Το PERIODISTA.GR είχε αποκαλύψει όσα γράφει σήμερα η Wall Street Journal ήδη από τις 21 Φεβρουαρίου 2025, αλλά στην Ελλάδα είχε πέσει σιγή
Αποκαλυπτικό ήταν το δημοσίευμα της Wall Street Journal της 30ής Μαΐου για τις δραστηριότητες Ελλήνων εφοπλιστών με το καθεστώς της Μόσχας, με ιδιαίτερη έμφαση στην εταιρεία Okeanis Eco Tankers – εισηγμένη στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης – συμφερόντων της οικογένειας Αλαφούζου.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η Okeanis συνεχίζει να μεταφέρει ρωσικό πετρέλαιο παρά τις ισχύουσες κυρώσεις, βασιζόμενο σε δημοσιογραφικά στοιχεία και μαρτυρίες από ανθρώπους του ναυτιλιακού κλάδου. Ειδικότερα, σημειώνεται ότι η Okeanis Eco Tankers, υπό τη διοίκηση του Άρη Αλαφούζου, είχε σταματήσει τις σχετικές δραστηριότητες το 2023, μετά από πίεση Σκανδιναβών επενδυτών.
Ωστόσο, η WSJ υπογραμμίζει πως η οικογένεια Αλαφούζου συνέχισε να μεταφέρει ρωσικό πετρέλαιο μέσω άλλων δεξαμενόπλοιων που κατέχει ιδιωτικά. Τα πλοία αυτά, πολλά από τα οποία φέρουν ονόματα Κυκλαδίτικων νησιών, έχουν πραγματοποιήσει εννέα φορτώσεις ρωσικού αργού μόνο μέσα στο 2025, ενώ από την αρχή του πολέμου έχουν προσεγγίσει ρωσικά λιμάνια περίπου 140 φορές. Σε πολλές περιπτώσεις μετέφεραν και καζακικό πετρέλαιο που φορτώθηκε από τη Μαύρη Θάλασσα.
Το δημοσίευμα αναφέρεται και σε άλλους γνωστούς εφοπλιστές όπως οι Ανδρέας Μαρτίνος και Γιώργος Προκοπίου, ενώ κάνει ιδιαίτερη μνεία στον Ιωάννη Αλαφούζο, ιδιοκτήτη ΜΜΕ και ποδοσφαιρικής ομάδας, καθώς και στον γιο του, Άρη, διευθύνοντα σύμβουλο της Okeanis.
Αξίζει να τονιστεί ότι το τεράστιο αυτό θέμα είχε αποκαλύψει πρώτο με τεκμηριωμένο ρεπορτάζ το PERIODISTA.GR, καταγράφοντας ήδη από καιρό τις σχετικές δραστηριότητες και τους πιθανούς τρόπους παράκαμψης των κυρώσεων. Το σχετικό δημοσίευμα είναι διαθέσιμο ΕΔΩ
Παρά την αποκάλυψη των στοιχείων, δεν υπήρξε καμία αντίδραση από τις ελληνικές αρχές, αν και η Ελλάδα, ως κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει υποχρέωση να διασφαλίζει την εφαρμογή των κυρώσεων και να αποτρέπει τη χρηματοδότηση της ρωσικής πολεμικής μηχανής στην Ουκρανία.
Η συνέχιση τέτοιων πρακτικών υπονομεύει την αποτελεσματικότητα των κυρώσεων της Δύσης. Παράλληλα, λόγω της στρατηγικής σημασίας της Ρωσίας στις παγκόσμιες ενεργειακές αγορές και της απροθυμίας χωρών όπως η Κίνα να συμμετάσχουν στις κυρώσεις, έχουν δημιουργηθεί «παραθυράκια» και γκρίζες ζώνες. Οι ανώτατες τιμές και οι απαιτήσεις τεκμηρίωσης που υιοθέτησαν οι δυτικές χώρες για τις εξαγωγές ρωσικού πετρελαίου προς τρίτες χώρες, δεν εφαρμόζονται πάντα με την ίδια αυστηρότητα.
Αυτό επιτρέπει σε ορισμένες ναυτιλιακές εταιρείες να εκμεταλλεύονται τις ασάφειες του κανονιστικού πλαισίου, άλλοτε τηρώντας τα όρια και άλλοτε παρακάμπτοντάς τα μέσω «σκιωδών» πρακτικών, ενισχύοντας τελικά την οικονομία της Ρωσίας εν μέσω πολέμου.
