Η απόφαση της Πρίστινας, πρωτεύουσας του Κοσσυφοπεδίου, να αντικαταστήσει από 1ης Αυγούστου όλες τις σερβικές πινακίδες θα μπορούσε να είχε οδηγηθεί σε ένοπλη σύγκρουση, αν δεν είχαν παρέμεβει κατασβεστικά ΗΠΑ και ΕΕ.
Η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει: «Υπό την πίεση των ΗΠΑ και της ΕΕ η κυβέρνηση του Κοσσυφοπεδίου ανέστειλε τους νέους κανόνες στα σύνορα για ένα μήνα. Οι Σέρβοι ακτιβιστές ξήλωσαν τα οδοφράγματά τους. Η σύγκρουση δεν έχει επιλυθεί, στην καλύτερη περίπτωση έχει παγώσει. Για άλλη μια φορά κατέστη σαφές ότι: Η ηγεσία της ΕΕ στο πλαίσιο της διαμεσολάβησής της δεν μπορεί να βασίζεται στην καλή θέληση ή σε οικειοθελείς παραχωρήσεις στη σύγκρουση Κοσσυφοπεδίου-Σερβίας. Πρέπει να γίνει σαφές ότι ο Σέρβος πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς μπορεί να διαβεβαιώνει τη μια στιγμή για το ενδιαφέρον του για την ΕΕ και την επόμενη να πυροδοτεί φόβους στην ΕΕ για ένα σενάριο σαν αυτό της Ουκρανίας με την υποστήριξη της Μόσχας».
Welt: Η λογική είναι με το μέρος της Μπέρμποκ
Ο γερμανικός Τύπος συνεχίζει και σήμερα να σχολιάζει την ξεκάθαρη στήριξη της Γερμανίδας υπ. Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ προς την Ελλάδα στο ζήτημα της εδαφικής κυριαρχίας των νησιών του Αιγαίου. Σε πρωτοσέλιδο σχόλιό της η εφημερίδα Welt μεταξύ άλλων σημειώνει:
«Δύο νατοϊκοί εταίροι βρίσκονται σε διαμάχη. Έρχεται μια υπ. Εξωτερικών μιας τρίτης νατοϊκής χώρας, που είναι στενή φίλη αμφοτέρων. Και αυτή η υπουργός λέει: Το ένα κράτος δεν θα πρέπει να αμφισβητεί την εδαφική ακεραιότητα του άλλου. Η δήλωση αυτή φαίνεται τόσο αυτονόητη που δύσκολα μπορεί να εντοπίσει κάποιος κάτι το σκανδαλώδες. Όμως η τουρκική κυβέρνηση βλέπει αυτή τη δήλωση της Αναλένα Μπέρμποκ για την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας ως επίθεση στην Τουρκία (…) Η λογική είναι με το μέρος της Μπέρμποκ. Οι επικριτές της στη Γερμανία θεωρούν ότι αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να συζητούνται εμπιστευτικά με τους Τούρκους, εάν θέλει να εξασφαλίσει επιρροή στην Άγκυρα. Αλλά αυτή η (γερμανική) ‘επιρροή΄δεν μπόρεσε να αποτρέψει ούτε την τουρκική εισβολή στη Συρία, ούτε τη διάλυση της τουρκικής δημοκρατίας, ούτε την κρίση με την Ελλάδα. Αρκετοί λόγοι για να αναρωτηθεί κανείς ποιος θέλει να ανήκει στο ‘κλαμπ’ της Δύσης. Εκεί ισχύουν κανόνες, και χωρίς κανόνες δεν υπάρχει καμία συμμαχία.»