Του Μιχάλη Ψύλου
Το πρώτο 10ήμερο του Ιουνίου μπορεί να αποτελέσει πραγματικό ορόσημο για την Ευρώπη: Το Δ.Σ. της ΕΚΤ συνεδριάζει στις 6 Ιουνίου και την ίδια ημέρα ξεκινούν οι ευρωεκλογές σε κάποιες χώρες-μέλη και ολοκληρώνονται την Κυριακή, 9 του μηνός. Όλα θα κριθούν σε λίγες μέρες. Όλα σε λίγες ώρες. Κάποιοι συγκρίνουν -έστω και με μεγάλη δόση υπερβολής- το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου με το «Δεκαήμερο» του Βοκάκιου.
Ο Φλωρεντίνος συγγραφέας το δημοσίευσε δύο χρόνια μετά τον «Μαύρο Θάνατο» (1348-1351) που αφάνισε την πόλη του. Το βαθύτερο θέμα σε όλες τις ιστορίες του «Δεκαημέρου» είναι άλλωστε η αγωνία για την κατανόηση της αβεβαιότητας του μέλλοντος. Η κατανόηση της αβεβαιότητας για την εξεύρεση λύσεων για την ευρωπαϊκή οικονομία είναι σήμερα το ζητούμενο για το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου. Και αυτό που έχει μεγάλη σημασία θα γίνει στη Φραγκφούρτη. Θα ανακοινωθεί η πρώτη μείωση των επιτοκίων της ΕΚΤ. Εν ολίγοις, το βράδυ της 6ης Ιουνίου το βασικό καταθετικό επιτόκιο θα είναι στο 3,75% από το σημερινό 4%.
Και μετα; Ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει τι θα ακολουθήσει. Το μόνο σίγουρο είναι μια… «αερομαχία» μεταξύ «γερακιών» και «περιστεριών».
Για τα «γεράκια», μια δεύτερη μείωση των επιτοκίων τον Ιούλιο δεν είναι καθόλου προφανής, όπως ζητούν τα «περιστέρια», με δεδομένο ότι ο πληθωρισμός αποδεικνύεται πιο επίμονος.
Είναι όντως αναγκαία μια μείωση επιτοκίων; Για τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια, απολύτως όχι. Για την υγεία των τραπεζών, ενδεχομένως ναι. Κοιτάζοντας την κατάσταση της πραγματικής οικονομίας; Μειώσεις, χωρίς αμφιβολία.
Μακροοικονομικά η Ευρώπη δεν πάει καλά. Η ευρωπαϊκή οικονομία επιβραδύνεται και ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη είναι πάνω από το 2%.
Κρίσιμα ζητήματα, που συνδέονται με την πραγματική οικονομία και, κυρίως, με τη δημοσιονομική πολιτική, που αναγκάζεται να χωρέσει στα στενά και άβολα παπούτσια του Συμφώνου Σταθερότητας. Μετά από τουλάχιστον δύο χρόνια με «βερμούδες και σαγιονάρες», λόγω της πανδημίας. Με την Ε.Ε. χωρισμένη σε φατρίες να παίζει το παιχνίδι του «καλού και του κακού μπάτσου» στις συνόδους κορυφής. Και την άκρα δεξιά να ετοιμάζεται να εκμεταλλευτεί τη δυσαρέσκεια των Ευρωπαίων πολιτών στις ευρωεκλογές σε όλους τους τομείς. Βάζοντας τη δική της σφραγίδα στην ατζέντα της Ευρώπης.
