Χειραγώγηση εικόνας αντί πολιτικής απάντησης – Οργή στην κοινωνία, πλασματικά ποσοστά και δημοσκοπήσεις ως εργαλείο επιβίωσης
Η δημόσια εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη και του συστήματος Μαξίμου έχει υποστεί σοβαρό πλήγμα, καθώς τα γεγονότα που αποκαλύπτονται γύρω από τον ΟΠΕΚΕΠΕ λαμβάνουν διαστάσεις που δεν έχουν προηγούμενο. Παρότι όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά είχαν σκάνδαλα, η συγκεκριμένη υπόθεση ξεχωρίζει λόγω της έκτασης, της ωμότητας και της άμεσης σύνδεσης προσώπων του κυκλώματος με υπουργούς και βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Οι σχέσεις Ξυλούρη – Μαγειρία – Στρατάκη με το κυβερνητικό σύστημα εμφανίζονται τόσο στενές, ώστε στα μάτια της κοινωνίας το πολιτικό και το παρακρατικό σκέλος μοιάζουν αδιαχώριστα.
Οργή και χλευασμός στην κοινωνία
Η κοινωνική αντίδραση κινείται σε δύο παράλληλα επίπεδα. Από τη μία πλευρά, ο κόσμος γελάει πικρά με όσα ακούστηκαν στην Εξεταστική Επιτροπή, με αναφορές σε ξυστό, λαχεία, τζόκερ, αλλά και σε Ferrari και Porsche, εικόνες που παραπέμπουν περισσότερο σε κακόγουστη φάρσα παρά σε σοβαρή διαχείριση δημόσιου χρήματος. Από την άλλη, όμως, κυριαρχεί βαθύς θυμός, καθώς γίνεται σαφές ότι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις κατέληξαν να «φαγωθούν» μεταξύ κοινών απατεώνων, οι οποίοι ήταν ενταγμένοι στο ίδιο το σύστημα διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Η επιλογή Μαξίμου: διόρθωση εικόνας, όχι κάθαρση
Μπροστά σε αυτή την εικόνα σήψης και διαφθοράς, η οποία πλήττει ευθέως την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό, το Μαξίμου δεν φαίνεται να επενδύει στην πολιτική κάθαρση, αλλά στην επικοινωνιακή διαχείριση. Το επόμενο διάστημα, σύμφωνα με όσα ήδη διαφαίνονται, θα υπάρξουν συγκεκριμένες κινήσεις με στόχο τη «διόρθωση» της δημόσιας εικόνας του Κυριάκου Μητσοτάκη, με βασικό εργαλείο τις δημοσκοπήσεις.
Τα «μαγειρεμένα» ποσοστά και η πλασματική κυριαρχία
Ήδη εμφανίζονται δημοσκοπήσεις που παρουσιάζουν τη Νέα Δημοκρατία να κινείται ακόμη και πάνω από το 30% στην εκτίμηση ψήφου. Πρόκειται, σύμφωνα με την κριτική που διατυπώνεται, για ποσοστά που δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα, αλλά για μια πλασματική εικόνα πολιτικής κυριαρχίας. Στόχος αυτής της αποτύπωσης είναι διπλός: αφενός να επηρεαστούν πολίτες που βρίσκονται σε φάση δυσαρέσκειας ή αποχής, αφετέρου να κοπούν τα φτερά πολιτικών αντιπάλων, καλλιεργώντας την εντύπωση ότι «τίποτα δεν αλλάζει».
Οι δημοσκοπικές εταιρείες ως εύκολος μοχλός
Το πλαίσιο αυτό γίνεται ακόμη πιο προβληματικό αν ληφθεί υπόψη ότι, όπως έχει αποκαλυφθεί σε παλαιότερο δημοσίευμα, οι δημοσκοπικές εταιρείες χρωστάνε όλες. Σε αυτό το περιβάλλον, κρατικές δουλειές και χρηματοδοτήσεις δύσκολα απορρίπτονται, γεγονός που δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα για την ανεξαρτησία και την αξιοπιστία των μετρήσεων. Έτσι, οι δημοσκοπήσεις μετατρέπονται από εργαλείο καταγραφής τάσεων σε εργαλείο χειραγώγησης της κοινής γνώμης.
Το στοίχημα του 2026 και το «βαθύ ταμείο»
Με δεδομένο ότι η φθορά της κυβέρνησης βαθαίνει λόγω τεράστιων σκανδάλων, κυβερνητικών αστοχιών και της ακρίβειας στην αγορά, το σχέδιο φαίνεται ξεκάθαρο: όλο το 2026 ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ρίξει “ό,τι έχει και δεν έχει” για να ξαναχτίσει την εικόνα του. Και επειδή το Μαξίμου διαθέτει ακόμη ταμείο, θα ρίξει πολλά χρήματα, επενδύοντας στην επικοινωνιακή υπεράσπιση αντί στην πολιτική αυτοκριτική.
Η πραγματική εικόνα πίσω από τους αριθμούς
Παρά την προσπάθεια αυτή, η εκτίμηση που κυκλοφορεί είναι ότι στην πραγματικότητα η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται πλέον κάτω από το 25% και βαίνει μειούμενη. Το χάσμα ανάμεσα στη δημοσκοπική εικόνα και την κοινωνική πραγματικότητα διευρύνεται, καθιστώντας σαφές ότι η επικοινωνιακή επίθεση μπορεί να καθυστερήσει, αλλά όχι να ανατρέψει τη φθορά. Το ερώτημα που μένει ανοιχτό είναι πόσο ακόμη μπορεί να συντηρηθεί μια πολιτική κυριαρχία που βασίζεται σε αριθμούς και όχι στην κοινωνική αποδοχή.
