Του Ηλία Παπαναστασίου
Διαβάζουμε από το Banking News (15/2/2025)
«Σε περιδίνηση βρίσκεται το ευρωπαϊκό κατεστημένο μετά την επιχείρηση «σοκ και δέος» από τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ J.D Vance και τον αποκλεισμό της Ευρώπης από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων για το Ουκρανικό. Η Ύπατη Εκπρόσωπος Kaja Kallas συγκαλεί άτυπη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ που είναι παρόντες στο Μόναχο. Ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, θα συμμετάσχει την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου και ώρα 8:30 π.μ., στην έκτακτη συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο περιθώριο της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου.
Η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ, Kaja Kallas θα συγκαλέσει την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου, μια άτυπη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ που είναι παρόντες στο Μόναχο για να γίνει απολογισμός των τελευταίων επαφών με αξιωματούχους των ΗΠΑ και της Ουκρανίας.»
Γράφαμε στο προηγούμενο άρθρο μας χαρακτηριστικά για την κατάσταση ρωσο–υστερίας και παρανοϊκής ρωσο–φοβίας:
«Ομολογουμένως πολύ δύσκολα μπορεί να σχολιάσει κάποιος ανατριχιαστικές ανοησίες τέτοιου βαθμού και μάλιστα από εκπρόσωπο σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι γνωστή η βιτριολικού τύπου εμπάθεια, προκατάληψη, ρατσιστική πρόληψη και λυσσώδης εχθρότητα των Ευρωπαίων μανδαρίνων εναντίον της Ρωσίας που πολεμά για την ύπαρξή της, την προστασία και σωτηρία των πολιτών της που κινδυνεύουν από την Ναζιστική βαρβαρότητα των Ουκρανών δωσίλογων του Χίτλερ. Όπου σταθούν και όπου βρεθούν, στάζουν χολή, αίμα και δηλητήριο κροταλία για την Ρωσία και τους Ρώσους, τον πολιτισμό και την ιστορία τους, την θέση τους στην Ευρώπη. Για τους Ευρωπαίους Μανδαρίνους του Ευρωιερατείου και γενικότερα για την Πολιτικο/Οικονομική Ολιγαρχία των Ευρωπαίων η Ρωσία δεν «ανήκει» στην Ευρώπη, στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό και για τους πλέον αφιονισμένους αντι–Ρώσους, δεν ανήκουν ούτε στο ανθρώπινο είδος ακολουθώντας τα κελεύσματα των Ναζί μετά 8–9 δεκαετίες και οι οποίοι αποκαλούσαν τους Ρώσους «Untermenshen» (Υπάνθρωπους)…»
Γράφαμε όλα τα παραπάνω με αφορμή τα λεγόμενα της πυροβολημένης και (πολύ)διαταραγμένης Κάγια Κάλλας, προερχόμενης από την χώρα «Γολιάθ» της Βαλτικής που λέγεται Εσθονία…
Εάν η επίσημη εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής χρησιμοποιεί γλώσσα αποκρουστική στη μορφή και φρικτή στα νοήματά της, τότε η δυστοπική Ευρωπαϊκή Ένωση όχι μόνο δεν έχει σχέση με την «Ευρώπη των λαών» ή όπως λέγαμε πολύ παλαιότερα –κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1970– την «Ευρώπη των Εργαζομένων» αλλά μόνο με την «Ευρώπη του Ιμπεριαλιστικού Κεφαλαίου» και με τους Ευρωπαίους Αποικιοκράτες που ονειρεύονται νυχθημερόν –όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές– την «διαμελισμένη, διαμοιρασμένη και τεμαχισμένη Ρωσία», ικανοποιώντας έτσι τις βαθύτερες, συνειδητές και ασυνείδητες επιθυμίες των Ναζί προγόνων τους είτε είναι οι Γερμανοί Ναζί εισβολείς του 1941 στην Σοβιετική Ένωση, είτε οι Φιλανδοί φασίστες του Μαννερχάιμ, είτε τα εθνάρια και λαΐδια της Βαλτικής (Εσθονοί, Λιθουανοί, Λετονοί και «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις»…)
Η Αμερικανική Υπερδύναμη – χωρίς καμμιά διάθεση συγχώρεσης των εγκλημάτων της μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και των 181 Ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων των ΗΠΑ– παρουσιάζεται μέχρι στιγμής «μετριοπαθέστερη» των Ευρωπαίων «λυσσασμένων και λυσσάρων της Πολιτικής» που στο άκουσμα της λέξης «Ρωσία» και «Πούτιν», υστερίζονται και καταλαμβάνονται από αμόκ και αφρούς λύσσας, ψυχοπαθολογικής διάθεσης βίας και πολεμικής ψύχωσης σε βαθμό σχιζοφρενούς και ανίατης άνοιας!
