Στην καρδιά του Αυγούστου, η ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου ξαναζωντάνεψε.
Ο κίνδυνος απεργιών στην Αυστραλία, τον μεγαλύτερο παραγωγό υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στον κόσμο, ήταν αρκετός για να αυξήσει τις τιμές κατά 50%.
Λίγες εβδομάδες πριν από την έναρξη της περιόδου θέρμανσης την 1η Οκτωβρίου, το άλμα των τιμών είναι σίγουρα ανησυχητικό.
Ωστόσο, δεν προκαλεί πανικό, αναφέρει ανάλυση του Bloomberg.
Μην πανικοβληθείτε… ακόμη
Πρώτον, ο κίνδυνος ήταν απλώς αυτός — ένας κίνδυνος.
Οι διαπραγματεύσεις για τους μισθούς προχωρούν και η αναστάτωση πιθανότατα θα αποφευχθεί.
Καθώς ο κίνδυνος έχει υποχωρήσει, το ίδιο ισχύει και για τις τιμές.
Αλλά, το πιο σημαντικό, η Ευρώπη έχει έναν ακόμη ισχυρότερο σύμμαχο για να κρατήσει υπό έλεγχο τις τιμές του φυσικού αερίου προς τους ψυχρότερους μήνες: εξαιρετικά αδύναμη ζήτηση.
Η μεταποιητική κρίση που μαστίζει την ήπειρο —η βιομηχανική δραστηριότητα στη Γερμανία συρρικνώθηκε για 14 συνεχόμενους μήνες— είναι το καλύτερο αντίδοτο ενάντια στη συμπίεση της παροχής αερίου.
Με τέτοιους φίλους, ποιος χρειάζεται εχθρούς;
Η ύφεση απομακρύνει την κρίση
Η Ευρώπη νικάει την ενεργειακή της κρίση χάρη στον αντίκτυπο που είχε η εν λόγω κρίση στη βιομηχανική της καρδιά.
Σε ολόκληρη την ήπειρο, πολλές εταιρείες έντασης ενέργειας είτε έκλεισαν είτε μείωσαν την παραγωγή αφού δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τις υψηλότερες τιμές της ενέργειας.
Ιδιαίτερα επηρεάζονται οι βιομηχανίες λιπασμάτων, χημικών, μεταλλουργικών, γυαλιού, χαρτιού και κεραμικής.
Όλα αυτά τα κλειστά εργοστάσια δεν χρειάζονται φυσικό αέριο ή ηλεκτρικό ρεύμα τώρα.
Στη Γερμανία, η δραστηριότητα μεταξύ των ενεργοβόρων εταιρειών μειώθηκε τον Ιούνιο κατά σχεδόν 18% σε σύγκριση με τα τέλη του 2020, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία.
Τον ίδιο μήνα, η ζήτηση βιομηχανικού αερίου μειώθηκε επίσης κατά 18% σε σύγκριση με ένα χρόνο πριν.
Τον Ιούλιο, η ζήτηση φυσικού αερίου σημείωσε ακόμη μεγαλύτερη βουτιά, υποχωρώντας 22,9% σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα, τη μεγαλύτερη μείωση μέχρι στιγμής το 2023.
Όταν τα επίσημα στοιχεία βιομηχανικής παραγωγής ανακοινωθούν για τον Ιούλιο σε λίγες εβδομάδες, αυτή η μείωση στις ενεργειακές ανάγκες υποδηλώνει περαιτέρω επιδείνωση της βιομηχανικής δραστηριότητας.
Μείωση της ζήτησης
Η εικόνα είναι παρόμοια σε όλη την υπόλοιπη ήπειρο.
Είναι αλήθεια ότι ένα μέρος της μείωσης της κατανάλωσης βιομηχανικού αερίου ανταποκρίνεται σε μέτρα ενεργειακής απόδοσης και όχι στην καταστροφή της ζήτησης.
Ωστόσο, μέρος της μείωσης οφείλεται επίσης στη στροφή σε πιο ρυπογόνα καύσιμα, όπως το πετρέλαιο και ο άνθρακας.
Η ζήτηση φυσικού αερίου στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας ήταν αδύναμη και αυτό το καλοκαίρι, καθώς ο δροσερός καιρός στο μεγαλύτερο μέρος της βορειοδυτικής Ευρώπης μείωσε την ανάγκη για κλιματισμό, ενώ η παραγωγή ανέμου ήταν ισχυρή την ίδια στιγμή.
