Του Γιώργου Λακόπουλου
Διακεκριμένος πολιτικός, -φίλος και αναγνώστης του Α.Π.- έστειλε το εξής μήνυμα: «Πάλι θα αποδειχθείτε προφητικοί. Ήδη αρχίσει το τροπάριο: ανεβαίνει το ΠΑΣΟΚ, αλλά πέφτει ο Ανδρουλάκης».
Πράγματι, ήδη πυκνώνουν οι δημοσκοπικές εκτιμήσεις και οι δημοσιογραφικές αναλύσεις κατά τις οποίες το ΠΑΣΟΚ ενισχύει, σχετικά, την επιρροή του, αλλά ο πρόεδρός του δεν «τραβάει». Δεν είναι «πρωθυπουργήσιμος» και κατ’ ουσίαν αποτελεί «βαρίδι» που εμποδίζει την περαιτέρω ενίσχυση του κομματος.
Κατά τους δημοσκόπους η ικανότητα του Ανδρουλάκη να κυβερνήσει μένει καθηλωμένη σε μονοψήφια νούμερα, παρότι ο αντίστοιχος δέκτης μειώνεται για τον Μητσοτάκη. Η «καραμέλα» της υψηλής δημοφιλίας που του έδιναν αρχικά κάποιοι δημοσκόποι αποδεικνύεται παραπλανητική.
Ενημερωμένοι πολιτικοί παρατηρητές προβλέπουν ότι αυτή η αντιμετώπιση θα συνεχιστεί με στόχο να ενισχυθεί στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ η πεποίθηση ότι δεν θα αποκτήσει κυβερνητική προοπτική με τη σημερνή ηγεσία. Κατά τις εκτιμήσεις τους , στο επόμενο στάδιο τα δημοσκοπικά ευρήματα θα αναδεικνύουν ως «καταλληλότερη» την κυρία Άννα Διαμαντοπούλου, προκαλώντας αντίστοιχες εσωτερικές πιέσεις.
Η ιδια ενισχύει αυτή την προσέγγιση αφήνοντας αιχμές κατά του Ανδρουλάκη με τη δήλωση: «Το ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει από τις σκάλες, ενώ η ΝΔ κατεβαίνει με το ασανσέρ».
Τα τρία ταμπλό
Αυτή την περίοδο η αποτυχούσα υποψήφια παίζει σε τρία διαφορετικά ταμπλό: λειτουργεί στο ΠΑΣΟΚ ως «πρόεδρος παρά τω προέδρω» -σχεδιάζοντας την πολιτική του κόμματος, και αξιολογώντας τα στελέχη του- εμφανίζεται από ΜΜΕ ως ενδεχομένη πρόταση Μητσοτάκη για την προεδρία της Δημοκρατίας και ταυτόχρονα λειτουργεί αυτόνομα ως πρόεδρος της προσωπικής εταιρίας της «Δίκτυο για τον εκσυγχρονισμό».
Σ’ αυτό το τριγωνικό πλαίσιο, καλλιεργεί και την συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ, για την «πλήρη» υλοποίηση του «σχεδίου Πισσαρίδη», που έχει υιοθετήσει δημοσίως ήδη- ανατρέποντας την θέση του Κινήματος που το έχει καταγγείλει ως βάση της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής.
Παρακάμπτοντας το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να δρα αυτόνομα ως επικεφαλής του «Δικτύου» της-που ανταγωνίζεται το επισημο κομματικό «θινκ τανκ». Μετά τη συμμετοχή της σε «σοσιαλιστική» εκδήλωση στη Λισαβώνα οργάνωσε στην Αθήνα εκδήλωση για την πράσινη ανάπτυξη, στην οποία υιοθετήθηκε η κυβερνητική πολιτική για την ενέργεια.
Με καλεσμένους τη Μαρία Δαμανάκη, τον πρώην ευρωβουλευτή Πέτρο Κόκκαλη και τον ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Μανιάτη– που την επομένη εξύμνησε την παρουσία του Πρωθυπουργού στην αμφιλεγόμενη συνάντηση της Λαπωνίας για την ασφάλεια.
Για την προεδρική υποψηφιότητα Διαμαντοπούλου- πέρα από τη στάση που τηρεί το ΠΑΣΟΚ- άρχισε όπως και το 2019 ένας κύκλος δημοσιευμάτων που τη συγκαταλέγει στις επιλογές του Πρωθυπουργού.
