Η κρίσιμη συνεδρίαση της 22ας Οκτωβρίου, το παρασκήνιο του μνημονίου, οι απαιτήσεις της πλευράς Μυστακίδη και η επαναφορά του έργου της Νέας Τούμπας υπό την ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Όλο το χρονικό από τον Ιούνιο 2025 ως σήμερα
Γράφει η Πυθία
Οι εξελίξεις γύρω από το έργο της Νέας Τούμπας κορυφώθηκαν το βράδυ της 22ας Οκτωβρίου 2025, όταν το Διοικητικό Συμβούλιο του Α.Σ. ΠΑΟΚ συνεδρίασε για να αποφασίσει το περιεχόμενο του μνημονίου συνεργασίας που θα προταθεί στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Η συνεδρίαση αυτή αποτέλεσε κορύφωση της τετράμηνης εσωτερικής κρίσης που είχε ξεκινήσει το καλοκαίρι, όταν εμφανίστηκε ο επιχειρηματίας Τέλης Μυστακίδης με πρόταση να χρηματοδοτήσει ο ίδιος την κατασκευή του νέου γηπέδου.
Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, το μνημόνιο εγκρίθηκε με οριακή πλειοψηφία 7-6, ύστερα από έντονη αντιπαράθεση.
Η απόφαση προβλέπει ότι η ΠΑΕ ΠΑΟΚ θα καταθέσει εγγυητική επιστολή μετά την ολοκλήρωση της κοστολόγησης του έργου και δεν περιλαμβάνει τον όρο «proof of funds» έως 31 Δεκεμβρίου, τον οποίο προωθούσαν συγκεκριμένα μέλη του Δ.Σ. και η πλευρά Μυστακίδη.
Με λίγα λόγια, το Συμβούλιο απέρριψε την πιο σκληρή εκδοχή του μνημονίου που θα περιόριζε τη δυνατότητα της ΠΑΕ να προχωρήσει στο έργο.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εξέλιξη αυτή θεωρείται οριστική καμπή στη σχέση του Α.Σ. ΠΑΟΚ με τον Μυστακίδη.
Για πρώτη φορά, το Δ.Σ. επέλεξε να κινηθεί σε θεσμικό συντονισμό με την ΠΑΕ και τον Ιβάν Σαββίδη, αντί να διατηρεί ανοικτό δίαυλο με έναν εξωθεσμικό επενδυτή, έναν δίαυλο που από τα γεγονότα που προηγήθηκαν από τις αρχές του περασμένου καλοκαιριού μπορεί με ευκολία κανείς να τον χαρακτηρίσει σκανδαλώδη και… τουλάχιστον ύποπτο.
Ωστόσο, πίσω από τις εξελίξεις αναφορικά με τη Νέα Τούμπα, κρύβεται έντονη πολιτική και επιχειρηματική αντιπαράθεση, που από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα έχει αλλάξει το τοπίο γύρω από τον ΠΑΟΚ. Και… παρασκήνιο, σκοτεινό παρασκήνιο.
Η «Ήττα» του Τέλη Μυστακίδη και τα μεγάλα ερωτήματα που ζητούν απάντηση
Με βάση τα παραπάνω, διαμορφώνεται η εικόνα αποτυχημένης – τουλάχιστον προς το παρόν – «εισόδου» του Μυστακίδη στην υπόθεση του ΠΑΟΚ με τους όρους που θα ήθελε εκείνος, στη βάση σεναρίων που απεργάστηκε με συμφέροντα με τα οποία συνομιλεί και ταυτίζεται και με βάση τον αρχικό του σχεδιασμό. Η αλήθεια είναι ότι το τοπίο γύρω από τις προθέσεις του Τέλη Μυστακίδη είναι τουλάχιστον νεφελώδες.
