judenrats], μερικοί από τους οποίους έμειναν στη μνήμη για τις φρικιαστικές πράξεις τους», αναφέρει.
Στη συνέχεια έρχεται το όνομα του Jakub Lejkin,* ο οποίος «κατασκόπευε τους Εβραίους στη Βαρσοβία και στη συνέχεια αναφέρθηκε στη διοίκηση της κατοχής καταδικάζοντας τους συμπατριώτες του σε έναν αναπόφευκτο θάνατο, μερικές φορές ακόμη και συνοδευόμενο από βασανιστήρια». Αναφέρεται επίσης το όνομα του Chaim Rumkowski, ο οποίος «πρότεινε στους Εβραίους του Λοτζ να δώσουν τα παιδιά τους στους Ναζί για να σώσουν τους ενήλικες κατοίκους του γκέτο».
Όσον αφορά την εποχή μας, η ρωσική διπλωματία αντικρούει το επιχείρημα ότι η εβραϊκή καταγωγή του Βολοντίμιρ Ζελένσκι θα καθιστούσε την παρουσία των «νεοναζί» αδύνατη στην Ουκρανία.
«Αυτό που πραγματικά υπάρχει στην Ουκρανία, εάν αφήσουμε κατά μέρος την αχαλίνωτη ρωσοφοβία και τον αγώνα ενάντια σε ό,τι είναι ρωσικό, είναι ο ολοκληρωμένος αντισημιτισμός και το μίσος κατά των Ρομά, που ήταν αδιανόητα πριν από λίγο καιρό», εξηγεί η ρωσική διπλωματία σε αυτό το κείμενο. Η Ρωσία καταγγέλλει επίσης το γεγονός ότι ο πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι δεν έχει επιβάλει στη χώρα του τον σεβασμό του νόμου του 2020 «για την πρόληψη και την καταπολέμηση του αντισημιτισμού στην Ουκρανία». «Οι αρχές και οι δυνάμεις ασφαλείας είναι ανεκτικές στις ιουδοφοβικές κραυγές κατά τη διάρκεια των πορειών των “Banderists” [υποστηρικτών του Stepan Bandera, ηγέτη της Οργάνωσης Ουκρανών Εθνικιστών, ο οποίος συνεργάστηκε στενά με τη ναζιστική Γερμανία κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου,( στην σφαγή των Εβραίων) επειδή το τρέχον καθεστώς στο Κίεβο είναι βέβαιο για το αλάθητό του», αναφέρει.
Το Ισραήλ επιχείρησε μεσολαβητικό ρόλο στην κρίση λόγω εν μέρει των καλών σχέσεών του και των δεσμών μέρους του πληθυσμού του με την Ουκρανία, όπως και με τη Ρωσία. Η χώρα έστειλε προστατευτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία, αλλά όχι όπλα.
