Κλιμακώνεται επικίνδυνα η ένταση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Οι απειλές πολέμου γίνονται ανοιχτά», γράφει μεταξύ άλλων για τα ελληνοτουρκικά το γερμανικό δημοσιογραφικό δίκτυο RND και συγκεκριμένα ο Γκερντ Χέλερ, υπό τον τίτλο «Διαμάχη Τουρκίας – Ελλάδας: Θα γίνει πόλεμος στη Μεσόγειο;».
«Ποια είναι η διαμάχη των δύο γειτονικών χωρών, πόσο σοβαρός είναι ο κίνδυνος πολέμου και τι κάνει το ΝΑΤΟ, στο οποίο ανήκουν και οι δύο χώρες;» αναρωτιέται ο αρθρογράφος και εξηγεί, παραθέτοντας μέσω ερωτήσεων και απαντήσεων, τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των δυο χωρών.
Die Spannungen zwischen der #Türkei und #Griechenland spitzen sich gefährlich zu. Kriegsdrohungen werden offen ausgesprochen. https://t.co/vhSCY3maVr
— RND (@RND_de) October 8, 2022
Στην ερώτηση για τις διαφωνίες Ελλάδας και Τουρκίας, το RND γράφει:
«Πρόκειται για τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα στην ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία εγείρει αξιώσεις για θαλάσσιες περιοχές που η Ελλάδα και η Κύπρος δικαιούνται ως αποκλειστικές οικονομικές ζώνες (ΑΟΖ) βάσει της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας. Η κύρια εστίαση είναι στα κοιτάσματα φυσικού αερίου που φέρεται να υπάρχουν. Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Πρόσφατα, η Άγκυρα αμφισβήτησε επίσης την ελληνική κυριαρχία σε νησιά του Αιγαίου όπως η Ρόδος, η Κως, η Λέσβος και η Σάμος. Η Άγκυρα υποστηρίζει ότι η Ελλάδα έχει τοποθετήσει εκεί στρατό, παραβιάζοντας τις Συνθήκες της Λωζάνης (1923) και του Παρισιού (1947) που καθόρισαν την αποστρατικοποίηση των νησιών. Η Ελλάδα επικαλείται το δικαίωμά της στην αυτοάμυνα και επισημαίνει την απειλή που θέτει η Τουρκία, η οποία έχει τη μεγαλύτερη αποβατική δύναμη στη Μεσόγειο, σταθμευμένη στις τουρκικές ακτές του Αιγαίου».
Όσο για το αν μπορούν οι δύο χώρες «να λύσουν τα επίμαχα ζητήματα μέσω διαπραγματεύσεων», το γερμανικό δίκτυο αναφέρει σχετικά:
«Στην Πράγα την Πέμπτη, ο Ερντογάν είπε: ‘Δεν έχουμε τίποτα να συζητήσουμε με την Ελλάδα’. Ο Τούρκος Πρόεδρος είχε ήδη διακόψει κάθε πολιτική επαφή με την Αθήνα την άνοιξη και δήλωσε ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δεν υπήρχε πια γι’ αυτόν. Η Ελλάδα έχει προτείνει στην Τουρκία να διευθετήσουν τη διαφορά για τις οικονομικές ζώνες στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Η κυβέρνηση στην Άγκυρα έχει μέχρι στιγμής αρνηθεί να το πράξει – πιθανώς λόγω ανησυχίας ότι μια διαιτητική απόφαση θα μπορούσε να είναι εις βάρος της Τουρκίας. Η Αθήνα, από την άλλη, δεν θέλει να μπει σε διαπραγματεύσεις που επηρεάζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Σύμφωνα με την ελληνική πρωτεύουσα, τα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών και τα κυριαρχικά δικαιώματα στα νησιά του Αιγαίου είναι αδιαπραγμάτευτα».
Ο αρθρογράφος παραθέτει ακόμα και την ερώτηση «τι θέλει ο Ερντογάν;» και απαντά το εξής:
«Πάνω από όλα, θέλει να κερδίσει τις επόμενες εκλογές την άνοιξη του 2023. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το κόμμα του πάει τόσο άσχημα όσο και από τότε που ανέβηκε στην εξουσία πριν από 20 χρόνια. Ο κύριος λόγος είναι ο υψηλός πληθωρισμός 83%. Με την ολοένα και πιο επιθετική ρητορική προς την Ελλάδα, ο Ερντογάν προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή από την οικονομική κρίση. Θα υπερασπιστεί τα συμφέροντα της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας «με κάθε μέσο», λέει ο Ερντογάν. Δεν μένει στα λόγια: μόνο την Πέμπτη, τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη παραβίασαν τον ελληνικό εναέριο χώρο πάνω από το Αιγαίο 50 φορές».