Αν και αρχικά εξαγγέλθηκε ότι θα αναλάβει τη «Νέα Τούμπα», δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ λεπτομέρειες και χρονοδιαγράμματα και η… υπό άκρα μυστικότητα αιφνιδιαστική ανακοίνωση της συμφωνίας με τον ΑΣ ΠΑΟΚ και η παράσταση με την εγγυητική επιστολή έδειξε εξαρχής ότι αντικειμενικοί σκοποί ήταν ο αιφνιδιασμός του Ιβάν Σαββίδη, η βραχυμεσοπρόθεσμη μεταβολή των συσχετισμών ισχύος, η πρόκληση ρήγματος στον κόσμο του ΠΑΟΚ και χάους, ώστε να ασκηθεί πίεση, όχι μόνο από εξωθεσμικά κέντρα πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, αλλά και “από τα κάτω” στην οικογένεια Σαββίδη για να αποσταθεροποιηθεί και να αποχωρήσει. Έτσι θα άλλαζαν χέρα το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και οι άλλες επιχειρήσεις και επενδύσεις του Ιβάν Σαββίδη.
Η παραπάνω αρχική εντύπωση, που σήμερα είναι πεποίθηση ενισχύθηκε από τις πληροφορίες και τα δημοσιεύματα που θέλουν τον Μυστακίδη περισσότερο ως «παίκτη ισχύος» παρά ως πραγματικό επενδυτή – με κύρια στόχευση την πολιτική/γεωστρατηγική επιρροή στη Θεσσαλονίκη και στη Βόρεια Ελλάδα ευρύτερα.
Ο διχασμός που έχει προκληθεί στον κόσμο του ΠΑΟΚ δεν συνάδει με την έννοια «αγνά ενδιαφέρον για τον σύλλογο». Αντίθετα, παράγονται σύγχυση, εσωτερικοί τριγμοί και ερωτήματα. Ωστόσο, οι τελευταίες εξελίξεις με την ψηφοφορία στον ΑΣ ΠΑΟΚ, επιβεβαιώνουν την βαριά ήττα Μυστακίδη, ενώ δημιουργούν και εύλογα ερωτήματα για τη στάση και το ρόλο κάποιων στον Ερασιτέχνη και συγκεκριμένα των 6 που συνιστούν τη μειοψηφία.
Με άλλα λόγια: ο Μυστακίδης δεν φαίνεται να κατάφερε (μέχρι σήμερα) να έχει τον έλεγχο που υποτίθεται ήθελε. Όταν ο Τέλης Μυστακίδης, πριν από τις τελευταίες εξελιξεις στον ΑΣ ΠΑΟΚ, αντιλήφθηκε ότι ο αρχικός σχεδιασμός του θα αποτύγχανε κινήθηκε για την ΚΑΕ ΠΑΟΚ. Το σκεπτικό ήταν σαφές: Αφού το σχέδιο Μυστακίδη για τη Νέα Τούμπα έδειχνε να ναυαγεί, αφού η ΠΑΕ ΠΑΟΚ παραμένει στα χέρια του Ιβάν Σαββίδη και ο ΠΑΟΚ πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο, αφού η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου του ΠΑΟΚ, σε ποσοστό μεγαλύτερο του 80% στηρίζει τον Έλληνα ομογενή επιχειρηματία από τη Ρωσία, αφού πλέον δεν μπορούσε να κάνει πίσω γιατί ποιος ξέρει τι εγγυήσεις έδωσε σε άλλα οικονομικά και πολιτικά κέντρα, ο Τέλης Μυστακίδης αποφάσισε ότι η εμπλοκή στην ΚΑΕ ΠΑΟΚ ήταν μονόδρομος με αντικειμενικό σκοπό να δημιουργηθεί σχετικό αντίβαρο προς την υφιστάμενη κατάσταση στον οργανισμό ΠΑΟΚ και να τεθούν οι βάσεις για μελλοντική απόκτηση λαϊκού ερείσματος στις τάξεις του κόσμου του ΠΑΟΚ μέσω της επαναφοράς του μπασκετικού ΠΑΟΚ στα μεγαλεία και τις επιτυχίες.
Ωραία όλα αυτά.
