Τσουνάμι αποκαλύψεων: Τα στοιχεία για μαύρο χρήμα που έχει ο Κασσελάκης, η ένοχη σιωπή του Τσίπρα και ο τρόπος που πληρώνονταν πέντε δημοσιογράφοι (vid)

Στοιχεία, σύμφωνα με το fimotro.gr, έχει στα χέρια του ο Στέφανος Κασσελάκης για την περίοδο που πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο Αλέξης Τσίπρας.

Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει ενημερωθεί από τον σημερινό “ταμία” του κόμματος ότι κατά την περίοδο της προεδρίας του Αλέξη Τσίπρα υπήρχαν εργαζόμενοι στα κομματικά ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ που πληρώνονταν με μαύρα χωρίς καμία απόδειξη και ενώ είτε ήταν συνταξιούχοι είτε διατηρούσαν παράλληλες ασχολίες σε άλλα ΜΜΕ!

Υπάρχουν τουλάχιστον πέντε τέτοιες περιπτώσεις οι οποίες πληρώνονταν με μαύρα από το 2014 μέχρι το 2024! Για δέκα ολόκληρα χρόνια δηλαδή. Ίσως έτσι εξηγείται η σιωπή του Αλέξη Τσίπρα. Οπως σημειώνει το ρεπορτάζ, ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μιλήσει γιατί προφανώς φοβάται τα στοιχεία που έχει ο Στέφανος Κασσελάκης.

Σήμερα επί του θέματος τοποθετήθηκε σε συνέντευξή του στο Action 24 ο πρώην “ταμίας” του ΣΥΡΙΖΑ και μέλο της Κ.Ε. του κόμματος Θύμιος Γεωργόπουλος. Δείτε τι υποστήριξε:

Διαβάστε οπωσδήποτε

google news svg icon

Ακουλούθησε το Periodista.gr στο Google News για να μαθαίνεις όσα δεν τολμούν ή δεν θέλουν να γράψουν οι άλλοι.

Περισσότερα

Άρθρα
ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Μυστική δημοσκόπηση – «καμπανάκι πολιτικού θανάτου» για τον Μητσοτάκη: Κατρακυλά η ΝΔ – Κάτω από το 25% η πραγματική απήχηση λίγο πριν τη...

Μυστική δημοσκόπηση-σοκ μετά το καλοκαίρι δείχνει κατάρρευση της ΝΔ κάτω από το 25%. Πτώση άνω των 5 μονάδων στην πρόθεση ψήφου και πανικός στο Μαξίμου λίγο πριν τη ΔΕΘ

«Η Δικαιοσύνη δολοφονήθηκε» – Καταπέλτης η Μαρία Καρυστιανού για τα Τέμπη

Σκληρή ανάρτηση της Μαρίας Καρυστιανού για τα Τέμπη: κατηγορεί τη Δικαιοσύνη για συγκάλυψη, ζητά εκταφές με τοξικολογικές και προσφυγή σε ΕΕ και ΟΗΕ

Προβληματισμός και μεγάλη αγωνία των ολιγαρχών για τον Τσίπρα – Η αναπόφευκτη σύγκριση με τον Μαρινάκη

Σκεπτικισμός στους επιχειρηματικούς κύκλους που στηρίζουν τον Αλέξη Τσίπρα, καθώς η εμφάνισή του στο συνέδριο του Economist θεωρήθηκε «άχρωμη» και χωρίς απήχηση