Aπό την πρώτη μέρα του πολέμου η Ουκρανία ζητά πιεστικά από τη γερμανική κυβέρνηση να την προμηθεύσει άμεσα με βαρέα όπλα.
Πρόσφατα το πρέσινγκ στον καγκελάριο Όλαφ Σολτς και την ομοσπονδιακή κυβέρνηση αυξήθηκε κι άλλο, από φατρίες μέσα στα κόμματα των Πρασίνων, των Φιλελευθέρων και των Σοσιαλδημοκρατών, αλλά και της αντιπολίτευσης. «Το πρόβλημα είναι ο Σολτς» δήλωσε βουλευτής των Πρασίνων στο «Spiegel».
Η πρώτη αποστολή πολεμικού υλικού της Γερμανίας στην Ουκρανία ήταν κράνη. Έκτοτε το Βερολίνο έχει στείλει πολυβόλα, αντιαεροπορικούς πυραύλους και αντιαρματικά. Όσον αφορά βαρέα όπλα, συμπεριλαμβανομένων των τανκς, ο Σολτς φρόντιζε να αντιδρά με υπεκφυγές. Όμως όλα άλλαξαν από την περασμένη Παρασκευή, με τον Σολτς να βρίσκει την ιδανική πατέντα. Ανακοίνωσε ότι πρόκειται να παράσχει 2 δισ. ευρώ για στρατιωτική βοήθεια. Το μεγαλύτερο μέρος προορίζεται για την Ουκρανία. Ο όρος είναι αυτά τα χρήματα να δαπανηθούν για νέο στρατιωτικό εξοπλισμό.
Από αυτά τα 2 δισ. ευρώ, στην Ουκρανία θα δοθεί απευθείας ποσό αρκετά πάνω από ένα 1 δισ. ευρώ, περίπου 1,2 δισ., σε συνεννόηση με τις ΗΠΑ και τους εταίρους της. Τα 400.000.000 ευρώ προορίζονται για τη European Peace Facility, η οποία επίσης αγοράζει όπλα για την Ουκρανία. Αλλα 400.000.000 ευρώ θα καταβληθούν σε τρίτες χώρες.
Τα 2 δισ. ευρώ δεν συμπεριλαμβάνονται στο Ειδικό Ταμείο του γερμανικού ομοσπονδιακού στρατού (Bundeswehr) ύψους 100 δισ. ευρώ, το τεράστιο αμυντικό μπάτζετ που ανακοίνωσε τον Μάρτιο ο Σολτς. Αποτελούν πρόσθετα έξοδα, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας για «αναβάθμιση της διεθνούς ευθύνης της Γερμανίας». Τι πετυχαίνει με αυτή την πατέντα χρηματοδότησης ο Σολτς;
1. Αποφεύγει την απευθείας παράδοση όπλων μέσω μιας παράκαμψης όπου στέλνει λεφτά αντί για όπλα, θεωρώντας ότι δεν θα βρεθεί στο στόχαστρο του Πούτιν για άμεση εμπλοκή στον πόλεμο χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ.
2. Εκτονώνει τη διαμάχη μέσα στην κυβέρνησή του σχετικά με την παράδοση βαρέων όπλων στην Ουκρανία.
3. Επιχειρεί να κατευνάσει τις ΗΠΑ και τους εταίρους του στην Ευρώπη που τον πιέζουν.
4. Τα βασικότερο, όμως, είναι ότι o Σολτς ωφελεί άμεσα τη γερμανική αμυντική βιομηχανία. Αυτά τα 1,2 δισ. ευρώ που δίνει η Γερμανία στην Ουκρανία για αγορές βαρέων όπλων αναμένεται να επιστραφούν. Σύμφωνα, μάλιστα, με τη μεγάλη καθημερινή εφημερίδα της Γερμανίας «Süddeutsche Zeitung», που αναφέρεται σ’ αυτή τη σημαντική παράμετρο, η Ουκρανία έχει ήδη κάνει προσφορές στη Γερμανία για αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού. Δηλαδή, με τα λεφτά που δίνει η Γερμανία στην Ουκρανία θα αγοραστούν από τις γερμανικές εταιρίες τανκς κ.ά. Στη Γερμανία η λύση Σολτς επικρίθηκε ως χλιαρή. Ο Νόρμπερτ Ρέτγκεν των Χριστιανοδημοκρατών χαρακτήρισε τα 2 δισ. ευρώ ένα «κυνικό κόλπο για να βρει ο Σολτς μια σωτήρια λύση στη διαμάχη για τις παραδόσεις όπλων».