Όμως, πάμε τώρα στα πολύ σοβαρά ερωτήματα:
Ποιος ήταν ο πραγματικός σκοπός του Τέλη Μυστακίδη;
Αν ο ίδιος ήθελε πράγματι το καλό του ΠΑΟΚ, γιατί δεν προσήλθε να στηρίξει την ΚΑΕ ΠΑΟΚ από την αρχή, διαφανώς και θεσμικά;
Γιατί έπρεπε να προηγηθεί θρίλερ με τη Νέα Τούμπα, διχασμός στον κόσμο του ΠΑΟΚ και άνευ προηγουμένου αναταραχή στον Ερασιτέχνη;
Ποια ήταν τα πραγματικά του κίνητρα; Ποια είναι τα πραγματικά του κίνητρα; Ποιοι είναι οι στόχοι του; Η εμπλοκή στον ΠΑΟΚ ή η υπονόμευση του Ιβάν Σαββίδη ή η απόκτηση ιδιότητας νέου “παίκτη” στο σύγχρονο νεοελληνικό πολιτικό επιχειρηματικό Power Game; Οι κινήσεις του έχουν την έγκριση του συστήματος Μαξίμου, του κεντρικού συστήματος εξουσίας, δηλαδή του συστήματος Μητσοτάκη; Υπάρχουν αμερικανικά ή γαλλικά ή άλλα κέντρα πολιτικής και οικονομικής εξουσίας που στηρίζουν ή πριμοδοτούν το σχέδιο του Τέλη Μυστακίδη;
Με λίγα λόγια και απλά: μήπως πίσω από τις κινήσεις Μυστακίδη κρύβονται αόρατα κέντρα πολιτικής και οικονομικής εξουσίας που επιχειρούν να περιορίσουν ή και να εκδιώξουν τον Ιβάν Σαββίδη από τη Βόρεια Ελλάδα, ώστε να αλλάξουν χέρια επιχειρήσεις, δίκτυα επιρροής και κυρίως το λιμάνι;
Ο Τέλης Μυστακίδης υπέστη βαριά ήττα.
Το σχέδιό του για τη Νέα Τούμπα καταρρέει, οι προθέσεις του αμφισβητούνται και ο κόσμος του ΠΑΟΚ γυρίζει αποφασιστικά προς τον Ιβάν Σαββίδη, τον άνθρωπο που όλα αυτά τα χρόνια κράτησε τον ΠΑΟΚ όρθιο, ενωμένο και υπερήφανο.
Το ιστορικό: από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο
Τον Ιούνιο 2025, ο Α.Σ. ΠΑΟΚ ανακοίνωσε ότι υπέγραψε μνημόνιο προθέσεων με τον Τέλη Μυστακίδη για τη χρηματοδότηση και κατασκευή της Νέας Τούμπας με ιδιωτικά κεφάλαια.
Η είδηση προκάλεσε σεισμό. Όμως, όπως αποκαλύφθηκε, η ΠΑΕ ΠΑΟΚ και ο Ιβάν Σαββίδης δεν είχαν ενημερωθεί.
Η αποκάλυψη αυτή δημιούργησε αμέσως θεσμικό πρόβλημα: ο Ερασιτέχνης υπέγραψε μνημόνιο για τη Νέα Τούμπα χωρίς τη συμμετοχή της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, χωρίς να έχει ενημερωθεί ο Ιβάν Σαββίδης, ο οποίος έχει συνδέσει το όνομά του με την ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ που διανύει ο ΠΑΟΚ.
Από την άλλη ο Μυστακίδης υποστήριξε ότι ήθελε να βοηθήσει «ανιδιοτελώς» και να αναλάβει το κόστος κατασκευής.
Όμως, μέσα στους επόμενους μήνες, δεν παρουσίασε συγκεκριμένο χρηματοδοτικό πλάνο, ούτε τεκμηριωμένα κεφάλαια.
Αντίθετα, κυκλοφόρησαν πληροφορίες για νέο εταιρικό σχήμα (“Νέα Τούμπα Α.Ε.”), στο οποίο δεν προβλεπόταν συμμετοχή της ΠΑΕ ή του Α.Σ. ως μετόχων, αλλά απλώς ως «δικαιούχων χρήσης».
Το μοντέλο αυτό ερμηνεύθηκε ως προσπάθεια μεταφοράς του ελέγχου του έργου εκτός ΠΑΟΚ.
Παράλληλα, ο Μυστακίδης φάνηκε να κινητοποιεί πολιτικά και επιχειρηματικά δίκτυα που παραδοσιακά δεν συνδέονταν με την οικογένεια Σαββίδη.
Η εμφάνιση υποστηρικτικών δημοσιευμάτων και παρασκηνιακών συναντήσεων στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα τροφοδότησαν την εντύπωση ότι το σχέδιο δεν είχε μόνο αθλητική διάσταση, αλλά και πολιτικο-οικονομική.
