Γράφει η Πυθία
Αν είχα, τα @@ μου θα είχαν ζαλιστεί.
Τα τελευταία 24ωρα χαζεύω τα σόσιαλ μίντια.
Και βλέπω όρδές πικραμένων αργόχολων του διαδικτύου να ασχολούνται με τα ρούχα και τα ταξίδια μίας μετριότατης (κατά τη γνώμη της υπογράφουσας το παρόν κείμενο) καλλιτέχνιδος, την οποία με κάποιον τρόπο (και για άγνωστη αιτία) την έχει επιβάλλει ένα υποσύστημα και για κάποιον (άγνωστο) λόγο ένα τμήμα του πολιτικού, μιντιακού και πολιτιστικού υποσυστήματος την αντιμετωπίζει σαν ιερό τοτέμ.
Στη συνέχεια, άλλες ορδές αργόχολων πικραμένων του διαδικτύου, αντί να κοιτάζουν πως θα βγει ο χειμώνας και πως θα αλλάζουν τα πράγματα τσιρίζουν προς υπεράσπιση της μετριότατης καλλιτέχνιδος. Δημοσιογράφοι κάθονται και γράφουν κείμενα σε ιστοσελίδες και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Και κάθονται κάποιοι σοβαροί άνθρωποι και αναρωτιούνται “Ποια είναι η Μποφίλιου;”, “Τι είναι η Μποφίλιου”.
Εδώ ο κόσμος σε πλανητική κλίμακα συγκλονίζεται και αλλάζει και σε αυτή τη βραχώδη γλώσσα της βαλκανικής χερσονήσου του μαλλί χτενίζεται.
Μας τα κάνατε τσουρέκια με την Μποφίλιου!
Ας κάνει ότι θέλει. Γελοιότητα είναι να ξεσπά “πόλεμος” για μία Μποφίλιου.
ΥΓ: Αν η Μποφίλιου είχε να πει κάτι πραγματικά ως τραγουδίστρια, οι ορδές των αργόσχολων θα ασχολούνταν τουλάχιστον με την ιδιότητά της και όχι με το με παρακμιακές – κιτς φωτογραφίσεις στα Λονδίνα.