Εάν οι Αμερικανοί είναι οι «Καουμπόις του Διεθνούς Ροντέο της Πολιτικής» οι Ευρωπαίοι ξεπεσμένοι Αποικιοκράτες θυμίζουν «ξεπεσμένες αριστοκράτισσες» που για τα «προς το ζειν» προσπαθούν να δελεάσουν τους «Ρεπουμπλικάνους Καουμπόις» φορώντας προκλητικά εσώρουχα και «φτηνό άρωμα πόρνης»…
Ίσως δεν υπάρχουν άλλες καταλληλότερες λέξεις και εκφράσεις για τους ελεεινούς και τρισάθλιους «λεβέντες» της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ελίτ αλλά και τις ακατονόμαστες «κυρίες» όπως η προαναφερθείσα διαταραγμένη Κάλλας –γνωστές και μη εξαιρετέες ύαινες– οι οποίες αποδεικνύονται νυχθημερόν χειρότερες από τις Μάγισσες του Σάλεμ της Μασαχουσέτης εν έτει 1690 μ.Χ….
Καλό θα ήταν να υπενθυμίσουμε στους απανταχού Τραμπιστές και ακραιφνείς θαυμαστές της Ρεπουμπλικάνικης (φαινομενικής) παντοδυναμίας πως οι επιθυμίες απέχουν από την πραγματικότητα έτη φωτός. Μπορεί ο ίδιος ο Τραμπ να διακατέχεται από ειλικρινή επιθυμία επίλυσης του Πολέμου Αμερικανο/Ευρώπης εναντίον της Ρωσίας στην Ουκρανία όμως όλες του οι κινήσεις καθορίζονται από το Γεωστρατηγικό κριτήριο America First
και ουδόλως από ψευδεπίγραφες «ανθρωπιστικές ευαισθησίες» και υποκριτικούς πασιφισμούς.
Όσοι λοιπόν ελπίζουν τα πάντα στο όνομα Τραμπ, ας κρατούν μικρό καλάθι και ας συμμαζέψουν τις μάλλον υπερβολικές –σχεδόν αφηνιασμένες…– προσδοκίες τους. Η ειρήνη στην Ουκρανία –αν ποτέ…– θα αργήσει και δεν θα γίνει με τους όρους του Τραμπ αλλά με τους όρους της Λογικής. Και η Λογική ισοδυναμεί με τα στρατιωτικά αποτελέσματα «επί του πραγματικού πεδίου της μάχης» όπου οι Ρώσοι νικάνε με ασυγκράτητο και σε συντριπτικό βαθμό όχι τους Ουκρανούς αλλά τα 50 κράτη –του ΝΑΤΟ και όχι μόνο…– που βοηθούν τους Ουκρανούς. Άλλο πράγμα η «Λογική επί του στρατιωτικού πεδίου» και άλλο η λογική των Ρεπουμπλικάνων επιτελών και του ίδιου του Τραμπ.