Από τα μέσα Ιουλίου ως τον Σεπτέμβριο, ο ΠΑΟΚ βρέθηκε σε κατάσταση εσωτερικής αναταραχής.
Δημοσιεύματα και δηλώσεις στελεχών μιλούσαν για «νέα εποχή», ενώ άλλες πηγές τόνιζαν ότι «το έργο δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς την ΠΑΕ».
Μέσα σε αυτό το κλίμα, έγιναν οι πρώτες ανεπίσημες συναντήσεις ανάμεσα σε μέλη του Α.Σ. και συνεργάτες του Μυστακίδη, ακόμη και σε ιδιωτικούς χώρους.
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση, όπως αποκαλύφθηκε, ήταν μια μυστική συνάντηση σε ξενοδοχείο, με αντικείμενο δήθεν θέματα βόλεϊ, αλλά με ουσιαστική ατζέντα τη Νέα Τούμπα.
Το γεγονός εξόργισε μέλη του ΠΑΟΚ και προκάλεσε σοβαρό πλήγμα στην εικόνα του Ερασιτέχνη.
Από εκεί και πέρα, η πόλωση ήταν αναπόφευκτη.
Η πλευρά Σαββίδη, χωρίς δημόσιες τοποθετήσεις, συνέχισε αθόρυβα να επεξεργάζεται το θεσμικό σχέδιο για το νέο γήπεδο, με πλήρη συμμόρφωση στις πολεοδομικές και κρατικές διαδικασίες.
Αντίθετα, η πλευρά Μυστακίδη έχτιζε επικοινωνιακά την εικόνα ενός “εναλλακτικού ηγέτη” που θα έφερνε «μια νέα εποχή» στον ΠΑΟΚ.
Το παρασκήνιο του μνημονίου και οι “παράλογες” απαιτήσεις
Καθώς οι συζητήσεις προχωρούσαν, το μνημόνιο συνεργασίας μετατράπηκε σε πεδίο σύγκρουσης.
Η πλευρά Μυστακίδη, μέσα από κύκλους του Α.Σ., ζήτησε να τεθεί ρήτρα «proof of funds»: να καταθέσει η ΠΑΕ ΠΑΟΚ μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2025 έγγραφα που θα αποδείκνυαν ότι διαθέτει όλα τα χρήματα για την κατασκευή.
Η απαίτηση αυτή χαρακτηρίστηκε από παράγοντες της ΠΑΕ ως «παράλογη και εκτός πραγματικότητας».
Στην πράξη, αν περνούσε, θα σήμαινε ότι η ΠΑΕ ΠΑΟΚ – και ο Ιβάν Σαββίδης – θα αναγκάζονταν να παγώσουν κάθε προπαρασκευαστική διαδικασία, δίνοντας στον Μυστακίδη το δικαίωμα να ισχυριστεί ότι «μόνο αυτός μπορεί να κατασκευάσει το γήπεδο».
Με άλλα λόγια, το «proof of funds» θα λειτουργούσε ως εργαλείο αποκλεισμού της ΠΑΕ και θα μετέτρεπε το έργο σε ιδιωτικό πρότζεκτ του Μυστακίδη.
Η απαίτηση χαρακτηρίστηκε ανεδαφική.
Στην πράξη, θα μπλόκαρε το έργο, αφού καμία ανώνυμη εταιρεία δεν είναι υποχρεωμένη να έχει κατατεθειμένα τα συνολικά κεφάλαια ενός έργου που θα χρηματοδοτείται σταδιακά.
Για πολλούς, η πρόταση αυτή έδειχνε σκοπιμότητα: να καταστεί αδύνατη η συμμετοχή της ΠΑΕ και να παραδοθεί το έργο στον Μυστακίδη ως μοναδικό “διαθέτη” χρηματοδότησης.
Στο παρασκήνιο, κυκλοφόρησε η άποψη ότι το σχέδιο δεν στόχευε στην ανέγερση του γηπέδου από τον Μυστακίδη, αλλά στην αποτροπή της ανέγερσης του γηπέδου από τον Ιβάν Σαββίδη.
