Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Το Σύνταγμα ορίζει ότι η «παραίτηση από το βουλευτικό αξίωμα είναι δικαίωμα του βουλευτή» και όχι υποχρέωση έναντι ουδενός.
Πώς από απόστρατος του Ναυτικού, έγινε πολιτικός είναι μεγάλη συζήτηση, αλλά όχι του παρόντος. Άλλωστε σχετίζεται με ανθρώπους που δεν ζουν πλέον. Πάντως, στην κυβέρνηση και στη Βουλή, μπήκε με προσωπική απόφαση του Αλέξη Τσίπρα. Ενώ υπήρξε και μια απόπειρα του Μητσοτάκη να τον εγγράψει ως υπουργό της προτίμησής του σε… κυβέρνηση ΣΎΡΙΖΑ, αλλά οι Συριζαιοι απείλησαν να καταγγείλουν «αποστασία» και δεν ευδοκίμησε.
Η αποχώρηση του Ευάγγελου Αποστολάκη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του Φάμελλου, στην οποία μετείχε ως αριστίνδην βουλευτής, προκάλεσε απίστευτα έντονη αντίδραση. Ο Θανάσης Καρτερός τού επιτέθηκε με σφοδρότητα και ο Τσίπρας προσπάθησε να τον αποτρέψει.
Είναι η πρώτη ανεξαρτητοποίηση από βουλευτές Επικρατείας που όρισε ο ιδιος. Ο καθηγητής Οθωνας Ηλιόπουλος επέστρεψε την έδρα με την επιθυμία να… καταλήξει στον Κασσελάκη και η Έλενα Ακρίτα δεν έφυγε, για να μην καταλήξει ούτε η ίδια στον Κασσελάκη. Ο ναύαρχος λούζεται την κατηγορία της αποστασίας. Παλιά ρητορική των κομμάτων που μοιάζει με τις αντιδράσεις τους στη δικαστικές αποφάσεις: Όταν βλάπτουν τον αντίπαλο είναι καλές, όταν τον ωφελούν όχι.
Αν αύριο βουλευτές της ΝΔ φύγουν από τον Μητσοτάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα εχει αντιρρήσεις, όπως δεν είχαν το ΠΑΣΟΚ και η Αριστερά του 1993, όταν έφυγε η ομάδα Σαμαρά παρότι προκάλεσε ανατροπη κυβέρνησης. Έχουν δίκιο τα κόμματα να φωνάζουν «φέρε πίσω την έδρα»; Καθόλου. Σε ζητήματα συνείδησης, οι βουλευτές οφείλουν πίστη μόνο στο Σύνταγμα. Ισχύει και για τους βουλευτές Επικρατείας. Ότι «η έδρα δεν τους ανήκει, αφού δεν κοπίασαν για να την πάρουν», όπως έγραψε ο πολύπειρος Γιώργος Καρελιάς στο news247.gr, αν δημιουργεί υποχρέωση, μπορεί να εξοφλεί με τη κατάθεση της βουλευτικής αποζημίωσης στο κόμμα που αφήνουν. Η ιδιότητα του βουλευτή δεν χάνεται. Πώς θα τη χρησιμοποιήσουν, θα κριθεί από οσους έχουν στον τελευταίο λόγο στη Δημοκρατία.
Οι βουλευτές δεν εκλέγονται για να υπηρετούν τα κόμματα, αλλά για να «αντιπροσωπεύουν το Έθνος», κατά το Άρθρο 51 του Συντάγματος. Όλες οι συναφείς συνταγματικές διατάξεις τους κατοχυρώνουν στην άσκηση των καθηκόντων τους , ως φορείς πλήρους ανεξαρτησίας και ελεύθερων, κατά συνείδηση, επιλογών . Ο όρκος δεν περιλαμβάνει την παραμικρή νύξη για εξάρτηση από το κόμμα τους και του δίνει «απεριόριστο δικαίωμα γνώμης και ψήφου». Συνταγματική κατοχύρωση αυτονομίας προκύπτει και από τις διατάξεις κατά τις οποίες η κυβέρνηση εξαρτάται από την εμπιστοσύνη των βουλευτών – και όχι από το εκλογικό αποτέλεσμα – και πέφτει όταν τη χάνει.
Αν ο συνταγματικός νομοθέτης ήθελε να δώσει στα κόμματα εξουσία παρακράτησης της έδρας όσων βουλευτών φύγουν από τις γραμμές τους, θα το ανέφερε. Θα ήταν παράλογο, όμως, γιατί οι κυβερνήσεις δεν θα έπεφταν ποτέ, αφού όποιος βουλευτής ήθελε να καταψηφίσει, θα βρισκόταν χωρίς έδρανο.
Υπάρχουν θέματα που βαρύνουν τον ναύαρχο Αποστολάκη, αλλά όχι η συριζαίικη κατακραυγή. Εντάχθηκε ως αριστίνδην υποψήφιος, αλλά υπάρχει κάτι ισχυρότερο από την προσήλωση σε δυο αρχηγούς του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι και σε έναν τρίτο: Ο βουλευτικός όρκος του στο δημοκρατικό Πολίτευμα και οι κανόνες του Κοινοβουλευτισμού.
Το Σύνταγμα ορίζει ότι η «παραίτηση από το βουλευτικό αξίωμα είναι δικαίωμα του βουλευτή» και όχι υποχρέωση έναντι ουδενός.