Όσοι επίσης φαντασιώνονται «προδοτικούς συμβιβασμούς» από μέρους της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, μάλλον θα απογοητευθούν. Όχι γιατί κάτι παρόμοιο είναι αδύνατο –«Ποτέ μην λες ποτέ», γιατί τίποτε δεν αποκλείεται στην μάταιη ζωή που ζούμε– αλλά γιατί ούτε ο Βλαδίμηρος Πούτιν ούτε ο Σεργκέι Λαβρόφ ανήκουν στο δίδυμο «Ηλίθιος και Πανηλίθιος», πολύ περισσότερο σήμερα που η Ρωσία όχι απλώς άντεξε την υπονόμευση και επίθεση, άμεσα ή έμμεσα –50 κρατών (Νατοϊκών και μη )– αλλά νικάει καταφανώς, με ιλιγγιώδη ταχύτητα και σε συντριπτικό βαθμό! Η ένδοξη πρώην Σοβιετική Ένωση και νυν μεγάλη χώρα των Ρως, έδειξε πως έχει απίστευτες αντοχές, καρτερικότητα και ευφυΐα. Είναι ασυζητητί, μια μεγάλη χώρα! Μια τέτοια χώρα δεν θυσιάζει τις θυσίες των παιδιών της, το αίμα των στρατιωτών της στις μεγάλες μάχες τριών ετών έως σήμερα! Όλα τα παραπάνω τα γράφουμε σαν απάντηση στους «επαναστάτες του πληκτρολογίου» δηλαδή τους καναπεδάτους του Facebook και των Κοινωνικών Δικτύων που κάνουν –μερικοί από αυτούς– μια άδικη, αστήρικτη και παντελώς αβάσιμη κριτική εναντίον της Ρωσίας και μάλιστα χωρίς να έχουν γνώση γεωστρατηγική, στρατιωτική και εξειδικευμένη για να κριτικάρουν, «επί του πεδίου», την Στρατιωτική τακτική και Γεωστρατηγική Επιστήμη της Ρωσικής Ομοσπονδίας… Ας έχουν υπόψη τους όλοι οι παραπάνω πως:
Η Ρωσία αποτελεί την πλέον προχωρημένη Κοινωνικά, πολιτικά, κοσμοθεωρητικά χώρα της Παγκόσμιας Ιστορίας για έναν απλούστατο και μοναδικό λόγο «Είναι η μοναδική στα Παγκόσμια Χρονικά Χώρα που επαναστάτησε και κατεδάφισε τον εκμεταλλευτικό, ταξικό και καταπιεστικό χαρακτήρα της Αστικής και Φεουδαρχικής Κοινωνίας ενώ ταυτόχρονα προχώρησε στην ριζική ανάπλαση του Κοινωνικού της Σχηματισμού σε Σοσιαλιστική βάση με Κομμουνιστική Προοπτική. Πρωτοφανής ρήξη με την Ιστορία γιατί κανένας δεν προηγήθηκε και κανένας δεν ακολούθησε την Ρωσία σε αυτή την «έφοδο προς τον ουρανό» (πλην των χωρών που την ακολούθησαν μετά τον Β’ ΠΠ και στηρίχτηκαν στις πλάτες της), αδιανόητη ρηξικέλευθη πράξη απελευθέρωσης της Ανθρωπότητας από τα δεσμά του Ιμπεριαλισμού, της Φεουδαρχίας και του Καπιταλισμού. Κανένας λαός δεν τόλμησε παρόμοια προσπάθεια, μια εποποιΐα ανθρώπινη μέσα από εμφύλιο πόλεμο 5 ετών –1917 έως 1922– και μια βάρβαρη Ναζιστική επιδρομή 4 ετών –1941 έως 1945– συνολικά σχεδόν μια δεκαετία υπεράνθρωπων και πρωτοφανών αγώνων εναντίον εσωτερικών και εξωτερικών εισβολέων. Οι Σοβιετικοί τότε Ρώσοι υλοποίησαν τεράστια επιτεύγματα Κοινωνικού