Με την επιβολή αδύνατων όρων, η διαδικασία θα παρέμενε παγωμένη, δίνοντας χώρο σε άλλα συμφέροντα.
Η ΠΑΕ και ο Ιβάν Σαββίδης στάθηκαν καθαρά απέναντι σε αυτό.
Υπογράμμισαν ότι το έργο είναι θεσμικό, δημόσιο, πολεοδομικά εγκεκριμένο και ότι ο φορέας υλοποίησης πρέπει να είναι ο ΠΑΟΚ, όχι μεμονωμένοι επενδυτές.
Η ένταση κλιμακώθηκε στις αρχές Οκτωβρίου, όταν στη συζήτηση μπήκε και το θέμα της ΚΑΕ ΠΑΟΚ: ο Μυστακίδης δήλωσε ενδιαφέρον να αναλάβει και το μπάσκετ, πράγμα που ερμηνεύθηκε ως προσπάθεια διεύρυνσης της επιρροής του στον σύλλογο.
Η υπόθεση του “σωματοφύλακα” και η κρίση αξιοπιστίας
Τον Αύγουστο, ένα νέο στοιχείο που φέραμε στο φως εδώ στο Periodista.gr, ήρθε να επιβαρύνει το κλίμα.
O προσωπικός σωματοφύλακας του Μυστακίδη με το… παρελθόν στον Ιβάν Σαββίδη φαινόταν να συνοδεύει μέλη του Α.Σ. σε κλειστές συναντήσεις και να μεταφέρει «μηνύματα» προς διοικητικά στελέχη.
Στις 3 Αυγούστου αποκαλύψαμε τα εξής:
Το σχέδιο εκτροπής είναι σε πλήρη εξέλιξη. Ο Τέλης Μυστακίδης, με πλάτες ισχυρών οικονομικών και πολιτικών κύκλων εντός κι εκτός Ελλάδας, αν και αόρατος προς το παρόν, πρωτοστατεί σε μια καλά οργανωμένη επιχείρηση για να τεθεί ο Ιβάν Σαββίδης εκτός παιχνιδιού. Δεν είναι απλώς θέμα ΠΑΟΚ – είναι θέμα ιδιοκτησίας, περιουσιακών στοιχείων και ελέγχου. Οι κινήσεις γίνονται υπόγεια αλλά μεθοδικά, με στόχο το ξήλωμα κάθε μηχανισμού επιρροής του Ιβάν και την αντικατάστασή του από «ελεγχόμενα» πρόσωπα και δομές. Στόχος τους δεν είναι απλώς η απομάκρυνση του ισχυρού άνδρα από την ομάδα, αλλά το ξεδόντιασμα της επιρροής του και –κυρίως– το πέρασμα περιουσιακών του στοιχείων και κυρίως του λιμανιού σε άλλα χέρια.
Στην καρδιά αυτής της επιχείρησης βρίσκεται ο Βαγγέλης Τσακμακάς. Πρώην σωματοφύλακας του Ιβάν, πέρασε «αθόρυβα» στο στρατόπεδο Μυστακίδη και σήμερα είναι ο φανερός επικεφαλής ασφαλείας του. Πέρα όμως από τον ρόλο του, είναι και ο άνθρωπος που κινεί τα νήματα στις επαφές, στο παρασκήνιο και στην επικοινωνιακή διαχείριση. Την περασμένη Πέμπτη είχε κλειστή συνάντηση με 4-5 δημοσιογράφους σε εφημερίδα που έχει χάσει προ πολλού το… Μέτρο και όπως υποστηρίζουν πουλάκια που κελαηδούν χαρούμενα σαφής στόχος είναι να χαραχθεί γραμμή και να φτιαχτεί αφήγημα. Στόχος του αφηγήματος, ενώ το σύστημα Μυστακίδη επιχειρεί να διχάσει τον λαό του ΠΑΟΚ; Μα, ποιος άλλος; Ο Ιβάν Σαββίδης.
Στο μεταξύ, ο Γιάννης Πετμεζάς, Πρόεδρος της «Νέα Τούμπα Μονοπρόσωπη Α.Ε.», έχει αναλάβει να κρατά ανοικτό το «μέτωπο» με τον Ερασιτέχνη και τον Θανάση Κατσαρή.
