Η Πυθία καταγράφει
Καταντάει πλέον γραφικό. Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι με τον Αλέξη Τσίπρα ή κάποιος επιτίθεται στον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην πρωθυπουργό, βγαίνει ο Θανάσης Καρτερός και εξαπολύει τα βέλη του. Αυτό δεν είναι δημσιογραφία, όμως. Αυτό είναι άλλη δουλειά.
Στο στόχαστρο του Καρτερού βρέθηκε και ο Νίκος Ανδρουλάκης. Όχι σε τυχαία συγκυρία. Ο Αλέξης Τσίπρας επιτέθηκε, από το συνέδριο της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ, στον Νίκο Ανδρουλάκη για την αντιπολίτευση που κάνει στον Μητσοτάκη και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ του έδωσε πληρωμένη απάντηση υπενθυμίζοντας ότι δεν πρέπει να μιλά για αντιπολίτευση ένας πρώην πρόεδρος κόμματος ο οποίος γνώρισε, στις εθνικές εκλογές του 2023, δύο διαδοχικές εκλογικές συντριβές.
Μετά από τα παραπάνω, την δουλειά ανέλαβε ο Θανάσης Καρτερός, ο οποίος γράφει στην “Αυγή” τα ακόλουθα:
Πρώτα συναντήθηκε εν χορδαίς και οργάνοις με τον Μητσοτάκη. Συνάντηση που και οι δύο πλευρές χαρακτήρισαν καλή, ειλικρινή και παραγωγική. Τι είδους παραγωγή υπήρξε για τον Ανδρουλάκη δεν έγινε σαφές, αλλά για τον Μητσοτάκη υπήρξε σίγουρα η εικόνα που διαδόθηκε απ’ όλα τα ΜΜΕ: δίαυλοι επικοινωνίας, κοινό έδαφος, προσπάθεια συναινέσεων. «Ταγκό» για δύο. Συμπέρασμα στο οποίο ο Ανδρουλάκης έσπευσε εμμέσως πλην σαφώς να συναινέσει όταν ανακοίνωσε εν μέσω των ρημαγμένων αρχαίων της Βενιζέλου ότι το μετρό της Θεσσαλονίκης φωτίζει μεταξύ άλλων και την ιστορία της πόλης. Την ιστορία, όχι την κακοποίησή της! Την ιστορία, όχι το σκάνδαλο Μητσοτάκη που αποφάσισε και διέταξε αυτή την κακοποίηση.
Υστερα, μετά τις αντιδράσεις, έστριψε το τιμόνι του και πάλι στις ανέξοδες πολιτικές αγριάδες. Καμιά περίπτωση δεν υπάρχει να συγκυβερνήσει με τη Ν.Δ., όπως δήλωσε. Απαντώντας μάλιστα στην κριτική του Τσίπρα για τα «συναινετικά», του έβγαλε νύχια από κείνα που, όπως φαίνεται, κρατάει από τότε που ήταν γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, την εποχή της αντιΣΥΡΙΖΑ σύμπραξης με τον Σαμαρά: «Ο κ. Τσίπρας πρέπει να κάνει ένα συνέδριο για να αποφανθεί πώς για πρώτη φορά ένα κόμμα στη Μεταπολίτευση ηττήθηκε δύο φορές και τη δεύτερη με πάνω από 20%. Είναι παράλογο να μου κάνει μαθήματα αντιπολίτευσης. Δεν μπορεί να πιστέψει κανείς ότι το ΠΑΣΟΚ αγωνίζεται τόσον καιρό να γίνει το αντίπαλο δέος της Ν.Δ. για να πάει στο τέλος να συγκυβερνήσει μαζί της».
Νεύρα! Και δεν μπορεί να πιστέψει κανείς! Ότι ο ίδιος συμμετείχε ασμένως -εκεί μάλιστα έλαμψε για πρώτη φορά το άστρο του- στη συγκυβέρνηση με τη Δεξιά θα πρέπει να το ξεχάσουμε. Τώρα είναι αντίπαλο δέος! Θα πρέπει επίσης να ξεχάσουμε, πίσω από την αγέρωχη άρνησή του να δεχτεί μαθήματα αντιπολίτευσης, ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κάνει ένα συνέδριο γιατί ηττήθηκε εκλογικά δύο φορές, το ΠΑΣΟΚ του πρέπει να κάνει τουλάχιστον δέκα γιατί εξαερώθηκε. Και θα πρέπει επίσης να ξεχάσουμε ότι ακόμα και στις τελευταίες εκλογές ο Ανδρουλάκης έβλεπε την πλάτη του Τσίπρα από μακριά. Και κομπάζει τώρα ως αξιωματική αντιπολίτευση όχι με την αξία του, αλλά με ξένες πλάτες, που λέει και το άσμα. Τίνος και τίνων πλάτες είναι γνωστό τοις πάσι.
Σε κάθε περίπτωση, το άμεσο μέλλον θα δείξει τι επιδιώκει και τι είναι έτοιμος να διαπράξει καθένας. Ουδείς όμως έχει υποχρέωση να πιστεύει τις αντιδεξιές διαβεβαιώσεις του Ανδρουλάκη με δεδομένη τη χορευτική και πολιτική του διαδρομή, ιδιαίτερα την έφεσή του στο «ταγκό». Και κανείς δυστυχώς δεν μπορεί να χαίρεται γι’ αυτό σε μια εποχή που η πραγματικότητα «φωνάζει» απαιτώντας εντελώς διαφορετικές συγκλίσεις και συναινέσεις από τους χαριεντισμούς με τον ωτακουστή του…
