Μήπως πρέπει να αρχίσουμε να ανησυχούμε για τον Μπάιντεν; – Εμφανώς εκτός τόπου και χρόνου ο Αμερικανός πρόεδρος (vid)

Στην αρχή, είχε πλάκα. Μόλις όμως ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία και αυτόματα μετατράπηκε σε σύρραξη ΝΑΤΟ – Ρωσίας, τα πράγματα σοβάρεψαν.

Τις τελευταίες εβδομάδες, γίνεται πλέον ανοιχτά συζήτηση για την χρήση πυρηνικών όπλων. Η συμμαχία ανακοίνωσε πως θα κάνει ασκήσεις πυρηνικού βομβαρδισμού.

Ένας πυρηνικός βομβαρδισμός ο οποίος φυσικά θα γίνει μόνο με εντολή του Αμερικανού προέδρου, εάν φτάσουμε σε αυτή την ολέθρια στιγμή για την ανθρωπότητα.

Βλέποντας λοιπόν τις συνεχιζόμενες εμφανίσεις του Τζο Μπάιντεν, που δείχνουν καταφανώς ότι ο πρόεδρος της υπερδυνάμεις είναι εκτός τόπου και χρόνου, μήπως θα πρέπει πραγματικά να αρχίσουμε να ανησυχούμε για το ενδεχόμενο ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος;

Υπάρχει πραγματικά ένας άνθρωπος στον πλανήτη που να θεωρεί ότι ο Τζο Μπάιντεν έχει την απόλυτη διαύγεια πνεύματος για να διαχειριστεί μία κατάσταση που μπορεί να επιφέρει ακόμα και το τέλος της ανθρωπότητας;

Ευτυχώς που το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ εχει τα λεγόμενα θεσμικά αντίβαρα…

ΠΗΓΗnewsbreak.gr

Διαβάστε οπωσδήποτε

google news svg icon

Ακουλούθησε το Periodista.gr στο Google News για να μαθαίνεις όσα δεν τολμούν ή δεν θέλουν να γράψουν οι άλλοι.

Περισσότερα

Άρθρα
ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Η ηχηρή απουσία από την ομιλία Τσίπρα – Το μήνυμα που ανησύχησε τους επιτελείς

Η απουσία της Όλγας Γεροβασίλη από την ομιλία Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη προκαλεί ερμηνείες και σενάρια για την επόμενη μέρα του πρώην πρωθυπουργού

Μυστική δημοσκόπηση – «καμπανάκι πολιτικού θανάτου» για τον Μητσοτάκη: Κατρακυλά η ΝΔ – Κάτω από το 25% η πραγματική απήχηση λίγο πριν τη...

Μυστική δημοσκόπηση-σοκ μετά το καλοκαίρι δείχνει κατάρρευση της ΝΔ κάτω από το 25%. Πτώση άνω των 5 μονάδων στην πρόθεση ψήφου και πανικός στο Μαξίμου λίγο πριν τη ΔΕΘ

Προβληματισμός και μεγάλη αγωνία των ολιγαρχών για τον Τσίπρα – Η αναπόφευκτη σύγκριση με τον Μαρινάκη

Σκεπτικισμός στους επιχειρηματικούς κύκλους που στηρίζουν τον Αλέξη Τσίπρα, καθώς η εμφάνισή του στο συνέδριο του Economist θεωρήθηκε «άχρωμη» και χωρίς απήχηση