Όλα δείχνουν ότι η επιχείρηση χειραγώγησης της κοινής γνώμης κλιμακώνεται πίσω από κλειστές πόρτες και σε δημοσιογραφικά γραφεία… Δούρειων Ίππων. Το σκηνικό μυρίζει οργανωμένο σχέδιο, με τους “παίκτες” του παρασκηνίου να κινούνται όχι βέβαια για τον ΠΑΟΚ, αλλά για λογαριασμό δομημένων συμφερόντων οι επιδιώξεις των οποίων υπερβαίνουν τον σύλλογο και επεκτείνονται σε πεδία πέραν του αθλητισμού και του ποδοσφαίρου, στον χώρο του οικονομικού power game, της γεωπολιτικής και σκοτεινών σχεδιασμών εγχώριων και ξένων συμπλεγμάτων πολιτικής και οικονομικής ισχύος.
Η συνεδρίαση της 22ας Οκτωβρίου – η τελική απόφαση
Η συνεδρίαση του Δ.Σ. διήρκεσε πάνω από τέσσερις ώρες και χαρακτηρίστηκε από αντιπαραθέσεις.
Τελικά, επικράτησε η γραμμή ότι το μνημόνιο πρέπει να πάει στην ΠΑΕ χωρίς ρήτρες αποκλεισμού, με πλήρη συντονισμό με την ομάδα του Ιβάν Σαββίδη.
Στην πράξη, το Α.Σ. ΠΑΟΚ απέρριψε την πρόταση Μυστακίδη και επέλεξε να προχωρήσει σε άμεση συνάντηση με την ΠΑΕ για την οριστικοποίηση του θεσμικού πλαισίου.
Έτσι, η πρωτοβουλία γυρίζει εκεί όπου ανήκει: στον ίδιο τον ΠΑΟΚ και στην οικογένεια Σαββίδη, που έχουν την εμπειρία και την οικονομική δυνατότητα να υλοποιήσουν το έργο.
Όμως τα ερωτήματα για κάποιους στον ΑΣ παραμένουν. ΠΑΜΕ ΞΑΝΑ: Θυμάστε την «έκτακτη» συνάντηση στο ξενοδοχείο του Γιάννη Μυστακίδη, με τη συμμετοχή μελών του Δ.Σ. του Α.Σ. ΠΑΟΚ; Παρά την επίσημη αιτιολόγηση ότι η συζήτηση αφορούσε το βόλεϊ, οι πληροφορίες δείχνουν ότι το πραγματικό αντικείμενο ήταν οι διαπραγματεύσεις για το γήπεδο — και μάλιστα εκτός του προβλεπόμενου θεσμικού πλαισίου. Αν δεν υπήρχε τότε ένα δημοσίευμα σε ιστοσελίδα δεν θα μαθαίναμε ποτέ τη μυστική συνάντηση. Σημασία έχει ότι η αποκάλυψη εκείνης της συνάντηση καθόρισε τις εξελίξεις και απέτρεψε τους υπόγειους σχεδιασμούς της πλευράς Μυστακίδη. Η «εκρηκτική» συνεδρίαση του Δ.Σ. στις 23 Οκτωβρίου αποκάλυψε βαθιές ρωγμές, αντιπαραθέσεις και υποψίες για μέλη που λειτουργούν ως άτυποι μεσάζοντες ή διαμεσολαβητές, πιθανώς με πολιτικές ή επιχειρηματικές πλάτες. Ποιος έδωσε το «πράσινο φως» για αυτές τις κινήσεις και με ποια εξουσιοδότηση; Η σιωπή ή οι αόριστες ανακοινώσεις μόνο ενισχύουν την αίσθηση ότι πίσω από τις δημόσιες τοποθετήσεις κρύβονται άλλες ατζέντες και συμμαχίες που απειλούν τη συνοχή και την αξιοπιστία του συλλόγου.
Η ευρύτερη εικόνα – πολιτικοοικονομικές προεκτάσεις
Οι εξελίξεις στη Νέα Τούμπα ξεπερνούν τα όρια ενός αθλητικού έργου.
