Του Βασίλη Σκουρή
Το νέο πολιτικό τοπίο που δημιουργείται μετά το καλοκαίρι εντείνει τις ανασφάλειες που προκαλεί στον Κυριάκο Μητσοτάκη η επόμενη εκλογική αναμέτρηση και το γεγονός ότι αυτή θα διεξαχθεί με το σύστημα της απλής αναλογικής.
Στο μέγαρο Μαξίμου γνωρίζουν ήδη πως η δυσαρεστημένη λαϊκή και δεξιά βάση στρέφεται προς την αποχή και πως όσο και να πολώσει την κατάσταση με τον ΣΥΡΙΖΑ το κλίμα αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει.
Ο μεγάλος κίνδυνος για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, άλλωστε, είναι στις πρώτες εκλογές, με την απλή αναλογική, να επικρατήσει κλίμα ευρωεκλογών, γεγονός απολύτως υπαρκτό. Πολύ περισσότερο καθώς ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους πως θα διεκδικήσει αυτοδυναμία σε δεύτερες εκλογές και πως στις πρώτες δεν θα αξιοποιήσει τις διερευνητικές εντολές προκειμένου να συγκροτηθεί κυβέρνηση.
Η χαλαρή ψήφος, εάν επικρατήσει, θα διευρύνει σε μεγάλο ποσοστό την αποχή, που πρωτίστως πλήττει την κυβερνώσα παράταξη.
Οι πρώτες εκλογές, όμως, με την απλή αναλογική θα αποτελέσουν το πρόκριμα για τις επόμενες που θα διεξαχθούν με το εκλογικό σύστημα Μητσοτάκη-Γεννηματά. Τα κόμματα, δηλαδή, θα κατοχυρώσουν τη δυναμική ή όχι με την οποία θα εισέλθουν στις δεύτερες κάλπες, εφόσον πάντα στις πρώτες δεν επιτευχθεί η συγκρότηση προοδευτικής κυβέρνησης με κορμό τη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση.
Είναι σαφές πως (εάν πάμε στις κάλπες με τους προ του καλοκαιριού συσχετισμούς) εφόσον η Νέα Δημοκρατία δεν σημειώσει ποσοστό τουλάχιστον 37% στις πρώτες κάλπες και μια διαφορά έξι-επτά μονάδων από το δεύτερο κόμμα, η αυτοδυναμία ακόμα και στις δεύτερες εκλογές ενδέχεται να αποτελέσει όνειρο θερινής νυκτός για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πολύ περισσότερο που και ο νέος εκλογικός νόμος, που θα ισχύσει στις μεθεπόμενες εκλογές, με κλιμακωτό μπόνους 40 εδρών για το πρώτο κόμμα, καθιστά ακόμα και τότε δύσκολη την αυτοδυναμία. Για να κάνουμε μια σύγκριση, αν ο εκλογικός νόμος Μητσοτάκη-Γεννηματά ίσχυε το 2019, η Νέα Δημοκρατία, με τα ποσοστά που έλαβε στις προηγούμενες εκλογές, δύσκολα θα συγκροτούσε αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Μόνο τυχαίες δεν είναι, άλλωστε, οι παρεμβάσεις του μεγάρου Μαξίμου στις διεργασίες στο ΚΙΝΑΛ, καθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα ήθελε απλώς ηγεσία στη Χαριλάου Τρικούπη που δεν θα συμμετείχε σε ζυμώσεις για κυβέρνηση προοδευτικών δυνάμεων, αλλά και μια ηγεσία –αν υπήρχε τέτοια- που θα συγκροτούσε, εφόσον χρειαζόταν, κυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία. Εναλλακτική λύση, βεβαίως, υπάρχει, η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, αλλά αυτή τη στιγμή δεν αποτελεί την πρώτη επιλογή για τον νυν πρωθυπουργό.
Για αυτό και το επόμενο διάστημα θα επιχειρηθεί πολύ μεγάλη πόλωση με τον ΣΥΡΙΖΑ, μήπως και συσπειρωθεί η βάση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και να μην διαρρεύσουν οι ψήφοι «Κεντρώων» και «εκσυγχρονιστών» που πήγαν στον Μητσοτάκη το 2019…
