Αναστάτωση στην πολιτική ζωή της Γερμανίας μετά την απόφαση της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας για την Προστασία του Συντάγματος (ΥΠΣ) η οποία χαρακτηρίζει το AfD ως ακροδεξιό κόμμα.
Από τους εκπροσώπους του κόμματος Αλίς Βάιντελ και Τίνο Κρουπάλα υπήρξε άμεση αντίδραση, με τον χαρακτηρισμό της απόφασης ως καθαρά πολιτικής και ως «βαρύ χτύπημα στην κοινοβουλευτική δημοκρατία». Όπως ανακοίνωσαν σκοπεύουν να προσφύγουν κατά της απόφασης δικαστικά, χωρίς να έχουν καταρχάς διευκρινίσει πώς σκέφτονται να κάνουν κάτι τέτοιο και τι θα επιδιώξουν.
Πόρισμα «δυναμίτης»
Καταιγίδα δηλώσεων ακολούθησε από εκπροσώπους όλου του πολιτικού φάσματος με τις γνώμες να είναι απολύτως διχασμένες, τόσο μεταξύ των πολιτικών όσο και των νομικών κύκλων, σχετικά με το αν η απόφαση αυτή ανοίγει το δρόμο για να ξεκινήσει η διαδικασία απαγόρευσης της AfD ή όχι. Είναι ενδεικτικό ότι ο ειδικός της γερμανικής τηλεόρασης για θέματα ασφαλείας, Χόλγκερ Σμιντ χαρακτήρισε το πόρισμα «δυναμίτη» για τις πολιτικές εξελίξεις που έρχονται το επόμενο διάστημα.
Το θέμα μιας πιθανής απαγόρευσης είχε απασχολήσει και στο παρελθόν το υπουργείο Εσωτερικών, με την αρμόδια υπουργό Νάνσι Φέζερ να το χειρίζεται με εξαιρετική προσοχή, επισημαίνοντας τις εξαιρετικές ισχυρές ασφαλιστικές δικλείδες που υπάρχουν στο πολίτευμα για να μην είναι εύκολες οι διώξεις για πολιτικούς λόγους.
Η Φέζερ δήλωσε τώρα ότι η απόφαση-πόρισμα της ΥΠΣ είναι απολύτως ανεξάρτητη από πολιτικές παρεμβάσεις και τεκμηριωμένη με στοιχεία, που περιλαμβάνονται σε έναν ογκώδη φάκελο 1.100 σελίδων. Για μια ακόμα φορά όμως διευκρίνισε ότι δεν υπάρχει κανένας «αυτοματισμός» σε σχέση με μια πιθανή απαγόρευση.
Ψύχραιμος Σολτς
Ενάντια σε βιαστικά συμπεράσματα και αποφάσεις «στο γόνατο» τάχθηκε και ο απερχόμενος καγκελάριος Όλαφ Σολτς, ο οποίος υπενθύμισε μάλιστα τις δυσκολίες που είχαν υπάρξει στο παρελθόν ενώπιον της Δικαιοσύνης για ανάλογες περιπτώσεις, όπως εκείνη της απαγόρευσης του επίσης ακροδεξιού Εθνικού Κόμματος NPD.
Είχε ενδιαφέρον πάντως η τοποθέτηση του διαδόχου της Φέζερ, Αλεξάντερ Ντόμπριντ από τους Βαυαρούς Χριστιανοκοινωνιστές, ο οποίος αναλαμβάνει το υπουργείο από την ερχόμενη Τρίτη και εκτίμησε ότι η υπόθεση θα αποτελέσει σίγουρα αντικείμενο δικαστικής εξέτασης, χωρίς να εξηγήσει σε ποια πλευρά θα κάθεται το συγκεκριμένο κόμμα. Πάντως ο «προιστάμενός» του Μάρκους Ζέντερ αποκάλεσε την απόφαση της Υπηρεσίας Προστασίας του Συντάγματος ως τελικό σήμα αφύπνισης, που δείχνει ότι απέναντι στον δεξιό λαϊκισμό θα πρέπει να επιδειχθεί μηδενική ανοχή. «Το τείχος δημοκρατίας παραμένει στη θέση του. Καμία δαιμονοποίηση, αλλά και κανένας εφησυχασμός».
Κάποιοι βουλευτές των Χριστιανοκοινωνιστών κάλεσαν στο μεταξύ τους συναδέλφους τους της AfD να παραιτηθούν από το κόμμα.
Υπέρ της εκκίνησης της διαδικασίας για την απαγόρευση του κόμματος τάχθηκαν οι εκπρόσωποι των Πρασίνων αλλά και της Αριστεράς. Μάλιστα οι πρώτοι βρήκαν ευκαιρία να επιτεθούν στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο των ΧριστιανοδημοκρατώνΓενς Σπαν, ο οποίος πρόσφατα είχε προτείνει να αντιμετωπίζεται η AfD «όπως όλα τα άλλα κόμματα».
Χωρίς άμεσες συνέπειες
Η απόφαση αυτή πάντως δεν έχει κάποιες άμεσες πρακτικές συνέπειες για το κόμμα. Απλώς δίνει ένα επιπλέον επιχείρημα σε εκείνους που υποστηρίζουν την πρόταση απαγόρευσής του. Σχετική πρωτοβουλία μπορεί να πάρει η κυβέρνηση, το κοινοβούλιο ή η Άνω Βουλή των κρατιδίων. Η ετυμηγορία θα είναι της αρμοδιότητας του Ανώτατου Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου. Κάποιοι Χριστιανοδημοκράτες μάλιστα πρότειναν να υπάρξει κοινή προσφυγή και από τις τρεις πλευρές προς τη Δικαιοσύνη με το αίτημα της απαγόρευσης.
Από την πλευρά οργανώσεων και συλλόγων για τα ανθρώπινα δικαιώματα υπήρξαν νέες εκκλήσεις για την ενίσχυση του «τείχους της δημοκρατίας» και αποκλεισμό των πολιτικών της AfD από δημόσιες θέσεις και αξιώματα.
Αυτό που επίσης πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η αιτιολόγηση της απόφασης αφαιρεί πλέον το επιχείρημα από κάποιους να δηλώνουν ότι «δεν γνωρίζουν» τι ακριβώς ψηφίζουν.
Με στοιχεία και συγκεκριμένες αναφορές η ΥΠΣ εκτιμά ότι η AfD αγνοεί το πρώτο άρθρο του Γερμανικού Συντάγματος για τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τις αρχές του κράτους δικαίου, ενώ η στάση του συνολικά είναι στάση αμφισβήτησης της δημοκρατικής τάξης στη χώρα.