Όσον αφορά την επίμαχη ερώτηση «θα διακινδύνευε έναν πόλεμο ο Ερντογάν με την Ελλάδα για να παραμείνει στην εξουσία;» γράφει:
«’Αυτό δεν μπορεί να αποκλειστεί. Μια ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι «όχι μόνο δυνατή, αλλά και πιθανή’, έγραψε ο ιστορικός Ράιαν Τζίνγκερας, ο οποίος είναι καθηγητής στην Ακαδημία Ναυτικού των ΗΠΑ στο Μοντερέι της Καλιφόρνια. Ο Ερντογάν προετοιμάζει ρητορικά μια πιθανή στρατιωτική επιχείρηση εδώ και εβδομάδες. Λέει όλο και πιο συχνά ότι η Ελλάδα ‘καταλαμβάνει’ νησιά του Αιγαίου όπως η Ρόδος, η Χίος και η Σάμος. Ο υπερεθνικιστής εταίρος του συνασπισμού του Ερντογάν, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, θέλει ακόμη και να ενσωματώσει την Κρήτη στην Τουρκία. ‘Θα βγάλουμε τα μάτια όσων περιφρονούν τα δικαιώματά μας’, απειλεί ο Μπαχτσελί».
Σε ότι αφορά το πώς θα μπορούσε η Τουρκία να προσπαθήσει να διεκδικήσει τις αξιώσεις της, ο Χέλερ γράφει:
«Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες θεωρούν πιθανό ότι, ως πρώτο βήμα, η Άγκυρα θα μπορούσε να προσπαθήσει να επιβάλει ναυτικό αποκλεισμό στα ελληνικά νησιά, τα οποία η Τουρκία πιστεύει ότι πρέπει να αποστρατιωτικοποιηθούν. Νησιωτικά λιμάνια όπως η Χίος, η Κως ή η Μυτιλήνη στη Λέσβο, βρίσκονται ακριβώς απέναντι από τις τουρκικές ακτές. Με ναυτικό αποκλεισμό, τα νησιά μπορούσαν να προσεγγιστούν μόνο αεροπορικώς. Ένας τέτοιος αποκλεισμός θα μπορούσε να κλιμακωθεί σε ανοιχτό πόλεμο μέσα σε λίγες ώρες».
«Τι κάνει το ΝΑΤΟ;» είναι μια εύλογη ερώτηση που θέτει ο Γερμανός αρθρογράφος, για να απαντήσει στη συνέχεια:
«Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ προσπαθεί να παραμείνει ουδέτερος στη σύγκρουση και αποφεύγει οτιδήποτε μπορεί να υποδηλώνει την υποστήριξη ενός από τα δύο κράτη μέλη. Όμως εντός της Συμμαχίας, η δυσαρέσκεια για την Τουρκία αυξάνεται. Όχι μόνο ο Ερντογάν εμποδίζει την είσοδο της Σουηδίας και της Φινλανδίας, αλλά φλερτάρει επίσης με την ένταξη στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης, ένα είδος αντιΝΑΤΟϊκού μπλοκ που περιλαμβάνει τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν».
Για να κλείσει με το αναπόφευκτο ερώτημα, για τη στάση της Γερμανίας στο θέμα, με τον αρθρογράφο να υποστηρίζει τα εξής:
«Στην εποχή της Άγκελα Μέρκελ, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ήταν πρώτα και κύρια προσεκτική για να μην εξοργίσει τον Ερντογάν. Ο κύριος λόγος πίσω από αυτό ήταν ο φόβος μιας νέας προσφυγικής κρίσης. Από την άλλη, η ομοσπονδιακή υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ βρίσκεται στο πλευρό της Ελλάδας στη διαμάχη για τα νησιά του Αιγαίου. Αυτή είναι και η στάση των ΗΠΑ. Η Γαλλία έχει την πιο ξεκάθαρη στάση απέναντι στην Ελλάδα. Και οι δύο χώρες υπέγραψαν αμυντική συμφωνία πέρυσι. Σε αυτήν και οι δύο χώρες αναλαμβάνουν να παράσχουν η μία στην άλλη στρατιωτική βοήθεια σε περίπτωση επίθεσης σε μία από αυτές. Μια επίθεση της Τουρκίας στα ελληνικά νησιά θα μπορούσε γρήγορα να κλιμακωθεί σε πολυεθνική σύγκρουση».
