Του Μιχάλη Ψύλου
«Σίγουρα δεν ήταν μια καλή βραδιά για τη Ν.Δ.», είπε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σχολιάζοντας τα αποτελέσματα του β’ γύρου των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών!
Μα για κόμματα ψηφίζαμε χθες; Για τη Ν.Δ., τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ ή το ΚΚΕ; Δεν ψηφίζαμε για περιφερειάρχες και δημάρχους, που υπόσχονταν να αλλάξουν προς το καλύτερο την καθημερινότητα των πολιτών σε περιφέρειες, πόλεις και χωριά;
Όπως και στον πρώτο γύρο, έτσι και χθες οι πολίτες ψήφισαν για ανθρώπους της αυτοδιοίκησης και όχι κυβερνητικούς παράγοντες. Για αυτοδιοίκηση και όχι για κυβέρνηση.
Οι Περιφέρειες και οι δήμοι είναι η φωνή των πολιτών και όχι εντολοδόχοι οιασδήποτε κυβέρνησης.
Ο Πρωθυπουργός έκανε το λάθος να πολιτικοποιήσει στο έπακρον τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στήριξε προσωπικά συγκεκριμένους περιφερειάρχες και δημάρχους σε μεγάλους δήμους και περιφέρειες που προέρχονταν από τον χώρο της Ν.Δ. Και φυσικά όχι κάποιους «αντάρτες» -κυρίως σε περιφέρειεςπου επίσης προέρχονταν από τον χώρο της Ν.Δ.
Και το αποτέλεσμα ήταν να υπάρξει η πρώτη μεγάλη ήττα μετά τις εκλογές του 2019, ειδικά στους δύο μεγαλύτερους δήμους της χώρας -Αθήνας και Θεσσαλονίκηςπου πέρασαν στα χέρια του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη ευρύτερων δυνάμεων.
Πολύ σωστά ο πρωθυπουργός τόνισε ότι προσβλέπει σε μια γόνιμη και παραγωγική συνεργασία με τους εκλεγμένους τοπικούς άρχοντες.
Με τον τρόπο αυτό αποδοκίμασε εμμέσως τους εκβιασμούς και τις αλαζονικές απειλές από υπουργούς σε συγκεκριμένους δημάρχους και περιφερειάρχες ότι εάν δεν έβγαιναν οι υποψήφιοι της αρεσκείας της κυβέρνησης, θα έχαναν κονδύλια από ΕΣΠΑ και Ταμείο Ανάκαμψης και θα καθυστερούσαν οι αποζημιώσεις.
Η αλαζονεία έφερε ανατροπές. Γιατί, όπως έλεγε ο μεγάλος κωμικός συγγραφέας της αρχαιότητας, Μένανδρος, «αλαζονείας ούτις εκφεύγει δίκην» κανένας αλαζόνας δεν γλιτώνει την τιμωρία.
Στην ερώτηση, μάλιστα, γιατί η εξουσία σε κάνει αλαζόνα, ο Τζον Στάινμπεκ στο βιβλίο του «Τα σταφύλια της οργής» είχε δώσει την απάντηση: «Η εξουσία δεν διαφθείρει. Ο φόβος διαφθείρει. Ίσως ο φόβος απώλειας της εξουσίας».
