Η ηχηρή απουσία αναφοράς στο βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα στους ολιγάρχες και τους μεγαλοεπιχειρηματίες εγείρει ερωτήματα για τις πολιτικές ισορροπίες που επιλέγει να αφήσει στη σιωπή
Η Πυθία αποκαλύπτει
Παρακολουθώ σχόλια για το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα και αυτό που επαναλαμβάνουν όσοι το έχουν διαβάσει προσεκτικά είναι ένα: η απόλυτη απουσία αναφορών σε επιχειρηματίες και “ολιγάρχες”. Για έναν πολιτικό που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός και που στο παρελθόν είχε χτίσει σημαντικό μέρος της ρητορικής του πάνω στη σύγκρουση με την οικονομική ισχύ, η σιωπή αυτή δεν περνά απαρατήρητη.
Καμία συνάντηση, καμία κριτική, καμία περιγραφή πίεσης ή διαπραγμάτευσης. Μια ολόκληρη περίοδος πολιτικής διακυβέρνησης, όπου οι σχέσεις εξουσίας και επιχειρηματικού κόσμου έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, εξαφανίζεται από το αφήγημα. Και εύλογα, όσοι κινούνται στα παρασκήνια της πολιτικής το διαβάζουν ως ένδειξη ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει λόγους να αποφύγει ανοίγματα σε αυτό το κεφάλαιο.
Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν πως η αποσιώπηση δεν είναι τυχαία· ότι ίσως οφείλεται σε εκκρεμείς σχέσεις ή παλιές οφειλές πολιτικής φύσης. Άλλοι θεωρούν ότι ο Τσίπρας, επιχειρώντας επιστροφή στο πολιτικό προσκήνιο, υποταγμένος πια σε οικονομικά συμφέροντα – ακόμη και σε εκείνα που τον είχαν ταπεινώσει – επιλέγει να κρατήσει αποστάσεις από μέτωπα που μπορεί να αποδειχθούν επικίνδυνα ή έχει χτίσει νέες συμμαχίες και έχει υποταχθεί σε συμφέροντα με αποτέλεσμα να μην μπορεί σήμερα να αναφερθεί σε αυτά.
Ένα είναι το βέβαιο: η σιωπή γύρω από τους επιχειρηματίες λέει συχνά περισσότερα από μια ξεκάθαρη τοποθέτηση.
