Το βιβλίο-μνημείο αυτοεξευτελισμού που κλείνει έναν πολιτικό κύκλο και εκθέτει τον Τσίπρα σε ρόλο μεταμελημένου πρωταγωνιστή
Periodista
Το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα, Ιθάκη, δεν είναι πολιτικό μανιφέστο, δεν είναι αυτοβιογραφία, δεν είναι καν πλυντήριο· είναι μια απροκάλυπτη δήλωση μετανοίας προς το σύστημα που τον ταπείνωσε. Ο πρώην πρωθυπουργός αποκηρύσσει χωρίς ντροπή και με μίσος “γενίτσαρου” οτιδήποτε τον ανέδειξε: τις συγκρούσεις, τις επιλογές, ακόμη και τους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα του. Η επιθετική του ρητορική, οι αθλιότητες και οι συκοφαντίες προς πρώην συνεργάτες δείχνει αμήχανη προσπάθεια αυτοαποκάθαρσης έναντι των αφεντάδων του, ώστε να τους πείσει ότι δεν έχει καμία σχέση πια με το παρελθόν και τα πρόσωπα που έγιναν κόκκινο πανί για τα ντόπια και ξένα συμφέροντα.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του ο Αλέξης Τσίπρας εκπέμπει γονατιστός μήνυμα στα δομημένα συμφέροντα να τον συμπεριλάβουν το πολιτικό σκηνικό του άμεσου μέλλοντος, έστω και στον ρόλο του κομπάρσου. Η αφήγηση, γεμάτη ψέματα, κυριαρχείται από προσπάθεια απολογισμού που γλιστρά στην αυτοαναιρέση: ο Τσίπρας δείχνει να ζητά συγγνώμη από τις ίδιες δυνάμεις που κάποτε παρουσίαζε ως αντιπάλους και πρωταγωνιστώντας σε σκηνή αυτοεξευτελισμού, ικετεύει για λίγο χώρο στα πολιτικά πράγματα.
Στην πράξη, η έκδοση του βιβλίου επιβεβαιώνει ότι το πολιτικό του κεφάλαιο έχει ήδη ολοκληρώσει τον κύκλο του. Ένας ηγέτης που αναδύθηκε επειδή τον σήκωσε το αντιμνημονιακό κύμα δύσκολα μπορεί να σταθεί σε μια εποχή όπου εκείνη η ορμή έχει υποχωρήσει. Και καθώς τα νερά χαμηλώνουν, η εικόνα του Τσίπρα ξεθωριάζει μαζί με τη μνήμη μιας περιόδου που η κοινωνία δείχνει να αφήνει οριστικά πίσω της. Εξάλλου, ένας αληθινός ηγέτης δεν χρειάζεται να απολογηθεί σε εκείνους που τον εξευτέλισαν και συνεχίζουν να τον εξευτελίζουν…