Την ίδια στιγμή πυκνώνουν οι πληροφορίες ότι διατηρεί ανοιχτή γραμμή με το μέγαρο Μαξίμου -όπου παραμένει ο πρώην βασικότερος συνεργάτης της- και ταυτόχρονα σχεδιάζει αλυσίδα επαφών με ξένες πρεσβείες ως εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ , αλλά χωρίς εμπλοκή του Ανδρουλάκη.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, παρότι δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι κάποια κέντρα τον θεωρούν αναλώσιμο, αντιδρά με λανθασμένους τρόπους. Επαναλαμβάνει όπως και το 2023 την …ετοιμότητά του να γίνει πρωθυπουργός, αδυνατεί να κλείσει το χάσμα με τον Π. Γερουλάνο και τον Χ. Δούκα-που δυσφορούν εξ αρχής με την επανεμφάνιση Διαμαντοπούλου στο ΠΑΣΟΚ- και για λόγους που δεν είναι κατανοητοί έσπευσε να συναντήσει τον Πρωθυπουργό.
Χωρίς να αξιώσει προηγουμένως να αρθεί η απαγόρευση για ενημέρωσή του από την ΕΥΠ και να δεσμευτεί ο Μητσοτάκης ότι θα προϊόντα της παρακολούθησής του έχουν καταστραφεί. Έτσι φάνηκε ότι σύρεται σε μια συνάντηση σαν να είναι του χεριού του αντιπάλου του.
Εξ ίσου σοβαρό λάθος είναι το είδος της αντιπολίτευσης που ασκεί προτάσσοντας τη «συναίνεση», σε σειρά θεμάτων, σε συνδυασμό με τη ψευδαίσθηση ότι κερδίζει πόντους αν κάνει προτάσεις που … «αναγκάζεται» να αποδειχθεί η κυβέρνηση.
Η αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση
Αυτό όμως δεν είναι άσκηση αντιπολίτευσης, αλλά επιλογή συμπληρωματικού ρόλου, που βγάζει από τη δύσκολη θέση τον Πρωθυπουργό. Σε ό,τι τον αφορά προκαλεί μειδιάματα όταν -με το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης που πήρε επειδή έχασε βουλευτές ο ΣΥΡΙΖΑ- μιλάει για …αυτοδυναμία και εμφανίζεται σαν… να κυβερνάει ήδη. «Αν ήμουν πρωθυπουργός», «με εμένα στην πρωθυπουργία» και άλλα παρεμφερή.
Σ’ αυτό το πλαίσιο επιχείρησε να εμφανιστεί και ως εκλεκτός των Ευρωσοσιαλιστών, όταν αφ’ ενός οι ίδιοι βρισκονται σε πτώση παντού και αφ’ ετέρου οι επιφανέστεροι, με πρώτον τον Ισπανό Σάντσεθ δεν τον υπολογίζουν και για πολλά χρόνια επιδίωκαν τη σύγκλιση με τον Τσίπρα.
Απέναντί του ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να καλλιεργεί αντιπαλότητα που τον βλάπτει καθώς ο πρώην Πρωθυπουργός διατηρεί πάντα στοιχεία υπεροχής. Όσο το ΠΑΣΟΚ κρατάει ανοιχτό το μέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ -με τον φόβο της επανόδου Τσίπρα- θολώνει τη θέση του στο θέμα των συνεργασιών. Επιπλέον ο Ανδρουλάκης κάνει το λάθος που του επισημαίνει ο Γερουλάνος: δεν μπορούμε να κάνουμε αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση.
Σ’ αυτό πλαίσιο το σενάριο που είχε αποκαλύψει το Α.Π. προχωράει ανεμπόδιστα: το ΠΑΣΟΚ θα εμφανίζει δημοσκοπική βελτίωση, αλλά το ότι δεν θα υπερβαίνει το 20% θα αποδίδεται στο «προβληματικό» προφίλ Ανδρουλάκη. Ταυτόχρονα θα προβλέπεται δημοσκοπικά ως «καλύτερή» του η Διαμαντοπούλου.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ περιμένει το συνέδριο και την οριστική διαμόρφωση των οργάνων- για να ενισχύσει την κυριαρχία του. Μέχρι τότε όμως μπορεί να είναι αργά καθώς θα εμπεδωθεί η εντύπωση «δεν μπορεί», ενώ το κόμμα έχει καλύτερη επιλογή Αν ο ίδιος το βρίσκει υπερβολικό, μάλλον δεν ξέρει με ποια έμπλεξε.
