Του Γ. Τεκίδη
«Tον πήγαιναν, τον έφερναν, χαρά στο πεθαμένο» λέει μια παλιά χαρακτηριστική παροιμία, προκειμένου να καταδείξει τις αναιτιολόγητες καθυστερήσεις σε μια υπόθεση που επείγει να κλείσει. Αναφερόμαστε στο κυβερνητικό πρόγραμμα και στους έξι άξονες δράσης του Σύριζα-ΠΣ. Πρόγραμμα που έχει ανάγκη απλούστευσης, εκλαΐκευσης, με γλώσσα απλή, πειστική και κατανοητή, για να γίνει ο ουσιαστικός κοινωνός και συμμέτοχος ο κόσμος που δεινοπαθεί και θέλει να ακουμπήσει τις όποιες ελπίδες και προσδοκίες του, σε μια ρεαλιστική και άμεσα υλοποιήσιμη ανάταξη του τόπου σε όλα τα επίπεδα. Και ιδιαίτερα στην δυνατότητα επιβίωσης του που κυριολεκτικά σήμερα υπονομεύεται μέρα τη μέρα από την παρακρατική κυβερνητική λαίλαπα.
Αυτή η υπόσχεση για περαιτέρω επεξεργασία, ανάλυση και απλοποίηση του κυβερνητικού προγράμματος, εν τούτοις ακόμη παραμένει υπόσχεση, ενώ ο χρόνος ο προεκλογικός τρέχει και το αφηνιασμένο Μητσοτακικό παρακράτος με έργα δείχνει αποφασισμένο να μην αφήσει τίποτα όρθιο. Μα θα αντιτείνει άλλος: εδώ ο τόπος πήρε φωτιά από την απίστευτη δράση της κυβερνητικής συμμορίας με πρώτο θύμα την ίδια την καλωδιωμένη και υπονομευμένη από όλες τις μεριές δημοκρατία και θα τους αφήσουμε έτσι;
Σωστά και κανένας δεν ισχυρίζεται ότι τα φαύλα και φαιά κυβερνητικά πεπραγμένα, πρέπει να περάσουν αβρόχοις ποσίν και δίχως πολιτικό κόστος. Μόνο που οι καταγγελίες και μάλιστα τις περισσότερες φορές στοιχειοθετημένες, οι κριτικές και τα στοιχεία της μαφιόζικης κυβερνητικής δράσης, δεν γεμίζουν στομάχια, δεν πληρώνουν τους λογαριασμούς συντήρησης του νοικοκυριού, δεν θεραπεύουν ασθένειες και ανάγκες που δεν παίρνουν αναβολή, μήτε προοιωνίζουν κάποια αισιοδοξία για το αύριο. Άλλο η ανάδειξη και η άγρια στηλίτευση των εγκληματικών ακροδεξιών πολιτικών και πρακτικών και του απροσμέτρητου κόστους για την κοινωνία που αυτές προκαλούν και άλλο η παρατεταμένη καταγγελιομανία, όσο το επαναλαμβάνουμε στοιχειοθετημένη κι αν είναι, προσλαμβάνοντας τα χαρακτηριστικά της κύριας αντιπολιτευτικής σημαίας.
Ο συνδυασμός του ανελέητου σφυροκοπήματος της κυβερνητικής χούντας, με την μεγάλη λαϊκή εξόρμηση από την μια άκρη της επικράτειας μέχρι την άλλη, ενημέρωσης, ανταλλαγής απόψεων, εμπλουτισμού και αποσαφήνισης της κυβερνητικής πρότασης του Σύριζα-ΠΣ, είναι σήμερα αδήριτη ανάγκη. Δεν μπορεί να στοχεύει η αξιωματική αντιπολίτευση να καταδείξει μοναχά το πόσο καταστροφική για τα λαϊκά συμφέροντα , την προκοπή του τόπου και την δημοκρατία, είναι η ακροδεξιά Μητσοτακική καταιγίδα. Αλλά πιο μεγάλης και καθοριστικής σημασίας είναι να καταδειχτεί πως η δική σου εναλλακτική πρόταση, πείθει, εμπνέει και δείχνει την αυριανή διέξοδο, κόντρα στο σημερινό τέλμα.
Κι αυτό είναι υπόθεση σύσσωμου του ανθρώπινου δυναμικού που διαθέτει σήμερα η αξιωματική αντιπολίτευση. Αν μάλιστα ληφθεί υπόψη και το γεγονός της ανυπαρξίας στο βαθμό που θα χρειαζόταν, μέσων ενημέρωσης που θα στήριζαν ή και θα έδιναν τον απαραίτητο χρόνο στον Σύριζα-ΠΣ, προκειμένου να κάνει γνωστές τις προτάσεις του. Μόνο αν γίνει κατανοητό πως ο κόσμος, μηδέ εξαιρουμένων και των συντηρητικών συμπολιτών μας, γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι είναι αυτοί που καμώνονται την κυβέρνηση, ποιάς πολιτικής ποιότητας και…συνέπειας άνθρωποι είναι και δεν περιμένουν τίποτα απολύτως από αυτούς. Το ζήτημα ήταν και είναι, να πειστεί τελικά ο κόσμος ότι υπάρχουν πιθανότητες και άνθρωποι αποφασισμένοι και με δοκιμασμένο ήθος, για να βγάλουν τη χώρα από το σημερινό πολιτικό σκοτάδι και τον βούρκο.
Ας μη σκοτώσουν την τελευταία ελπίδα και άλλες καθυστερήσεις και άλλες λαθεμένες προτεραιότητες.
