Όταν ο Στέφανος Κασσελάκης ενέκρινε την ανακοίνωση, διά της οποίας ο ΣΥΡΙΖΑ απαντούσε στην αιχμηρή επίθεση των ένδεκα βουλευτών και των δεκάδων στελεχών που χθες οριστικοποίησαν την αποχώρησή τους από το κόμμα, ίσως και να μην είχε συναισθανθεί το βάρος των διατυπώσεων της και κυρίως την κεντρική φράση της: «Η ιστορία θα κρίνει».
Διαβάστε τι γράφει η Εφημερίδα Εστία:
Ναι, θα τους κρίνει η ιστορία, αλλά όχι απλώς για το γεγονός ότι εγκατέλειψαν το κόμμα της Αριστεράς. Στο κάτω-κάτω της γραφής είχαν κάθε δικαίωμα να το πράξουν. Το θέμα είναι οι επιπτώσεις των κινήσεων τους στην χώρα. Οι επιπτώσεις στα ελληνοτουρκικά, οι οποίες εν τέλει θα τους χαρακτηρίσουν και επί τη βάσει των οποίων θα κριθούν. Το τι θα γίνει στον ΣΥΡΙΖΑ αφορά μόνον στον μικρόκοσμο της φθινούσης ελληνικής Αριστεράς. Το τι είδους επιρροή θα ασκήσει αυτή η νεόκοπη κοινοβουλευτική ομάς, είναι κεντρικό ζήτημα. Από τους εννέα βουλευτές που αριθμοί, οι δυο είναι οι μουσουλμάνοι. Ο Φερχάτ Οζγκιούρ και ο Χουσεΐν Ζεϊμπέκ. Γνωστοί για την δράση τους στην μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Γνωστοί για την παρουσία τους σε εκδηλώσεις όπου κεντρική προσπάθεια ήταν να παρουσιάζεται σαν τουρκική αυτή η μουσουλμανική μειονότης. Γνωστοί για τις σχέσεις τους με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής.
Ευλόγως θα αναρωτηθεί κάποιος; Που είναι πιο επικίνδυνοι οι μουσουλμάνοι βουλευτές; Σε ένα μεγάλο κόμμα, στην κοινοβουλευτική ομάδα της αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως ή σε ένα μικρό μόρφωμα forum ή όπως το ονομάσουν, των ένδεκα βουλευτών; Είδαμε ότι η επιρροή τους ήταν σημαντική εντός των κόλπων του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και κατά την εποχή που η Αριστερά κατείχε την κυβέρνηση. Μπορούμε ευλόγως να υποθέσουμε ότι τώρα που είναι οι δυο στους εννέα, θα επιβάλλουν τις θέσεις τους. Θα «καπελώσουν» την ομάδα κατά την προσφιλή έκφραση των αριστερών. Θα μπορούσαν μάλιστα, υπό την απειλή της αποχωρήσεως τους και της συνακόλουθης «καταδίκης» του μορφώματος να χάσει τα προνόμιά του, να αναγνωρίζεται σαν κανονικό κόμμα, η κυριαρχία των δυο μουσουλμάνων θα είναι απόλυτη. Δεν θα δυσκολεύονται άλλως τε να «περάσουν» τις θέσεις τους. Ευήκοα θα είναι τα ώτα τόσο της κ. Έφης Αχτσιόγλου που ηγείται της ομάδος αυτών που χθες απεχώρησαν όσο και του κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου, ο οποίος μαζί με την κ. Πέτη Πέρκα είχε σε προγενέστερο χρόνο διαγράφει. Απ’ ενάντιας στον «όγκο» του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν και πατριωτικά στοιχεία τα οποία αντιδρούσαν στις υποχωρήσεις της ηγεσίας έναντι των απαιτήσεων των μουσουλμάνων.
Χαρακτηριστικά, θα υπενθυμίσουμε ότι η κ. Έφη Αχτσιόγλου είχε αποφύγει να τοποθετηθεί όταν, σε τηλεοπτική εκπομπή, της είχε τεθεί ερώτημα σχετικώς προς την επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδος στα 12 μίλια. Επί του ζητήματος για το οποίο η Άγκυρα έχει δηλώσει ότι το θεωρεί αιτία πολέμου (casus belli), ετήρησε αιδήμονα σιγή. Αλλά και ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, δεν έχει αρνηθεί την πατρότητα της φράσεως «να μην είμαστε και τόσο πατριώτες στα ελληνοτουρκικά», την οποία είχε πει σε συνεδρίαση κομματικού οργάνου του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και «κατώτερα στελέχη της ομάδος των νεοεκσυγχρονιστών της αριστεράς δεν έχουν δείξει πρόθεση στηρίξεως εθνικών θέσεων. Δειγματοληπτικώς αναφέρουμε τον κ. Πάνο Λάμπρου, γνωστό υποστηρικτή της θέσεως περί “ανοικτών συνόρων”, τον οποίο η Νέα Δημοκρατία είχε καταγγείλει ως “φίλο και συνομιλητή των τρομοκρατών της ‘17 Νοέμβρη’ και των ‘Πυρήνων της Φωτιάς’». Ο ίδιος άλλως τε ήταν μάρτυς υπερασπίσεως στην δίκη της «17 Νοέμβρη»…
