Η εμφάνιση Τσίπρα στο Economist επαναφέρει το σενάριο επιστροφής του στην πολιτική σκηνή. Μητσοτάκης σε νευρικότητα, κοινωνία απογοητευμένη, δρόμοι γεμάτοι διαμαρτυρίες
Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
Μετά την χθεσινή έκθεση του ολοκληρωμένου rebranding Τσίπρα στο… περίπτερο του Economist που, σύμφωνα με τους πολιτικούς παρατηρητές, «επιβεβαιώνει την πρόθεση του πρώην πρωθυπουργού να επιστρέψει στην κεντρική πολιτική σκηνή ως διεκδικητής της κυβερνητικής εξουσίας», σήμερα και αύριο, στο Βελλίδειο και στα πέριξ, εκτίθεται η νευρικότητα Μητσοτάκη ενόψει της εν λόγω επιστροφής, του εν λόγω πολιτικού του αντιπάλου. Τον οποίο, σύμφωνα με τους πολιτικούς… παρατηρητές πάντα, «μετά το δημοσκοπικό στραπάτσο που, λόγω ΟΠΕΚΕΠΕ, υπέστη, υπολογίζει πια ως ικανό αντίπαλο εκλογικό δέος».
Υπάρχουν βέβαια και οι «παρατηρητές» που λένε πως «δεν υπάρχει καμιά νευρικότητα», πως «ο Μητσοτάκης δεν φοβάται την επιστροφή Τσίπρα – αντιθέτως την επιζητεί φροντίζοντας ταυτόχρονα να την δαιμονοποιεί με τρόπο που να προκαλεί ωφέλιμα (σ. σ: υπέρ Μητσοτάκη) διλήμματα του τύπου: «Ποιον να φοβόμαστε περισσότερο, εκείνον που επιδεικνύει μίαν όλο και πιο αδιόρθωτη εικόνα αναξιοπιστίας ή εκείνον που έκλεισε τις τράπεζες, που φτωχοποίησε τη μεσαία τάξη, που αποφυλάκισε τόσους εγκληματίες, κλπ., κλπ.»…
«Και τους δυό» έχει αποφασίσει προ πολλού ο ακομμάτιστος κοινός νους, η «κοινή γνώμη», που τη λέμε απαξιωτικά εμείς οι δημοσιολογούντες, απογοητευμένη οριακά (σε ποσοστά που αγγίζουν το 60+%) από την κυβέρνηση, την συμπολίτευση, την αντιπολίτευση, το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας και του πολιτικού συστήματος της χώρας εν γένει: ελάχιστα ασχολείται με τα εκθεσιακά καμώματα του Μητσοτάκη, του Τσίπρα και των λοιπών εκτεθειμένων στην πολιτική σκηνή της ΔΕΘ ηγετικών ομοιωμάτων καθώς, όπως έλεγε προ εξηκονταετίας ο Σαλονικιός ποιητής, «Η Ελλάδα αναστενάζει» και πάλι κάτω απ’ την τρύπια στέγη μιας επανα – βαλκανοποιημένης ελληνικής παράγκας…
Ακριβώς κάτω απ’ αυτή την τρύπια στέγη αυτής της επανα – βαλκανοποιημένης παράγκας Μητσοτάκη, ένα μέρος του υπόλοιπου 40% (κάποιοι από τους «ενεργούς πολίτες»), αποκλεισμένοι με κυβερνητική εντολή από τον χώρο της ΔΕΘ όπου σκόπευαν να συγκεντρωθούν διαμαρτυρόμενοι για τα εγκλήματά της κυβέρνησης της ΝΔ, θα ξεχυθούν σήμερα στους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, της Λάρισας, και των άλλων πόλεων της χώρας διαδηλώνοντας για Δημοκρατία και Δικαιοσύνη.
Έναν νέο πατριωτισμό με Δημοκρατία και Δικαιοσύνη ζήτησε χθες, επί της ουσίας, και ο επί 15 χρόνια πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και επί τεσσεράμισι χρόνια Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας. Όχι όμως διαδηλώνοντας στους δρόμους της Θεσσαλονίκης ή της Αθήνας, αλλά… περί δια γραμμάτων, από του βήματος του φρουρούμενου συνεδρίου του Economist, στην καρδιά της απαγορευμένης για τους ενεργούς πολίτες ΔΕΘ. Να τον πιστέψουμε;
Προσωπικά λέω όχι, πεπεισμένος για την απώλεια μεγάλου μέρους της αξιοπιστίας του (του ηθικού πολιτικού πλεονεκτήματος που κατάφερε να χτίσει – σε σύγκριση με τους συστημικούς πρωθυπουργούς που προηγήθηκαν αυτού – κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας) μετά την αποχώρησή του απ’ την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και την ιντριγκαδόρικη – αντιδημοκρατική πολιτική συμπεριφορά του κατά τη διάρκεια της διετούς, μεθοδευμένου από τα δικά του κομματικά παιδιά, κατακερματισμού του.
Ωστόσο, έτσι απλά, ως κοινός δημοσιογραφικός νους, οφείλω να σημειώσω ότι η χθεσινή παρουσία Τσίπρα στο συνέδριο του Economist, ενίσχυσε τη δημόσια εικόνα του ως πολιτικά ενεργή και επικριτική της κυβερνητικής πολιτικής, χωρίς όμως να δίνει καθαρό στίγμα επανόδου του στην κεντρική πολιτική σκηνή, με προσέγγιση μέτρου και σύνδεσης με την κοινωνία. Θα σημειώσω, επίσης, ότι η παρουσία του είχε διπλή στόχευση: Να ολοκληρώσει την εικόνα του «αναγνωρίσιμου, σοβαρού Ευρωπαίου ηγέτη της κεντροαριστεράς, με κυβερνητική εμπειρία» που επί διετία (με… Ινστιτούτα και Χάρβαρντ) ανασκευάζει, και να σηματοδοτήσει την ενδεχόμενη επιστροφή του στην κεντρική πολιτική σκηνή με διεθνή στήριξη και κύρος…
Εντάξει, εν κατακλείδι ο χρόνος θα δείξει αν η χθεσινή παράσταση Τσίπρα θα περιοριστεί σε μια ακόμα παρέμβαση «υψηλού προφίλ» ή αν, ο πρώην πρωθυπουργός, θα κάνει το βήμα της ίδρυσης κόμματος πριν το τέλος του 2025. Στην… απίθανη περίπτωση που θα κινηθεί άμεσα, οι δημοσκοπήσεις του φθινοπώρου, σίγουρα, θα τον… βρουν σε φόρμα ανόδου. Αν καθυστερήσει, κινδυνεύει η δυναμική… Economist να φθαρεί. Ειδικά αν η μη Δημοκρατία Μητσοτάκη ανακτήσει έδαφος, κοροϊδεύοντας και πάλι (!!!) την κοινωνία με φούμαρα για θετικά οικονομικά μέτρα και παροχές…
