Φθορά και ρωγμές στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας έχει προκαλέσει η υπόθεση των Τεμπών, ενώ αναμένεται να επηρεάσει και την ψήφο των ευρωεκλογών πολύ περισσότερο αφού στα ευρήματα και των πρώτων δημοσκοπήσεων που δημοσιεύτηκαν την προηγούμενη εβδομάδα οι πολίτες απαντούν ότι θέλουν να χρησιμοποιήσουν την ψήφο για να στείλουν μήνυμα στην κυβέρνηση.
Την ίδια ώρα, πρόγευση για τις ευρωεκλογές αποτελεί η πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ που απεδέχθησαν τόσο o ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΚΚΕ προκειμένου να κατατεθεί πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης
Οι επιλογές που έχει το μέγαρο Μαξίμου είναι δύο, ή θα δεχθεί ως έχει την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης είτε θα την γυρίσει ως πρόταση για ψήφο εμπιστοσύνης υπέρ της κυβέρνησης όπως είχε κάνει παλιότερα ο Κώστας Καραμανλής σε πρόταση δυσπιστίας που θέλησε να καταθέσει ο Γιώργος Παπανδρέου ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Οι πολίτες έχουν «στραβώσει» άσχημα για τους χειρισμούς της κυβέρνησης σε κρίσιμα ζητήματα, όπως η ακρίβεια, η ασφάλεια, η τραγωδία των Τεμπών, το κράτος δικαίου, ενώ έχει ενδιαφέρον και η αντιστροφή της κοινής γνώμης για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Μάλιστα, είναι εξαιρετικά πιθανό το επόμενο κύμα δημοσκοπήσεων να «βυθίσει» ακόμη περισσότερο την κυβέρνηση, αφού θα συμπεριληφθούν και οι τελευταίες αποκαλύψεις για τα ηχητικά ντοκουμέντα που έπεσαν «θύμα» μονταζιέρας ήδη από τις πρώτες ώρες του δυστυχήματος στα Τέμπη.
Αυτό που συζητείται τις τελευταίες ώρες είναι αν κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας υπάρξει κάποια πρωτοβουλία από τον πρώην υπουργό μεταφορών Κώστα Καραμανλή προκειμένου να αποφορτιστεί η βαριά ατμόσφαιρα που υπάρχει στην κυβέρνηση με αφορμή την υπόθεση των Τεμπών και τις κατηγορίες για συγκάλυψη.
Τις τελευταίες μέρες τρεις βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης εμμέσως πλην σαφώς ζήτησαν από τον κ. Καραμανλή ή να παραιτηθεί της βουλευτικής του ασυλίας ή να παραιτηθεί και του βουλευτικού του αξιώματος προκειμένου να μην υπάρχει σκιά ότι η κυβέρνηση λειτουργεί προς την κατεύθυνση της κάλυψης τυχόν ποινικών ευθυνών.
Μάλιστα όπως αναφέρουν έμπειρα κοινοβουλευτικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας με γνώση των τελευταίων δεδομένων στο μέγαρο Μαξίμου, ασχέτως του τι τελικώς θα πράξει ο πρώην υπουργός εάν στη Βουλή έρθει εισαγγελικό αίτημα προκειμένου να ενεργοποιηθεί ο νόμος περί ευθύνης υπουργών για να διερευνηθούν τυχόν ποινικές ευθύνες και υπάρξει πρόταση από την αντιπολίτευση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής η κυβέρνηση δεν προτίθεται να σταθεί εμπόδιο σε κάτι τέτοιο.
Σε κάθε περίπτωση η απόφαση των κομμάτων της αντιπολίτευσης να στηρίξουν μία πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης όσο και η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να παραιτηθεί ο πρωθυπουργός και να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές φορτίζουν υπέρμετρα το κλίμα ενόψει ευρωεκλογών και είναι προφανές ότι δίνουν άλλη διάσταση στην εκλογική διαδικασία του Ιουνίου.
Τα ευρήματα των δύο δημοσκοπήσεων της Opinion Poll και της Metron Analysis που δημοσιεύθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα αναλύουν με ιδιαίτερο προβληματισμό στην κυβέρνηση, για το πόσο έχει κοστίσει στο κυβερνών κόμμα η πολιτική διαχείριση στην τραγωδία των Τεμπών.
Στη δημοσκόπηση της Opinion Poll, ένα συντριπτικό 70% δεν είναι καθόλου ικανοποιημένο από τους χειρισμούς της κυβέρνησης ως προς τη διαλεύκανση της τραγωδίας των Τεμπών. Στη Νέα Δημοκρατία δε όσοι δεν είναι ικανοποιημένοι φτάνουν το 42%.
Στην Metron Analysis, το 88% πιστεύει ότι το δικαστικό και το πολιτικό σύστημα δεν έχουν κινηθεί αποτελεσματικά για να αποδοθούν ευθύνες σε ό,τι αφορά το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, με τις αρνητικές γνώμες να αυξάνονται όσο πηγαίνουμε αριστερότερα της κεντροδεξιάς (όπου επίσης το ποσοστό είναι 75%) αλλά και σε όσους δηλώνουν «δεξιοί».
Η κοινωνία δείχνει δυσαρεστημένη από σημαντικές πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής, καταδικάζει την καθυστέρηση στην απόδοση ευθυνών για τα Τέμπη, ενώ καταγράφεται πλειοψηφική απόρριψη της ρύθμισης για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Τα προβλήματα που σχετίζονται με την οικονομία κυριαρχούν, με τους πολιτες να αναφέρουν πρώτα από όλα την ακρίβεια και την οικονομία, ενώ ενδιαφέρον έχει ότι ανεβαίνει και η επίκληση της κρίσης θεσμών ως προβλήματος.
