Σε παρέμβασή του ο γνωστός στιχουργός και υποστηρικτής του Στέφανου Κασσελάκη, Νίκος Μωραΐτης αναφέρει τα ακόλουθα:
Τώρα που ο Τσίπρας πήρε το σκοτάδι του και το έριξε στην κάλπη, υπενθυμίζω τι έγραφα χθες:
Πηγαίνοντας αύριο να ψηφίσει, θα επικυρώσει το αντιδημοκρατικό κύκνειο άσμα του ΣΥΡΙΖΑ, που συνέβη πριν από δύο εβδομάδες.
Θα μου πείτε, πού ξέρεις ότι θα πάει; Θα ευχόμουν να διαψευστώ πανηγυρικά, γιατί αυτό θα έδειχνε ότι έχει διατηρήσει μέσα του μία ψίχα αξιοπρέπειας.
Όμως φοβάμαι ότι είναι τόσο βαθιά χωμένος πια σε αυτό το παιχνίδι ίντριγκας, αντεκδίκησης και μίσους, που δεν έχει το καθαρό μυαλό να προστατεύσει τον εαυτό του.
Και, κυρίως, δεν έχει κανέναν γύρω του ο οποίος να έχει το καθαρό μυαλό να προστατεύσει τον ηγέτη του.
Τέσσερις σημειώσεις:
1.Θα βγάλουν όποιον αριθμό ψηφισάντων θέλουν. Μόνοι τους ψηφίζουν, μόνοι τους μετράνε, μόνοι τους αποφασίζουν. Απλώς θα πολλαπλασιάσουν τις ψήφους του κάθε υποψηφίου, φυσικά με τη σύμφωνη γνώμη του.
2.Όλο το παιχνιδάκι των προηγούμενων ημερών «ο Τσίπρας είπε: αφήστε τον να μπει στο συνέδριο», «ο Τσίπρας ζήτησε να γίνει δημοψήφισμα για το εάν η βάση θέλει τον Κασσελάκη υποψήφιο» ήταν επικοινωνιακές κουτοπονηριές του επιτελείου του με διαρροές προς δικούς τους δημοσιογράφους, για να μπορέσει να εμφανιστεί σήμερα στην κάλπη.
3.Όταν έγραφα πριν από τρεις μήνες ότι ο Τσίπρας είναι πίσω απ’ όλα, η πλειοψηφία αρνιόταν να το πιστέψει. Ελπίζω σήμερα να κατάλαβαν και οι τελευταίοι.
4.Στο ερώτημα «γιατί ασχολείσαι τόσο με τον Τσίπρα;», η απάντηση είναι: Αυτόν τον αριβίστα, που έκανε την Αριστερά χλεύη του Βορίδη και του Άδωνι, τον εμπιστεύθηκα.
Ο Τσίπρας ποδοπάτησε ό,τι σημαντικότερο -μετά την αγάπη- έχει να χαρίσει ένας άνθρωπος σε έναν άλλο άνθρωπο: την εμπιστοσύνη.
Δείτε την ανάρτηση του Νίκου Μωραΐτη:
Τώρα που ο Τσίπρας πήρε το σκοτάδι του και το έριξε στην κάλπη, υπενθυμίζω τι έγραφα χθες:
— Nikos Moraitis (@Nikosmoraitis) November 24, 2024
Πηγαίνοντας αύριο να ψηφίσει, θα επικυρώσει το αντιδημοκρατικό κύκνειο άσμα του ΣΥΡΙΖΑ, που συνέβη πριν από δύο εβδομάδες.
Θα μου πείτε, πού ξέρεις ότι θα πάει; Θα ευχόμουν να διαψευστώ…