Αποκαλύπτουν την αντίθεση δύο κόσμων:
του κόσμου της παραγωγής και της πραγματικής επένδυσης που εκπροσωπεί ο Ιβάν Σαββίδης και του κόσμου των διασυνδέσεων και των πολιτικών κέντρων που επιδιώκουν να αποκτήσουν επιρροή στη Βόρεια Ελλάδα.
Η πεποίθηση είναι ότι οι παράλογες απαιτήσεις για “proof of funds” και οι καθυστερήσεις δεν ήταν τυχαίες.
Όλα δείχνουν πως στόχος ήταν να δημιουργηθούν εμπόδια ώστε το έργο να μην υλοποιηθεί από τον Ιβάν Σαββίδη και να ανοίξει χώρος για άλλους επενδυτικούς παίκτες ή πολιτικά δίκτυα.
Το αφήγημα, όμως, της προσφοράς για την κατασκευή της Νέας Τούμπας, που αρχικά παρουσιάστηκε ως «ανιδιοτελής επένδυση», εμφανίζεται πλέον ως προπέτασμα καπνού πίσω από ένα πολυσύνθετο οικονομικό και γεωπολιτικό σχέδιο.
Από την Τούμπα στο λιμάνι: μια μετατόπιση συμφερόντων
Η συνεργασία του Μυστακίδη με τους διεθνείς ομίλους Louis-Dreyfus και CMA CGM είχε επαναφέρει από το καλοκαίρι στο προσκήνιο το σενάριο επέκτασης της επιρροής τους στον ΟΛΘ.
Η επένδυση στο γήπεδο του ΠΑΟΚ, αρχικά προβλήθηκε ως «δωρεά» με κοινωνικό πρόσημο. Ωστόσο, η εμπλοκή του Μυστακίδη με διεθνή ναυτιλιακά και εμπορικά συμφέροντα, όπως η Louis-Dreyfus και η CMA, ενισχύει το σενάριο ότι το γήπεδο της Τούμπας είναι απλώς το δόλωμα – και το λιμάνι ο πραγματικός στόχος.
Η σύνδεση του αθλητικού εγχειρήματος με το λιμάνι θεωρείται από αναλυτές χαρακτηριστικό παράδειγμα “soft power” επιχειρηματικής διείσδυσης, όπου η κοινωνική επιρροή λειτουργεί ως μοχλός πρόσβασης σε κρίσιμες υποδομές.
Καλά πληροφορημένες πηγές συνδέουν την κινητικότητα γύρω από τον ΠΑΟΚ με κυβερνητικούς κύκλους που βλέπουν στην παρουσία Μυστακίδη έναν πιο “διαχειρίσιμο” επιχειρηματία, σε μια περίοδο όπου το λιμάνι της Θεσσαλονίκης αποκτά γεωοικονομική αξία για τα δίκτυα εμπορίου και logistics των Βαλκανίων.
Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, το δεύτερο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της χώρας, βρίσκεται στο επίκεντρο ενός πολυεπίπεδου παιχνιδιού οικονομικής και πολιτικής ισχύος.
Η πιθανή εμπλοκή του Μυστακίδη, μέσω διεθνών συνεργασιών με τη Louis-Dreyfus και τη CMA CGM, θεωρείτο από παράγοντες της ναυτιλιακής αγοράς στρατηγική κίνηση πρόσβασης σε έναν κρίσιμο κόμβο για τη διακίνηση φορτίων προς τα Βαλκάνια και τη Μαύρη Θάλασσα.
Πίσω από το αφήγημα του «ευεργετισμού» για την Τούμπα, πηγές της αγοράς βλέπουν τη μεθοδική προσπάθεια δημιουργίας κοινωνικής αποδοχής — ένα «κοινωνικό πάτημα» που θα επιτρέψει την επιχειρηματική επέκταση σε υποδομές εθνικής σημασίας.
Η μεγάλη εικόνα
Η υπόθεση, ανεξάρτητα από την τελική της κατάληξη, αποτυπώνει την αλληλοσύνδεση του ποδοσφαίρου, της πολιτικής και της γεωοικονομίας στη σύγχρονη Ελλάδα.
Η Θεσσαλονίκη εξελίσσεται σε πεδίο σύγκρουσης επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων, με τον ΠΑΟΚ να βρίσκεται στο επίκεντρο ενός παιχνιδιού επιρροής που υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια του αθλητισμού.