Κράτους, Οικονομικής ανάπτυξης και Τεχνολογικής, επιστημονικής προόδου σε εκπληκτικό βαθμό. Και όλα τα παραπάνω χωρίς καμμιά βοήθεια απέξω και μέσα από οικονομικούς αποκλεισμούς, εμπάργκο, σαμποτάζ και πολέμους των Διεθνών υαινών του Παγκοσμίου Ιμπεριαλισμού με πρωτοπορία τους άθλιους γδάρτες λαών (Βρεττανοί) και τους Βάρβαρους Γότθους καταστροφείς που «επαίρονταν» μάλιστα και για τον «πολιτισμό» τους (Γερμανοί). Εάν μετά την Κρουτσοφική ανατροπή και έναρξη του διαρκούς εκφυλισμού που ξεκίνησε από το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ, η Σοβιετία κατέληξε στην τελευταία δεκαετία της ασύστολης παρακμής της με πρωτομάστορα και τελικό «κατεδαφιστή» τον Γκορμπατσόφ, αυτό δεν σήμαινε πως το Κρατικό/Σοσιαλιστικό Σύστημα δεν είχε ευρεία αποδοχή ακόμη και στις αρχές του 1991 όταν σε δημοψήφισμα υποστηρίχτηκε η διατήρηση του σοβιετικού συστήματος σε ποσοστό 70–75% των ψηφοφόρων του Σοβιετικού πληθυσμού (Παρόλα αυτά, είχαν πλέον «ωριμάσει» στην συνείδηση μεγάλων μαζών τα κρισιακά φαινόμενα της ανατροπής του κρατικιστικού σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ όπως η εχθρότητα στο κράτος, η καταστροφή της συλλογικής πειθαρχίας, ο φιλοαμερικανισμός ειδικότερα στην νεολαία κλπ. ταυτόχρονα με την παρακμή των πάσης φύσεως κρατικών υποδομών ήδη από την δεκαετία του 1980). Με τον διαρκή πόλεμο, εμπάργκο και σαμποτάζ 74 ετών, την υστερική αντι–σοβιετική προπαγάνδα, τις τεράστιες πολεμικές δαπάνες και εξοπλιστικά προγράμματα (Πόλεμος των Άστρων του Ρήγκαν) που επίτηδες ξεκινούσαν οι Αμερικανοί για να εξουθενώσουν οικονομικά την ΕΣΣΔ και φυσικά την έλλειψη βοήθειας από τους λαούς και την «παραχαϊδεμένη ιδεολογικά» Εργατική Τάξη, το απομονωμένο «Γαλατικό χωριό της Σοσιαλιστικής Επανάστασης» δεν άντεξε μόνο του και εξαιτίας του «απέξω πολέμου» και της «από μέσα» φθοράς, κατέρρευσε επανεισάγοντας τον Καπιταλισμό, 70 χρόνια περίπου μετά την καπιταλιστική Νέα Οικονομική Πολιτική (ΝΕΠ) του Λένιν που ήταν ο πρώτος διδάξας, επανεισαγωγής του καπιταλισμού μετά την Επανάσταση…
Σε γενικές γραμμές, οι Ρώσοι (Σοβιετικοί τότε) προχώρησαν στην δημιουργία –για πρώτη φορά στην Παγκόσμια Ιστορία– Κοινωνίας Μετα/καπιταλιστικού και Σοσιαλιστικού χαρακτήρα. Και όλα αυτά, έχοντας να αντιμετωπίσουν εχθρικότατο περιβάλλον Ιμπεριαλιστικών Επεμβάσεων των Ευρωπαίων –μεταξύ των οποίων και η μικρή Ελλάδα του Αγγλόδουλου Βενιζέλου που έλαβε μέρος στην εκστρατεία της Ουκρανίας το 1919 εναντίον της Ρωσίας– και κυρίως την Ναζιστική Εισβολή που κατάστρεψε πάνω