Πώς ξεκίνησαν όλα…
Η πρόταση του Αλέξη για το Επικρατείας. Οι περιοδείες στο πλευρό του.
Οι πρώτες χειραψίες, οι πρώτες αγκαλιές.
Συστηθήκαμε.
Ύστερα σάς είπα: «Δεν είναι άποψη, είναι η ζωή μου».
Κοιταχτήκαμε.
Καταλάβαμε ο ένας τον άλλον.
Φτιάξαμε την πλατφόρμα μας.
Με θέσεις που δε λένε δυνατά πολλοί.
Τις πήρατε στα χέρια σας, τις συμπληρώνετε, τις βελτιώνετε.
Από εκεί και πέρα με πήρε η δίνη του κόσμου. Οι επισκέψεις στον τόπο που πονά. Στις στάχτες και στις πλημμύρες. Οι επιθέσεις από το Σύστημα.
Αλλά και το όραμα. Η ελπίδα. Το Ελληνικό Όνειρο για όλους – όχι για λίγους.
Σήμερα δεν μιλάω μόνο σε εσάς που με στηρίξατε. Μιλάω σε όλους εσάς, τους 150.000, που κάνατε ουρές στην κάλπη, που αναστήσατε τον ΣΥΡΙΖΑ – ό,τι κι αν ψηφίσατε στον πρώτο γύρο.
Σας ζητώ τώρα να είμαστε μαζί.
Γιατί ο νέος Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται τη δύναμη όλων.
Γιατί ο νέος Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι Πρόεδρος όλων.
Όχι για τη μεταπολιτική, αλλά για την πολιτική μετά.
Μετά τη Δεξιά του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Μετά, για ένα Κράτος που δε θα αφήνει τον πολίτη μόνο του.
Μετά, για μια Ελλάδα που θα νιώθεις περήφανος να ζεις σ’ αυτήν.
Την περασμένη Κυριακή γίνατε η φωνή αυτού του τόπου.
Αυτή την Κυριακή ελάτε να γίνουμε το μετά αυτού του τόπου.
Ξημερώνει!
