Πού κάθεται ποιος στο χώρο μιας πολιτικής εκδήλωσης έχει τη σημασία του γιατί εκπέμπει κάτι.
Διαβάστε το άρθρο του Γιώργου Λακόπουλου που δημοσιεύτηκε στο anoixtoparthyro.gr:
Ενδεχομένως στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έδιναν ποτέ σημασία στους συμβολισμούς και αυτό ήταν ένα από τα συμφραζόμενα που τους οδήγησαν στη ρευστοποίηση.
Αλλά αυτό που είδαμε στη Βουλή τις τελευταίες μέρες ξεπερνάει την φαντασία και δεν μπορεί να περάσει ασχολίαστο.
Ο χώρος που καταλαμβάνει στην αίθουσα της Ολομέλειας στη Βουλή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπροστά τρία έδρανα.
Το ένα προορίζεται για τον Σωκράτη Φάμελλο ως πρόεδρο και το δεύτερο για τον Αλέξη Τσίπρα. Στο τρίτο είδαμε τον Νίκο Παππά.
Τυπικά είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Αλλά φέρεται και ως υποψήφιος πρόεδρος. Και αν ήθελε να τηρήσει τη ουσία έπρεπε να μην θρονιαστεί στο πρώτο έδρανο. Θα μπορούσε να αφήσει τη θέση για τη Θεοδώρα Τζάκρη που είναι και γυναίκα.
Ειδικά την ώρα που βρισκόταν στη Βουλή ο πρώην Πρωθυπουργός. Γιατί ο συμβολισμός που ανέδειξε μπορεί να ήταν προωθητικός για τον Παππά, αφού βρέθηκε δίπλα στον Τσίπρα, αλλά δεν ήταν και πολύ κολακευτικός για τον Τσίπρα.
Ο Νίκος Παππάς θέλει να γίνει πρωθυπουργός
Ο Νίκος Παππάς δεν είναι απλώς αμφιλεγόμενος πρόσωπο. Είναι από τους πρωτεργάτες της εκλογικής καταστροφής του Τσίπρα. Κακός υπουργός, ζητούσε λεφτά από τον Μαρινάκη για τον Καλογρίτσα, και από τον Μιωνή πείσει τον Παπασταύρου να δώσει τη Μαρέβα και έχει μια καταδίκη από το Ειδικό Δικαστήριο στην πλάτη του. Άδικη; Ίσως. Αλλά καταδίκη.
Αν είχε περίσσευμα πολιτικής ευθύνης θα απέσυρε την υποψηφιότητα του από το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Για να προστατεύσει το κόμμα από τις επικρίσεις που δεχόταν καθημερινά.
Δεν το έκανε και ήταν μία από τις πιο βαριές κοτρόνες στο λαιμό του Τσίπρα, καθώς πήγαινε για εκλογές,
Προσπαθώντας να εφαρμόσει δικούς του κανόνες -κατά τους οποίους όποιος εκλέγεται βουλευτής διαγράφει τη δικαστική καταδίκη του- εξέθεσε τον ΣΥΡΙΖΑ σε ευρύτερα στρώματα ψηφοφόρων.
Πήρε τελικά την πρώτη θέση, στο Νότιο Τομέα , αφήνοντας εκτός Βουλής άλλους με διαυγή παρουσία, αλλά έδιωξε όσους δεν μπορούν να ανεχθούν τέτοιου είδους φαινόμενα.
Έτσι συνέβαλε στον καταποντισμό του ΣΥΡΙΖΑ και την απαξίωση του Τσίπρα. Οι δικές του ευθύνες που τον ανέχθηκε και του έδινε κομματικά αξιώματα είναι άλλη υπόθεση. Το πλήρωσε άλλωστε.
Τώρα ο Παππάς θέλει να γίνει επικεφαλής στο κόμμα που έχει εκθέσει: πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που σημαίνει υποψήφιος Πρωθυπουργός.
Συνεπώς θέλει να γίνει και πρωθυπουργός. Αλλιώς δεν θα ηταν υποψήφιος. Άλλο στόχο δεν μπορεί να έχει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτευσης. Εκτός αν βλέπει την υποψηφιότητα, ως μια ακόμη κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Εδώ χάνεται η μπάλα.
Ότι κάθισε στη πρώτη θέση στη Βουλή ως ηγετική κομματική φυσιογνωμία και δίπλα στον Τσίπρα επιχρωματίζει αρνητικά ολόκληρη την Κοινοβουλευτική Ομάδα, στη συρρίκνωση της οποίας συνέβαλε.
Ο Τσίπρας δίπλα στον Παππά
Προφανώς βλέπει πως «μαζί με το βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα». Ο Τσίπρας όμως γιατί δέχθηκε να καθίσει δίπλα του ένας από τους αυτουργούς του καταποντισμού του;
Ας ρίξει μια ματιά στη φωτογραφία τους. Αν πάλι δεν καταλάβει τι αναδύει η συνύπαρξη του με τον Παππά- από πολιτική σκοπιά μιλάμε, η προσωπική τους σχέση δεν ενδιαφέρει- σημαίνει ότι η ήττα του είναι και δικό του έργο.
Με τον Παππά από τη μια και τη Δούρου με τον Πολάκη από την άλλη, ποιος περίμενε να τον ψηφίσει; Το κοροΐδα τέλειωσαν.
Η Δημοκρατική Παράταξη όμως και οι άνθρωποι που στρατεύτηκαν με ανιδιοτέλεια πρώτα για να μην έλθει ο Μητσοτάκης και μετά για να φύγει πληρώνουν το μάρμαρο ενώ και οι τρεις Καππαδόκες είναι βουλευτές…
Για την πλειοψηφία των δημοκρατικών πολιτών- που ανέδειξαν τον Τσίπρα με την εμπιστοσύνη τους, γιατί δεν τον ανέδειξε βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ- από μόνη της η υποψηφιότητα Παππά είναι λόγος μεγαλύτερης απομάκρυνσης από αυτό το κόμμα.
Αλλά είναι άδικο για τον Τσίπρα να γίνεται στη σκιά του. Εκτός από τη φωτογραφία, ας μελετήσει και το βίντεο από την συνύπαρξή τους πρώτο τραπέζι πίστα στη Βουλή…