από 2.000 πόλεις και 100.000 χωριά, εξοντώνοντας 27 εκατομμύρια Σοβιετικούς πολίτες, Ρώσους κατά πλειοψηφία. Η Ρωσία λοιπόν είναι η πρώτη χώρα στην Ανθρώπινη Ιστορία που σήκωσε την σημαία της Κοινωνικής Επανάστασης, προσπαθώντας να διαμορφώσει μια καινούργια κοινωνία, μόνη, ολομόναχη χωρίς την βοήθεια που θα έπρεπε να έχει από τους υποτιθέμενους «συντρόφους» της! Γιατί απλούστατα:
Ούτε η πολυπαινεμένη Εργατική Τάξη της Δύσης βοήθησε την Ρωσία κάνοντας την δική της Επανάσταση στην δική της χώρα, ούτε και η βοήθειά της ήταν ιδιαίτερα σημαντική στις απίστευτες δυσκολίες που αντιμετώπισε η Σοβιετική Ρωσία στα 74 χρόνια της ύπαρξής της. Ουσιαστικά η ΕΣΣΔ είχε πάνω από 10 χρόνια καταστρεπτικότατους πολέμους σε βάρος της από ξένους επιδρομείς και παρόλα αυτά βοήθησε τους Λαούς της Αφρικής, Λατ. Αμερικής, Ασίας εναντίον του Ιμπεριαλισμού, σπουδάζοντας δωρεάν πολλούς Ασιάτες και Αφρικανούς και κάνοντας τεράστια έργα στις χώρες αυτές (π.χ. Φράγμα Ασουάν στην Αίγυπτο του Νάσερ).
Οι Εργατικές και Εργαζόμενες Τάξεις της Δύσης αλλά και οι λαοί της Αφρικής, Ασίας, Λ. Αμερικής έχασαν μια τεράστια και άνευ προηγουμένου ευκαιρία να έχουν συμπαραστάτη τους ένα προοδευτικότατο κράτος που θα τους συμπαραστέκονταν εσαεί. Και έχουν όλοι τους ευθύνη (για την παθητικότητα και σχεδόν αδιαφορία που επέδειξαν) γιατί η παρέμβασή τους υπέρ της Σοβιετικής Ένωσης όλα αυτά τα χρόνια δεν ξεπερνούσε την παρουσία στις «Επετειακές Γιορτές» π.χ. 1η Μάη και δεν είχε ενεργητικά χαρακτηριστικά. Απομονώθηκε απάνθρωπα, λοιδορήθηκε χυδαία και πολεμήθηκε φρικαλέα η Σοβιετική Ρωσία και η πολυδιαφημισμένη, πολυσυζητημένη και πολυπαινεμένη Εργατική Τάξη δεν κούνησε το δαχτυλάκι της στα δύσκολα, ούτε και οι λαοί του Ασιατο/Αφρικανο/Λατινο–Αμερικανικού κόσμου! Οι Εργαζόμενοι της Δύσης βολεύτηκαν με τις παροχές του Μεταπολεμικού «Σοσιαλδημοκρατικού» Κοινωνικού Κράτους του Κευνσιανισμού –που άρχιζε να παρακμάζει από την δεκαετία του 1980– οι δε προαναφερθέντες λαοί του τότε Τρίτου Κόσμου, είτε «αμερικανοποιήθηκαν» είτε αναπτύχθηκαν σε στέρεη βάση γιατί είχαν τις πλάτες και την βοήθεια στα πρώτα τους βήματα της τότε Σοβιετικής Ένωσης (π.χ. Κίνα, Κορέα, Βιετνάμ, Κούβα). Όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση, αρχίζει η μεγάλη αντεπίθεση του Κεφαλαίου εναντίον των δικαιωμάτων τους, γεγονός καθόλου τυχαίο! Τότε βέβαια κατάλαβαν οι Εργαζόμενοι της Δύσης «τι είχαν και τι έχασαν» όπως και οι λαοί της Αφρικής, Ασίας, Λ. Αμερικής… Όμως ήταν πλέον αργά! Ας πρόσεχαν! Απλά.
