Η παρουσία του Υπουργού Άμυνας στο πλευρό της νέας Αμερικανίδας πρέσβειρας Κίμπερλι Γκίλφοϊλ προκαλεί πολιτικά ερωτήματα και εσωκομματικές αναγνώσεις στη Νέα Δημοκρατία
Η δημοσίευση της εφημερίδας “Εστία” περί “χρίσματος της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ στον Νίκο Δένδια” προκάλεσε παρασκηνιακή κινητικότητα και προβληματισμό σε κυβερνητικά στελέχη.
Το ρεπορτάζ περιέγραφε με λεπτομέρειες τη συνάντηση της νέας Αμερικανίδας πρέσβη με τον Νίκο Δένδια και τον Βασίλη Κικίλια σε δεξίωση στο Grand Hyatt, όπου η πρέσβειρα φέρεται να επέλεξε προσωπικά ποιοι θα καθίσουν στο τραπέζι της.
Η “Εστία” ερμήνευσε τη θέση του Υπουργού Άμυνας δίπλα στην πρέσβειρα ως ένδειξη αμερικανικής στήριξης, μιλώντας για πιθανό “χρίσμα” ενόψει μελλοντικών πολιτικών εξελίξεων.
Η σιωπή της κυβέρνησης και της πρεσβείας
Παρά το σαφές πολιτικό βάρος του δημοσιεύματος, ούτε η ελληνική κυβέρνηση ούτε η αμερικανική πρεσβεία προχώρησαν σε δημόσια διάψευση ή σχόλιο.
Η σιωπή αυτή —σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η είδηση προβλήθηκε από συντηρητική εφημερίδα κοντά στο κυβερνητικό στρατόπεδο— ενίσχυσε τα ερωτήματα γύρω από το αν οι ΗΠΑ βλέπουν στον Νίκο Δένδια έναν πολιτικό συνομιλητή πρώτης γραμμής, ίσως και εν δυνάμει διάδοχο του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Πολιτικά μηνύματα και εσωκομματικές ισορροπίες
Ο Νίκος Δένδιας εδώ και καιρό διατηρεί υψηλή δημοφιλία, τόσο εντός της ΝΔ όσο και στην κοινή γνώμη, ενώ προβάλλεται ως πρόσωπο θεσμικό, σταθερό και με διεθνή αποδοχή.
Η δημόσια του παρουσία δίπλα στην Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, σε μια στιγμή όπου οι ΗΠΑ επανενεργοποιούν τον ρόλο τους στην περιοχή, αποκτά συμβολικό χαρακτήρα.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι η Ουάσινγκτον αναζητά πρόσωπα με προφίλ ασφάλειας και προβλεψιμότητας, ικανά να εξασφαλίσουν συνέχεια στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, ανεξαρτήτως πολιτικών ανακατατάξεων.
Το ερώτημα της πρόθεσης
Το αν η κίνηση αυτή συνιστά πραγματικό “μήνυμα υποστήριξης” ή απλή διπλωματική ευγένεια, παραμένει ανοικτό ερώτημα.
Ωστόσο, το χρονικό σημείο —με το κυβερνητικό αφήγημα να δοκιμάζεται και το εσωκομματικό έδαφος να αλλάζει— καθιστά τη συγκυρία κρίσιμη.
Η δημόσια εικόνα ενός υπουργού που εμφανίζεται ως προνομιακός συνομιλητής της Ουάσινγκτον μπορεί να αποδειχθεί πολιτικά καθοριστική σε ένα μέλλον με ρευστές ισορροπίες.
Τι δείχνει η σιωπή των άλλων
Η απουσία αντίδρασης από το Μέγαρο Μαξίμου, σε συνδυασμό με τη διακριτική προβολή του Δένδια από φιλικά προς την κυβέρνηση μέσα, ενισχύει την αίσθηση ότι το “χρίσμα” μπορεί να λειτουργεί και ως σήμα εσωτερικής πίεσης.
Αν όντως η Ουάσινγκτον επιλέγει να στέλνει πολιτικά μηνύματα μέσω δημοσίων εμφανίσεων, το ερώτημα είναι πώς θα τα διαχειριστεί η κυβέρνηση, και αν θα υπάρξει ξεκάθαρη τοποθέτηση για να μη δημιουργούνται σκιές εξωτερικής παρέμβασης.
