Το γεγονός ότι μια εταιρεία διανομής φαγητού έκανε χρυσές δουλειές στην πανδημία και τα λοκντάουν δεν σημαίνει ότι θα παραιτηθεί από την προσπάθεια να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της.
Οι εταιρείες είναι φτιαγμένες για να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους και θα κάνουν ό,τι μπορούν γι’ αυτό. Και φυσικά θα το κάνουν μειώνοντας την ελαστικότερη δαπάνη που έχουν αυτή τη στιγμή και που είναι οι αμοιβές των εργαζομένων τους. Τουλάχιστον όσο τους επιτρέπει ο νόμος. Γι’ αυτό υπάρχουν οι νόμοι.
Και αυτό έχει τη σημασία του, διότι η e-food, αλλάζοντας τις συμβάσεις των υπαλλήλων της σε αμοιβή με την παραγγελία, εκμεταλλεύτηκε τη δυνατότητα που της δίνει ο νόμος Χατζηδάκη. Να τους μετατρέψει δηλαδή σε «εξωτερικούς συνεργάτες» και να τους κόψει δώρα κ.λπ.
Κατά τα άλλα, όπως έλεγε ο υπουργός, οι σχέσεις εργοδότη – εργαζόμενου είναι ισότιμες και θα ρυθμίζονται καλοπροαίρετα και πάνω σε αυτό είχε βασιστεί, υποτίθεται, η φιλοσοφία του νομοσχεδίου.
Στην πραγματικότητα ο νόμος αυτός έχει γραφτεί από εταιρείες διανομής φαγητού και ξενοδόχους. Τόσο ενδιαφέρεται η κυβέρνηση για τους εργαζόμενους. Και τόσο υποτιμά τη νοημοσύνη τους.
Ευτυχώς η κίνηση της e-food αποτράπηκε τελικά από την αστραπιαία κινητοποίηση των κοινωνικών δικτύων και από την απότομη πτώση στις παραγγελίες. Είναι ακόμα μία εξαιρετική νίκη.
Αλλά μην ξεχνάμε ότι ο νόμος Χατζηδάκη είναι εδώ και έχει ανοίξει οριστικά την πόρτα. Δεν πιέζονται όλες οι εταιρείες με μποϊκοτάζ.