Του Μιχάλη Ψύλου
Ο Τζο Μπάιντεν έχει πλέον την πλειονότητα των Αμερικανών απέναντί του μετά τη συντριβή του στην τηλεοπτική μονομαχία με τον Ντόναλντ Τραμπ.
Στην κατάσταση που εμφανίστηκε δεν βλάπτει μόνο τον ίδιο και το κόμμα του, αλλά την ίδια την Αμερική. Δεν μπορεί να διεκδικήσει το αξίωμα του ισχυρότερου ανθρώπου στον κόσμο.
Στην τηλεμαχία ενάντια στον Ντόναλντ Τραμπ, ο Μπάιντεν έμοιαζε με γέρο και απελπισμένο, αναλύουν οι ειδικοί στη γλώσσα του σώματος. Σε σύγκριση με αυτόν, ο Τραμπ, αν και μόλις τρία χρόνια νεότερος, φαινόταν αποφασισμένος, φρέσκος και έτοιμος για όλα.
Η ιδέα λοιπόν μιας δεύτερης θητείας του στο Λευκό Οίκο είναι παράλογη δεδομένης της θλιβερής εικόνας που παρουσιάζει αυτή τη στιγμή ο Μπάιντεν. Οσο και αν ο ίδιος αρνείται να το παραδεχτεί.Προσκολλημένος σε μια δύναμη που έχει χαθεί από καιρό,εξακολουθεί να πιστεύει ότι μπορεί να νικήσει τον Ντόναλντ Τραμπ.
Όμως οι Δημοκρατικοί δεν χρειάζεται να στείλουν αυτόν τον άξιο πολιτικό που υπηρέτησε την πατρίδα του από μισό αιώνα, σε μια μάχη που τελικά θα χάσει με ταπείνωση. Αυτός ο «βασιλιάς» δεν έχει πια αυτό που απαιτεί ο θρόνος.
Η ηγεσία της Αμερικής και τουλάχιστον του μισού κόσμου, στη χειρότερη περίπτωση απέναντι στον άλλο μισό κόσμο, απαιτεί δύναμη. Αντοχή. Και καθαρό μυαλό.
Ακόμη κι αν ο Τζο Μπάιντεν κατάφερνε το αδύνατο και να κέρδιζε ξανά τον Λευκό Οίκο, στο τέλος της τετραετούς θητείας του θα ήταν πιο κοντά στα 90ά του γενέθλια.
Αν ο Μπάιντεν δεν μπορεί να το αναγνωρίσει ο ίδιος και να τα παρατήσει, αυτό σημαίνει ότι η Αμερική θα χρειαστεί έναν «πατροκτόνο».
Έναν άνθρωπο που αν δεν πείσει τον Τζο Μπάιντεν ότι η δύναμη, η ζωτικότητα και η πνευματική του διαύγεια δεν επαρκούν πλέον για ένα έργο από το οποίο εξαρτάται η ευημερία ενός ολόκληρου έθνους, θα πρέπει να μπορεί να πάρει τώρα το σκήπτρο από το χέρι του αδύναμου βασιλιά.
Διότι στο Συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος στο Σικάγο στα μέσα Αυγούστου, οι αντιπρόσωποι που θα δώσουν επισήμως το χρίσμα,δεν μπορούν να αγνοήσουν τα αποτελέσματα των προκριματικών εκλογών στις πολιτείες τους. Αυτό ορίζει το καταστατικό του κόμματος. Όποιος θέλει να αποτρέψει την επικείμενη συντριπτική ήττα του Μπάιντεν έναντι του Τραμπ, θα πρέπει να αλλάξει το καταστατικό-κάτι που είναι πολύ δύσκολο
Κάποιος λοιπόν από τους ανώτατους κύκλους εξουσίας στο Δημοκρατικό Κόμμα πρέπει να σταθεί απέναντί του και να φωνάξει : «Θα διεκδικήσω την αντικατάσταση του Τζο Μπάιντεν πριν το κάνει ο Ντόναλντ Τραμπ».
Ίσως αυτή η κίνηση αναγκάσει τον Μπάιντεν και τους Δημοκρατικούς να ξανασκεφτούν.
Ποιός ή Ποιά θα μπορούσε να είναι «πατροκτόνος»; Η πρώην Πρώτη Κυρία Μισέλ Ομπάμα. ‘Η ο Γκάβιν Νιούσομ, ο δημοφιλής κυβερνήτης της Καλιφόρνια ; Ή η κυβερνήτης του Μίσιγκαν, Γκρέτσεν Γουίτμερ.
Όποιος αντικαταστήσει τον Τζο Μπάιντεν βέβαια, δεν πρέπει να έχει αυταπάτες: πιθανότατα δεν θα γίνει ο επόμενος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε πολλά σε αυτή την τηλεοπτική μονομαχία. Το να τον σταματήσει θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για κάθε νέο υποψήφιο των Δημοκρατικών. Αλλά θα δώσει ελπίδα και προοπτική.
Προς το παρόν πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Μπάιντεν δεν μπορεί. Και δεν πρέπει να κλείσει μια λαμπρή θητεία στην πολιτική, με ταπείνωση…