Λόγω της αναιμικής παραγωγικής δραστηριότητας και της χαμηλότερης από το αναμενόμενο καύσης αερίου στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, η Morgan Stanley εκτιμά ότι η συνολική ζήτηση φυσικού αερίου στην Ευρώπη είναι περίπου 15% κάτω από τον μέσο όρο της πενταετίας, ακόμη και όταν προσαρμόζεται από τις επιπτώσεις του καιρού.
Φουλ οι αποθήκες
Με χαμηλή κατανάλωση και άφθονη παροχή LNG μέχρι στιγμής, η Ευρώπη μπόρεσε να διοχετεύσει μια ποσότητα ρεκόρ φυσικού αερίου σε υπόγεια αποθήκευση την άνοιξη και το καλοκαίρι – παρά το γεγονός ότι οι περισσότερες χώρες της περιοχής δεν έχουν πλέον πρόσβαση στην παροχή φυσικού αερίου με ρωσικό αγωγό.
Τα ευρωπαϊκά αποθέματα φυσικού αερίου είναι σχεδόν 92% γεμάτα — υψηλό ρεκόρ για αυτήν την περίοδο του έτους.
Εάν συνεχιστεί ο τρέχων ρυθμός ένεσης, τα αποθέματα θα φτάσουν το 100% μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου.
Έτσι, ακόμα κι αν συνεχιστούν τα αυστραλιανά χτυπήματα LNG, η Ευρώπη είναι πιθανό να φτάσει σε κορυφές δεξαμενών μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου ή τις αρχές Νοεμβρίου, σε σύγκριση με έναν μέσο όρο 2010-2019 91% για εκείνη την εποχή του έτους.
Το επιπλέον buffer θα πρέπει να ηρεμήσει την αγορά.
Κι όμως, θα ήταν ελάχιστη παρηγοριά για τους βιομήχανους της ηπείρου.
Επί του παρόντος, οι ευρωπαϊκές τιμές φυσικού αερίου κυμαίνονται σε περίπου 35 ευρώ ανά μεγαβατώρα, σε σύγκριση με τον μέσο όρο του 2010-2020 που ήταν λίγο πάνω από 20 ευρώ.
Οι τιμές χονδρικής ηλεκτρικής ενέργειας ξεπερνούν τα 140 ευρώ ανά μεγαβατώρα, υπερτριπλάσιες από τον μέσο όρο 2010-2020 που ήταν 38,5 ευρώ.
Λεπτές οι ισορροπίες
Το πρόβλημα για τον κλάδο δεν είναι μόνο ότι οι τρέχουσες τιμές είναι πολύ υψηλότερες από ό,τι πριν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι οι εταιρείες γνωρίζουν ότι οποιοδήποτε πρόβλημα εφοδιασμού, πραγματικό ή αντιληπτό, θα πυροδοτούσε ένα ράλι τιμών, επειδή ακόμη και με σχεδόν πλήρη αποθέματα, η Ευρώπη χρειάζεται όλο το φυσικό αέριο που μπορεί να έχει για να περάσει τον χειμώνα.
Ο μεταποιητικός τομέας παραμένει το μεγάλο τμήμα της κατανάλωσης.
Ως εκ τούτου, γιατί τόσοι πολλοί διευθύνοντες σύμβουλοι διστάζουν να επαναφέρουν την παραγωγική ικανότητα, φοβούμενοι την επανενεργοποίηση ενός εργοστασίου μόνο για να πιαστούν ξανά από υψηλότερες τιμές.
Το ισοζύγιο προσφοράς και ζήτησης φυσικού αερίου στην Ευρώπη παραμένει επισφαλές.
Μόνο η εξαιρετικά αδύναμη βιομηχανική ζήτηση εξισορροπεί το σύστημα.
Τα άφθονα αποθέματα βοηθούν, αλλά ακόμη και με αυτά, η Ευρώπη δεν θα τα κατάφερνε να ξεπεράσει το χειμώνα εάν όλη η ζήτηση βιομηχανικού αερίου επέστρεφε στα προ κρίσης επίπεδα.
Ως εκ τούτου, το τίμημα της αποφυγής της ενεργειακής κρίσης είναι μια βαθιά ύφεση στον μεταποιητικό τομέα και μια μακροπρόθεσμη απώλεια οικονομικής ανάπτυξης.
Μια ανάλυση που δημοσιεύθηκε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τον περασμένο μήνα λέει ότι η Γερμανία είναι πιθανό να χάσει λίγο περισσότερο από το 1% της δυνητικής παραγωγής.
Οι υψηλές τιμές… πλήττουν τις υψηλές τιμές. Πάντα όμως υπάρχει κόστος…
