Του Μιχάλη Ψύλου
Φρίκη. Μόνο φρίκη και αποτροπιασμό μπορεί να αισθανθεί κάποιος από τον βομβαρδισμό του νοσοκομείου Αλ Αχλί στη Γάζα. Εκατοντάδες νεκροί και άγνωστος αριθμός αγνοουμένων κάτω από τα ερείπια του νοσοκομείου.
Μια φρίκη που δείχνει ότι τα πράγματα μπορούν δυστυχώς να γίνουν χειρότερα για τους ανθρώπους στη Λωρίδα της Γάζας. Αραβες και Ισραηλινοί αλληλοκατηγορούνται για το έγκλημα.
Για τη Χαμάς, τους Παλαιστίνιους και το σύνολο του Αραβικού κόσμου, ένα είναι σίγουρο: ήταν μια ισραηλινή αεροπορική επιδρομή.
Το Ισραήλ αρνείται τις κατηγορίες και κάνει λόγο για ρουκέτες από την “Ισλαμική Τζιχάντ”, κάνοντας υπαινιγμούς για «προβοκάτσια»!
Ποια εκδοχή είναι σωστή; Ούτε αυτό μπορεί να επαληθευτεί.
Για τους νεκρούς και τις οικογένειές τους, δεν έχει σημασία ποιος είναι υπεύθυνος για τον βομβαρδισμό της κλινικής.
Το γεγονός παραμένει: η Χαμάς ξεκίνησε αυτή τη φάση του πολέμου. Από την αρχή, δέχθηκε ότι αθώοι άνθρωποι δεν ήταν πλέον ασφαλείς στη Λωρίδα της Γάζας. Ότι αυτός ο πόλεμος θα κοστίσει και τις ζωές αμάχων στην επικράτειά της.
Οι σφαγές της Χαμάς έδωσαν στο Ισραήλ το δικαίωμα να αμυνθεί. Χωρίς αμφιβολία. Αλλά το κυνήγι των ηγετών της Χαμάς δεν απαλλάσσει το Ισραήλ από την ευθύνη της «συλλογικής τιμωρίας». Για τον βομβαρδισμό αδιακρίτως, κατοικημένων περιοχών στη Γάζα, τον αποκλεισμό, τη στέρηση νερού και ρεύματος και τελικά τον εκτοπισμό ενός εκατομμυρίου Παλαιστινίων.
Ο βομβαρδισμός του νοσοκομείου θύμισε σε πολλούς τη σφαγή στην Βασκική πόλη Γκουέρνικα, στη διάρκεια του ισπανικού Εμφυλίου. Μια σφαγή που επηρέασε τόσο τον ίδιο τον ισπανικό πόλεμο, όσο και την έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς ήταν η πρώτη φορά που δοκιμάζονταν με την βοήθεια των γερμανικών δυνάμεων, οι βομβαρδισμοί ως «όπλο» εναντίον αμάχων.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν που έφτασε σήμερα το πρωί στο Ισραήλ, σίγουρα δεν περίμενε πώς θα αντιμετωπίσει μια τέτοια τραγωδία.
Μια τραγωδία που αλλάζει ξαφνικά τα πάντα, στη Μέση Ανατολή.
Ηδη, ακυρώθηκε η προγραμματισμένη συνάντηση του Μπάιντεν στο Αμμάν με τον βασιλιά της Ιορδανίας Αμπντάλα, τον Αιγύπτιο πρόεδρο αλ-Σίσι και τον Παλαιστίνιο ηγέτη Μαχμούντ Αμπάς.
Οι προσπάθειες για χρήση της διπλωματίας για να αποτραπεί η εξάπλωση της κρίσης στη Μέση Ανατολή, αποδεικνύονται μάταιες.
Όσο κυνικό κι αν ακούγεται, η Χαμάς έχει τώρα τις αιματηρές εικόνες που χρειάζεται. Όχι μόνο για να ενώσει τον μουσουλμανικό κόσμο στην οργή εναντίον του Ισραήλ. Αλλά και για να δημιουργήσει αμφιβολίες στον υπόλοιπο κόσμο για τις ενέργειες του Ισραήλ.
Η κυβέρνηση Νετανιάχου από την άλλη, διακηρύσσει πως δεν θα επιτρέψει να της πουν πώς να ενεργήσει στρατιωτικά. Ούτε καν από τον Αμερικανό πρόεδρο.
Θα ματαιωθεί η χερσαία επίθεση στη Γάζα προς το παρόν; Δύσκολα μπορεί να το φανταστεί κανείς, με δεδομένη τη στάση του Νετανιάχου.
Σε κάθε περίπτωση, η τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς ως απάντηση σε δεκαετίες κατοχής είναι το ίδιο εγκληματική, με την συνεχιζόμενη αδιάκριτη, απάντηση του Ισραήλ εναντίον αμάχων στη Γάζα.
