Του Μιχάλη Ψύλου
Στον τεράστιο σταθμό παραγωγής ηλιακής ενέργειας Αλ Ντάφρα, νότια του Άμπου Ντάμπι, οι εργαζόμενοι εγκαθιστούν ένα φωτοβολταϊκό πάνελ κάθε δύο λεπτά.
Ο χώρος, του οποίου η κατασκευή ξεκίνησε το 2020 από μια κοινοπραξία της γαλλική EDF Renewables, της κινεζικής Jinko Power και του δημόσιου ενεργειακού φορέα των Εμιράτων, πρόκειται σύντομα να ολοκληρωθεί. Με τέσσερα εκατομμύρια ηλιακά πάνελ και εγκατεστημένη ισχύ 2 γιγαβάτ (GW), είναι ένα από τα πιο μεγάλα «ηλιακά πάρκα» στον κόσμο. Η ηλεκτρική ενέργεια που θα παραχθεί εκεί και θα ηλεκτροδοτεί 160.000 κατοικίες, έχει ήδη αγοραστεί για τα επόμενα τριάντα χρόνια.
Σε όλο τον κόσμο, στη μέση ερημικών περιοχών, αλλά και σε στέγες σπιτιών, σε πάρκινγκ, πάνω από αποθήκες και εργοστάσια, σε λίμνες, δίπλα σε αυτοκινητόδρομους, σε γεωργικές εκτάσεις, υπάρχουν πλέον ηλιακοί συλλέκτες που εγκαθίσταται με πρωτοφανή ρυθμό.
Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας (IEA), η ηλιακή ενέργεια αναμένεται να αντιπροσωπεύει 2.350 GW δυναμικής ισχύος παγκοσμίως μέσα σε τέσσερα χρόνια, ξεπερνώντας τα υδροηλεκτρικά το 2024, το φυσικό αέριο το 2026 και τον άνθρακα το 2027.
Και η ενεργειακή μετάβαση μιλάει κινεζικά:
Σε λιγότερο από 20 χρόνια, ο Δράκος έχει κατακτήσει μια θέση απόλυτου ελέγχου στον τομέα των φωτοβολταϊκών: η κυριαρχία δεν αφορά μόνο τις πρώτες ύλες, αλλά κάθε μεμονωμένο κρίκο στην αλυσίδα εφοδιασμού, από το πυρίτιο μέχρι το τελικό πάνελ
«Χωρίς το Πεκίνο η κλιματική ουδετερότητα κινδυνεύει να γίνει αντικατοπτρισμός»,γράφει η ιταλική Il Sole 24Ore. «Από τις πρώτες ύλες έως τα εξαρτήματα των φωτοβολταϊκών πάνελ, η παρουσία του ασιατικού γίγαντα στις πράσινες αλυσίδες εφοδιασμού είναι ολοένα και πιο ισχυρή. Η Κίνα θα είναι πρωταθλήτρια στην πράσινη επανάσταση»,τονίζει η ιταλική εφημερίδα.
Ασθμαίνοντας ακολουθεί η Δύση
Την ίδια ώρα, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη εφαρμόζουν σχέδια δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη χρηματοδότηση της ανταγωνιστικότητας της πράσινης βιομηχανίας τους, το Πεκίνο είναι ήδη πολύ μπροστά σε αυτή τη διαδικασία.
Αν και η Κίνα είναι παγκοσμίως γνωστή ως ένας από τους μεγαλύτερους καταναλωτές άνθρακα, τα τελευταία 10 χρόνια έχει γίνει ένα από τα πιο ενάρετα έθνη όσον αφορά τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών, όπως η ηλιακή και η αιολική ενέργεια καθώς και στην ανάπτυξη ηλεκτρικών οχημάτων . Όλα αυτά έφεραν την Κίνα στο πρώτο σκαλί του βάθρου, όχι μόνο στην κατάταξη της κύριας επενδυτικής χώρας στην πράσινη βιομηχανία, αλλά και στη λίστα των παραγωγών και προμηθευτών προϊόντων σε αυτόν τον τομέα.
Η στρατηγική του Δράκου
Μπροστά στην οικοδόμηση μιας τόσο τεράστιας αυτοκρατορίας, τίθεται ένα ερώτημα αυθόρμητα: ποια είναι η οικονομική στρατηγική του Δράκου; Σύμφωνα με τον Γιανξιού Γκου,ειδικό στη διαχείριση περιουσιακών στοιχείων του γαλλογερμανικού χρηματοπιστωτικού ομίλου Oddo Bhf, υπάρχουν δύο στρατηγικοί λόγοι πίσω από αυτό: «Η Κίνα θέλει να αποκτήσει ενεργειακή αυτάρκεια και να ενθαρρύνει την ενεργειακή μετάβαση στον μεταποιητικό τομέα, από παραγωγούς χαμηλού επιπέδου σε παραγωγούς υψηλότερης ποιότητας».
«Η Κίνα βασίζεται επίσης στα ηλεκτρικά οχήματα για να διευκολύνει την αποθήκευση και την κατανάλωση μεγάλης κλίμακας της νέας ενέργειας που παράγεται», εξήγησε ο Γκου. Τα αποτελέσματα? «Είναι εντυπωσιακά.Η Κίνα έχει την υψηλότερη εγκατεστημένη ισχύ ηλιακής ενέργειας για επτά συναπτά έτη, αντιπροσωπεύοντας το 40% της παγκόσμιας δυναμικότητας.
