Η συνέντευξή της στην Αυγή ήταν το προοίμιο. Η Έφη Αχτσιόγλου δείχνει έτοιμη να μετακινηθεί προς το στρατόπεδο του πρώην πρωθυπουργού, αναγνωρίζοντας ότι μόνο εκεί υπάρχει πολιτικό οξυγόνο
Η Πυθία αποκαλύπτει
Όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις στη Νέα Αριστερά λένε πως η ρήξη ανάμεσα στην Έφη Αχτσιόγλου και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο δεν είναι πια απλώς πολιτική διαφωνία, αλλά οριστικό διαζύγιο. Το «καρφί» του Τσακαλώτου, ο οποίος άφησε να εννοηθεί ότι το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ το 2023 δεν ήταν κοστολογημένο, φαίνεται πως άνοιξε πληγή που δύσκολα θα επουλωθεί.
Η Έφη Αχτσιόγλου, μιλώντας στην Αυγή, έδωσε την πιο ξεκάθαρη έως τώρα ένδειξη για τις προθέσεις της. Με μια προσεκτικά διατυπωμένη απάντηση, υπονόησε ότι βλέπει θετικά την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα στο προσκήνιο, θέτοντας ως προϋπόθεση δύο πράγματα:
την ενότητα των προοδευτικών δυνάμεων και τη σαφή αντιδεξιά κατεύθυνση.
Η τοποθέτηση αυτή μόνο τυχαία δεν ήταν. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μήνυμα “διαθεσιμότητας” προς το στρατόπεδο Τσίπρα. Καλά πληροφορημένες πηγές επιμένουν ότι η Αχτσιόγλου βρίσκεται ήδη σε ανοιχτή γραμμή με στελέχη που συμμετέχουν στη συγκρότηση του νέου πολιτικού φορέα του πρώην πρωθυπουργού, γνωρίζοντας πως η παραμονή της στη Νέα Αριστερά δεν έχει πολιτικό μέλλον.
Η ίδια, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν αντέχει την εσωστρέφεια και τη διαρκή εσωκομματική καχυποψία που κυριαρχεί στο περιβάλλον Τσακαλώτου. Βλέπει ότι το εγχείρημα δεν πείθει ούτε τους πρώην ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ ούτε τα κοινωνικά στρώματα που αναζητούν εναλλακτική απέναντι στη Δεξιά. Κυρίως όμως, αντιλαμβάνεται ότι αν δεν κινηθεί γρήγορα η πολιτική της καριέρα θα τερματιστεί γρήγορα και άδοξα.
Η επιλογή της να μιλήσει δημόσια για «προοδευτική συσπείρωση» και «αντιδεξιά στρατηγική» δεν είναι απλώς ρητορική. Είναι δήλωση πρόθεσης. Αν, όπως όλα δείχνουν, ο Αλέξης Τσίπρας προχωρήσει στην επίσημη ανακοίνωση του νέου κόμματος στις αρχές του χρόνου, η Έφη Αχτσιόγλου θα είναι μία από τις πρώτες μεταγραφές που θα προκαλέσουν αίσθηση.
Το ερώτημα πλέον δεν είναι αν θα φύγει από τη Νέα Αριστερά, αλλά πότε.
