Ο Μητσοτάκης τρίβει τα χέρια του, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας επιστρέφει για να κατακερματίσει ακόμη περισσότερο τον προοδευτικό χώρο και να ολοκληρώσει το έργο που ξεκίνησε με την γελοιοποίηση της Αριστεράς
Η Πυθία αποκαλύπτει
Η δημόσια επανεμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα έχει προκαλέσει έντονη κινητικότητα στον προοδευτικό χώρο, με κριτικές που προέρχονται από στελέχη και προσωπικότητες που υπήρξαν μέρος του ΣΥΡΙΖΑ ή επηρέασαν την πορεία του. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος να απορούν στο επιτελείο του Τσίπρα για το κύμα αντιδράσεων. Οι πρώην συνεργάτες του έχουν λόγους πολιτικής διαφοροποίησης, ιδεολογικής απόστασης ή και προσωπικής αντιπαλότητας που προϋπήρχαν και εκδηλώνονται εκ νέου τώρα.
Αντίθετα, η Νέα Δημοκρατία και το Μέγαρο Μαξίμου επιλέγουν να κρατήσουν χαμηλούς τόνους, γεγονός που έχει τη δική του ερμηνεία. Η παρουσία Τσίπρα στην πολιτική σκηνή συντηρεί την πολυδιάσπαση στον προοδευτικό χώρο, εμποδίζοντας τη συγκρότηση μιας συνεκτικής αντιπολιτευτικής στρατηγικής. Πρόκειται για μια εξέλιξη που καθιστά τη θέση της κυβέρνησης ευκολότερη, καθώς η πίεση από τα αριστερά μειώνεται όταν κυριαρχεί εσωστρέφεια.
Σε αυτό το περιβάλλον, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται να “πανηγυρίζει” για την επιστροφή Τσίπρα, όχι με δημόσιες δηλώσεις, αλλά μέσω της πολιτικής αξιοποίησης της κατάστασης. Η επανενεργοποίηση του πρώην πρωθυπουργού λειτουργεί ως αφορμή για νέους κύκλους αντιπαραθέσεων μέσα στην αριστερά, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να μην χρειάζεται να εμπλακεί ενεργά για να διατηρεί προβάδισμα.
Επιπλέον, οι εσωτερικές διαφωνίες, η ύπαρξη πολλών σχημάτων και η συσσωρευμένη δυσπιστία οδηγούν σε έντονες δημόσιες αντιδράσεις προς τον Τσίπρα, οι οποίες θα ήταν αναμενόμενες από όσους γνωρίζουν τη διαδρομή των τελευταίων χρόνων στον χώρο.
Το συνολικό συμπέρασμα είναι σαφές: το κέντρο βάρους της πίεσης προς τον Τσίπρα δεν βρίσκεται στη ΝΔ, αλλά στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που στο Μαξίμου επικρατεί ικανοποίηση, καθώς η πολιτική δυναμική που διαμορφώνεται ενισχύει τη σταθερότητα της κυβέρνησης και αποδυναμώνει μια πιθανή ενιαία προοδευτική αντιπολίτευση.