Όλα αυτά μεταφράζονται σε τεράστιο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για τις κινεζικές εταιρείες. Αυτό το πλεονέκτημα, σύμφωνα με τον Γκου, βασίζεται σε επενδύσεις μεγάλης κλίμακας, παραγωγή και κατανάλωση, που δίνουν κίνητρα στις νέες εταιρείες ενέργειας να αυξήσουν την καινοτομία και να βελτιώσουν την απόδοση, μειώνοντας τις τιμές της ενέργειας. «Οι χαμηλότερες τιμές θα έχουν ως αποτέλεσμα την περαιτέρω τόνωση της ζήτησης. Για να έχει αυτή την ηγετική θέση, θα είναι κρίσιμη για την Κίνα η περαιτέρω υποστήριξη από τις κυβερνητικές αρχές», πρόσθεσε ο Κινέζος ειδικός.
Οι κινεζικοί πράσινοι γίγαντες
Εξετάζοντας τις εταιρείες, σύμφωνα με την Oddo Bhf, μεταξύ των ηγετών ξεχωρίζουν κινεζικές επιχειρήσεις, όπως η LONGi Green Energy (φωτοβολταϊκές μονάδες), η Catl (μπαταρίες μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων EV), η Byd (μπαταρίες EV), η Sungrow Power (φωτοβολταϊκές συσκευές) και η Mingyang (αιολικές συσκευές). «Οι μεγαλύτεροι παίκτες εισέρχονται σε αυτήν την επιχείρηση μέσω στρατηγικών συνεργασιών, άμεσων επενδύσεων ή κοινοπραξιών. Ο ανταγωνισμός είναι ολοένα και ισχυρότερος, με έναν συνεχώς αυξανόμενο αριθμό παρόχων στην εθνική αγορά», συνέχισε ο Γκου.
Αξιοσημείωτη, σύμφωνα με τον αναλυτή, είναι και η τάση κορυφαίων κινεζικών εταιρειών που επεκτείνονται σε ξένες αγορές, ιδιαίτερα στην Ευρώπη.
Κινεζικά ηλεκτρικά οχήματα
Περισσότεροι από 10 Κινέζοι κατασκευαστές ηλεκτρικών οχημάτων έχουν ανακοινώσει σχέδια να πάνε στην Ευρώπη τους τελευταίους 12 μήνες και πολλοί έχουν ήδη φτάσει. Για παράδειγμα, η γερμανική εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων Sixt έχει δεσμευτεί να αγοράσει 100.000 ηλεκτρικά οχήματα της κινεζικής μάρκας BYD από τώρα έως το 2028. Η Saic Motor, η μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία της Κίνας, εξήγαγε 10.000 ηλεκτρικά οχήματα στην Ευρώπη τον Σεπτέμβριο του 2022.
Επιπλέον, για να αυξήσουν τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, οι Κινέζοι ηγέτες συνεχίζουν να προωθούν την καινοτομία και τις τεχνολογίες. Για παράδειγμα, ο γίγαντας φωτοβολταϊκών LONGi Green Energy ίδρυσε θυγατρική αποθήκευσης ενέργειας υδρογόνου το 2021. Η CAtl στοχεύει να γίνει επίσης η πρώτη εταιρεία που θα παράγει μαζικά μπαταρίες ιόντων νατρίου το 2023.
Η υστέρηση της ΕΕ
Την ίδια ώρα, οι επενδύσεις της ΕΕ κατά της κλιματικής αλλαγής αυξάνονται,μεν, «αλλά το επίπεδό τους εξακολουθεί να παραμένει πολύ χαμηλότερο από αυτό που απαιτείται για την επίτευξη του στόχου μηδενισμού των εκπομπών έως το 2050», σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ)
«Το επίπεδο των δαπανών πρέπει να ανέλθει στα 1000 δισ. ευρώ ετησίως,δηλαδή 356 δισ. περισσότερα σε σχέση με την περίοδο 2010-2020.
Ωστόσο, παρατηρεί η ΕΤΕπ, «μακροπρόθεσμα, η ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης κινδυνεύει από τα σχετικά χαμηλά επίπεδα επενδύσεων στην καινοτομία, καθώς και σε μηχανήματα και εξοπλισμό».
Οι επενδύσεις ανέκαμψαν το 2021-2022, επιστρέφοντας στα προ πανδημίας επίπεδα, «αλλά αυτή η επιτυχία κρύβει στην πραγματικότητα μια επίμονη αδυναμία όσον αφορά τις παραγωγικές επενδύσεις ». Το χάσμα μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ είναι 1,5-2 ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με το ΑΕΠ.
«Για να παραμείνουμε ανταγωνιστικοί, θα είναι απαραίτητο να έχουμε ηγετική θέση σε πράσινες τεχνολογίες, όπως η αιολική ενέργεια, τα φωτοβολταϊκά και οι μπαταρίες, αλλά ο ηγετικός ρόλος της ΕΕ σε αυτόν τον τομέα κινδυνεύει να παραδοθεί στην Κίνα».