Τέλος για τον Βλαδίμηρο Πούτιν και την Ομάδα των Συνεργατών του πιστεύουμε πως ο ίδιος όντας επίλεκτο στέλεχος του «Βαθέως Κράτους» της ΕΣΣΔ –όντας στέλεχος της KGB δηλαδή του «βαθέως» και επίλεκτου ΚΚΣΕ– δεν είναι εύκολο να τον κατατάξει κάποιος, όπως γίνεται πολύ εύκολα και επιπόλαια, από μερικούς του πληκτρολογίου, στους «Ολιγάρχες». Ούτε οι Ολιγάρχες και η Αστική Τάξη είναι ανεξέλεγκτη στη Ρωσία και ούτε το Πολιτικό Προσωπικό αποτελεί «ευθεία αντανάκλαση» της Οικονομίας και των Οικονομικών σχέσεων αλλά διαθέτει μια σχετική αυτονομία για να θυμηθούμε και μια σωστή επισήμανση του Ν. Πουλαντζά. Ο Πούτιν έχει μεγάλο σεβασμό στην Σοβιετική Ρωσία και όπως φαίνεται θεωρεί την σημερινή Ρωσία συνέχεια της προηγούμενης. Παρέλαβε μια Ρωσία αποδιοργανωμένη και σχεδόν διαλυμένη και σε 25 χρόνια την εκσυγχρόνισε, κάνοντάς την σχεδόν καινούργια από άποψη παραγωγής και υποδομών. Μετά την λήξη του πολέμου, η προβλεπόμενη τάση μάλλον είναι μια κλίση «επί το κοινωνικότερον» και «αριστερότερα». Όμως προέχει η λήξη του Πολέμου που είναι νικηφόρος για την Ρωσία και πιστεύουμε –αλλά και ελπίζουμε…– πως η Ηγεσία της Ρωσικής Ομοσπονδίας θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων υπογράφοντας μια ειρήνη συντριπτικά υπέρ της Ρωσίας και εξαλείφοντας τα αίτια του πολέμου.
Για την μικρή Ελλάδα –που διαρκώς μικραίνει και υποβαθμίζεται…– η σημερινή Πολιτική Ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι «σωρός απορριμμάτων» για Μονάδα ανακύκλωσης. Άνδρες χωρίς ανδρικά χαρακτηριστικά, γυναίκες με ανδρική συμπεριφορά της χείριστης μορφής (με άλλα λόγια, θηλυκοποιημένοι άνδρες και μέγαιρες γυναίκες), προσωπικότητες επικίνδυνες που πάσχουν από ψύχωση και σχιζοφρένεια και χρήζουν μάλλον Ψυχιατρικού Εγκλεισμού, όντας ταυτόχρονα Υπαλληλίσκοι/Ορντινάντσες των Αμερικάνων που τους φτύνουν κατάμουτρα με ωμότατο –αλλά ειλικρινή…– αμερικανικό τρόπο. Είναι πράγματι απολαυστικοί οι Ρεπουμπλικάνοι Μεγαλοκαπιταλιστές –γνήσιοι απόγονοι των πιστολάδων Πετρελαιάδων Καπιταλιστών του Τέξας των αρχών του 20ου Αιώνα– θαυμαστές της ασύστολης Ισχύος και της απεριόριστης Δύναμης. Αφού όμως αγαπούν τόσο πολύ την δύναμη, ας έχουν ισάξιους αντίπαλους απέναντί τους, τον γενναίο Ρώσο με τα πανίσχυρα όπλα του που κάνουν «τζιζ» όταν νευριάσει και τον εξίσου πανίσχυρο οικονομικά Κινέζο που με την παντοδύναμη οικονομία του, «κρατάει» από τα αχαμνά τους Αμερικανούς και μάλιστα το γλεντάει πολύ! Είναι σίγουρο πως θα δούμε μεγάλο αγώνα! Εμείς πάντως διαλέξαμε ομάδα…
