Εξαγωγές όπλων προς την Τουρκία αξίας άνω των 100 εκατομμυρίων ευρώ εγκρίνει το Βερολίνο.
«Το ότι ο Σολτς είναι αμερόληπτος με τον Ερντογάν, όπως τουλάχιστον φάνηκε στην Κωνσταντινούπολη, είναι θεμιτό και σημαντικό. Διότι εδώ και καιρό δεν υπήρχε πρόοδος στις γερμανοτουρκικές σχέσεις, οι οποίες συχνά ήταν εντελώς δυσλειτουργικές», σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung.
«Πρόκειται για δύο χώρες, εκ των οποίων η μία είναι οικονομικά ισχυρή πλην όμως στάσιμη, ενώ η άλλη βρίσκεται αντιμέτωπη με τον υπερπληθωρισμό, εμφανίζοντας ωστόσο μία δυναμική. Γερμανία και Τουρκία θα μπορούσαν να συμβάλουν η μία στην αναβίωση της άλλης. […] Τόσο η Ευρώπη όσο και ιδίως η Γερμανία θα πρέπει να κάνουν βήματα για τη δημιουργία μίας νέας φιλίας – να μην κάνουν απλώς μία διαχείριση στα πλαίσια της σχέσης με την Τουρκία, αλλά πολύ περισσότερο να προσεγγίσουν τους Τούρκους που τους αρέσει η ΕΕ».
Η Frankfurter Allgemeine Zeitung τονίζει από την πλευρά της πως «δεν χρειάζεται να είναι κανείς φίλος του Τούρκου προέδρου για να διαπιστώσει πως σε ορισμένα ζητήματα ο ρόλος του Ερντογάν είναι καθοριστικός. Τέτοια θέματα είναι ειδικά η παράνομη μετανάστευση και η υποστήριξη της Ουκρανίας. […] Και η γερμανική κυβέρνηση τα υπολογίζει αυτά, όταν αποφασίζει τελικά να πουλήσει περισσότερα όπλα στον Ερντογάν.
[…] Ο τελευταίος έχει επιπλέον και ένα ακόμη μέσο πίεσης: τον υψηλό αριθμό Τούρκων αιτούντων άσυλο στη Γερμανία. Ο Τούρκος πρόεδρος εμφανίζεται διατεθειμένος να τους πάρει πίσω – και σε αντάλλαγμα ζητάει να χορηγηθούν περισσότερες βίζες σε Τούρκους πολίτες. Λόγω όλων αυτών είναι προς το συμφέρον και της Γερμανίας να στραφούν οι Τούρκοι ακόμη περισσότερο προς την Ευρώπη».
Η αντίδραση της tageszeitung πάντως είναι πολύ πιο αρνητική: «Ανθρώπινα δικαιώματα, ελευθερία του Τύπου, κράτος δικαίου; Όλα αυτά μας ενδιέφεραν σε μία άλλη περίοδο. Στο μεταξύ τα γερμανοτουρκικά θέματα αφορούν τις εξαγωγές όπλων, τον περιορισμό των προσφύγων και μία κοινή διαχείριση των κρίσεων στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία.
Εδώ και χρόνια το κεντρικό θέμα των γερμανοτουρκικών σχέσεων ήταν οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας του Τύπου στην ΤουρκίαΕικόνα: Tunahan Turhan/ZUMA Wire/IMAGO
[…] Εδώ και χρόνια το ζήτημα ήταν οι συλληφθέντες δημοσιογράφοι, η υπονόμευση του κράτους δικαίου από τις κυβερνήσεις του Ερντογάν […] και η καταπίεση της τουρκικής κοινωνίας των πολιτών. Όλα αυτά δεν έχουν βέβαια αλλάξει, απλώς δεν θίγονται στις επίσημες τοποθετήσεις. Αντ’ αυτού ο Σολτς παρουσιάζει τις παραδόσεις όπλων στην Τουρκία ως κάτι το απολύτως φυσιολογικό. Όπως και την περαιτέρω χρηματοδότηση του Ερντογάν ως συνοριοφύλακα ενάντια στους πρόσφυγες που θέλουν να περάσουν από την Τουρκία στην Ευρώπη, ως κάτι το αυτονόητο».
Κατά την εφημερίδα του Βερολίνου το πλέον καθοριστικό γεγονός στην προσέγγιση Τουρκίας και Δύσης είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία: «το ΝΑΤΟ εκτιμά πως η Ρωσία θα αποτελεί τη μεγαλύτερη στρατιωτική πρόκληση, ακόμη και αφ’ ότου θα έχει επιτευχθεί ειρήνη στην Ουκρανία. Εξ ου και πρέπει να αποφευχθεί το να προσεγγίσει η Τουρκία το ρωσο-κινεζικό στρατόπεδο».
