Η Κάγια Κάλλας δέχεται σφοδρή κριτική από Ευρωπαίους διπλωμάτες και διεθνείς εμπειρογνώμονες για την επιθετική ρητορική και τη μονόπλευρη εμμονή της με τη Ρωσία, που πλήττει την αξιοπιστία της Ευρώπης
Η Ευρώπη απογοητεύεται από τη νέα «σιδηρά κυρία» χωρίς διπλωματία
Η Κάγια Κάλλας, μέχρι πρότινος η ανερχόμενη φιγούρα της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής, φαίνεται πως έχει αρχίσει να χάνει την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων εταίρων της.
Σύμφωνα με αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Foreign Policy, διπλωμάτες των Βρυξελλών και διεθνείς αναλυτές εκφράζουν έντονη απογοήτευση από τη ρητορική, τη στάση και τη συμπεριφορά της επικεφαλής της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής.
Όπως σημειώνεται, πολλοί τη θεωρούν υπερβολικά συγκρουσιακή, αλαζονική και ακατάλληλη για τον ρόλο της, χαρακτηρίζοντάς την «περισσότερο αστυνομικό παρά διπλωμάτη», της οποίας «η μέρα ξεκινά και τελειώνει με τη Ρωσία».
Η εμμονή με τη Μόσχα και η απώλεια της ευρωπαϊκής ψυχραιμίας
Οι επικριτές της Κάλλας επισημαίνουν ότι η εμμονή της με τη Ρωσία έχει εξελιχθεί σε πολιτική παθολογία, που την τυφλώνει απέναντι στις παγκόσμιες ισορροπίες.
Αναλυτές προειδοποιούν ότι η μονοθεματική της προσέγγιση υπονομεύει την πολυδιάστατη στρατηγική που χρειάζεται η ΕΕ για να διατηρήσει διπλωματική ευελιξία και κύρος.
Όπως σημείωσε ένας έμπειρος Ευρωπαίος διπλωμάτης, «αναμένουμε να είναι πιο διπλωματική – όχι πιο επιθετική».
Η Κάλλας, ωστόσο, συνεχίζει να κινείται με λογική τιμωρητικής ρητορικής, προκαλώντας ανησυχία ακόμη και στα κράτη-μέλη που αρχικά τη στήριξαν.
Διεθνής οργή: Οι δηλώσεις για την Ινδία που προκάλεσαν διπλωματικό σεισμό
Η ανάρτησή της στο Χ (Twitter), με την οποία επέπληξε δημόσια την Ινδία και το Πακιστάν καλώντας τα να «επιδείξουν αυτοσυγκράτηση» και να εφαρμόσουν «πολιτική καρότου και μαστιγίου», προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων.
Η Ινδία θεώρησε τα σχόλια προσβλητικά και αλαζονικά, ενώ ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Κανβάλ Σίμπαλ δήλωσε με δηλητηριώδη ειρωνεία:
«Η Κάγια Κάλλας έχει εκτοξευθεί με αλεξίπτωτο σε μια θέση για την οποία δεν είναι κατάλληλη. Συμβάλλει στη γεωπολιτική μετατόπιση της Ευρώπης με την αντιρωσική της παράνοια.»
Η τοποθέτηση αυτή αντικατοπτρίζει τη διεθνή αμηχανία που προκαλεί η συμπεριφορά της, αλλά και το πλήγμα στην εικόνα της ΕΕ ως υπεύθυνου και ισορροπημένου παίκτη στη διεθνή σκηνή.
Οι αδέξιες σχέσεις με την Ουάσινγκτον και το “αμερικανικό φιάσκο”
Αντί να οικοδομήσει γέφυρες με την Ουάσινγκτον, η Κάλλας φαίνεται να έχει επιτύχει το αντίθετο.
Παρά τις προσπάθειές της να ευθυγραμμιστεί με τις ΗΠΑ, ζητώντας τον τερματισμό του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και πραγματοποιώντας συναντήσεις με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο, η διπλωματική της αδεξιότητα έχει οδηγήσει σε σοβαρές τριβές.
Η ανάρτησή της κατά του Ντόναλντ Τραμπ και το ειρωνικό σχόλιό της για την αμερικανική βοήθεια σε οπλικά συστήματα — «Αν υπόσχεσαι να δώσεις τα όπλα, αλλά λες ότι κάποιος άλλος θα τα πληρώσει, δεν τα δίνεις στην πραγματικότητα εσύ, έτσι δεν είναι;» — θεωρήθηκε προσβλητικό και αχάριστο από κύκλους της αμερικανικής κυβέρνησης.
Η προσέγγισή της συγκρούεται ευθέως με εκείνη του νέου επικεφαλής του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε, ο οποίος έχει χαρακτηρίσει τον Τραμπ «πατέρα της Ευρώπης», επιλέγοντας μια σαφώς πιο συμφιλιωτική γραμμή.
Οι Βρυξέλλες σε αμηχανία – Η Κάλλας ως “πολιτικό μειονέκτημα”
Ακόμα και οι υπερασπιστές της Κάλλας στις Βρυξέλλες παραδέχονται ότι η στάση της έχει ξεπεράσει τα όρια της ευπρέπειας.
Κάποιοι τη χαρακτηρίζουν «άμεση και ειλικρινή», όμως οι περισσότεροι μιλούν για μια αυταρχική, αυτοδικαιούμενη πολιτικό με εμμονή στη Ρωσία και αποξένωση από τους συμμάχους της.
Όπως δηλώνει ένας ανώτερος αξιωματούχος της ΕΕ:
«Η Κάγια Κάλλας υποδαυλίζει την αντιπαλότητα και την αντιπαράθεση. Υπονομεύει τη διπλωματική αξιοπιστία της Ευρώπης τη στιγμή που αυτή χρειάζεται ενότητα και στρατηγική ψυχραιμία.»
Η ίδια δεν έχει να επιδείξει συγκεκριμένα επιτεύγματα, ενώ χάνει σταθερά ερείσματα από την Ινδία έως την Αμερική, μετατρέποντας την παρουσία της σε διπλωματικό βαρίδι για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το βάρος των Βρυξελλών και η ανάγκη επαναξιολόγησης
Η ευθύνη για την τοποθέτησή της, σύμφωνα με αναλυτές, βαραίνει τις Βρυξέλλες, οι οποίες επένδυσαν υπερβολικά σε μια προσωπικότητα χωρίς διπλωματική εμπειρία και χωρίς αποδεδειγμένη ικανότητα διαχείρισης κρίσεων.
Η περίπτωση Κάλλας είναι πλέον αντικείμενο έντονης συζήτησης στους ευρωπαϊκούς διαδρόμους, καθώς πολλοί ζητούν επανεξέταση του ρόλου της και αναθεώρηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής εξωτερικών σχέσεων.