Η ανακοίνωση για τα 2 δισ. «ακούγεται καλή με την πρώτη ματιά» δήλωσε ο πρέσβης της Ουκρανίας στη Γερμανία Αντρίι Μέλνικ στη «Welt am Sonntag».
Στις 2 Απριλίου ο Μέλνικ δήλωνε στην «Tagesspiegel»: «Είμαι ο έμπορος όπλων της Ουκρανίας. Το μόνο που ενδιαφέρει τον πρόεδρό μου ή τους υπουργούς μου είναι: “Εχεις όπλα;” Και επειδή τα πράγματα πάνε τόσο άσχημα με το γερμανικό υπουργείο Αμυνας, εμείς οι ίδιοι είμαστε σε στενή επαφή με τη γερμανική αμυντική βιομηχανία. Ρωτάμε απευθείας τις εταιρίες τι είναι διαθέσιμο».
Τον ίδιο αυτοχαρακτηρισμό επανέλαβε και στις 14 Απριλίου στο European Pravda. Πρόκειται για ένα online ουκρανικό μέσο προσανατολισμένο σε ΝΑΤΟ και Ευρώπη. Το μέσο χρηματοδοτείται από το Συμβούλιο της Ευρώπης, την Ε.Ε., τη Διεύθυνση Δημόσιας Διπλωματίας του ΝΑΤΟ και τη ΜΚΟ Εθνική Επιχορήγηση για τη Δημοκρατία NED, που χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό του Κογκρέσου των ΗΠΑ.
Δήλωσε ο Μέλνικ στο European Pravda: «Δεν είμαι μόνο ο πρέσβης της Ουκρανίας, είμαι ένας έμπορος όπλων. Υπάρχει αλήθεια σε αυτό γιατί συναντιέμαι καθημερινά με τους ηγέτες των μεγαλύτερων γερμανικών εταιριών όπλων. Πριν από λίγο ήρθε στην πρεσβεία μου ο πρόεδρος της μεγαλύτερης γερμανικής εταιρίας αμυντικής βιομηχανίας Rheinmetall. Τώρα διαπραγματευόμαστε αυτή τη συμφωνία. Είναι σύνθετο. Υπάρχουν πολιτικά εμπόδια.
Υπάρχει ένα άλυτο οικονομικό ζήτημα. Δηλαδή, πόσο θα μας βοηθήσει η Γερμανία στην αγορά αυτών των όπλων, τόσο κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου όσο και μετά», προσθέτοντας την ανάγκη της Ουκρανίας για τανκς, βαρέα οβιδοβόλα 155 mm κ.ά.
Από όλα τα κράτη, η Ουκρανία είναι ίσως στην κορυφή της λίστας αυτών που ζητούν με τέτοια επιμονή να αναλάβει η Γερμανία τον παλιό ιστορικό, στρατιωτικό της ρόλο. Μια ιδέα, βέβαια, που -για ιστορικούς λόγους- τρομάζει όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Οι Ουκρανοί, όμως, πασχίζουν με κάθε τρόπο να «ξυπνήσουν τον γίγαντα» της γερμανικής στρατιωτικής μηχανής.
Ο Μέλνικ έχει αναλάβει έναν διττό και αμφιλεγόμενο ρόλο: Από τη μια να «φιτιλιάζει» τη γερμανική κοινή γνώμη και τα γερμανικά κόμματα, ενώ παράλληλα να δρα ως λομπίστας με τις μεγάλες γερμανικές βιομηχανίες όπλων. Σύμφωνα με τον Μέλνικ, «οι καλύτεροι φίλοι της Ουκρανίας είναι το κόμμα των Πρασίνων και ο αντικαγκελάριος Ρόμπερτ Χάμπεκ. Έχουμε φίλους και μέσα στους Χριστιανοδημοκράτες. O άλλος σύμμαχός μας είναι τα media».
