Η πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας αλλάζει ρόλο και πιάνει καρέκλα στο Ελληνικό Φεστιβάλ – Η “σιωπηλή” θητεία, η επιστροφή στο φως και τα ερωτήματα για τα κίνητρα
Η Πυθία σχολιάζει
Η είδηση ήρθε τυπικά, με φωτογραφία, χειραψία και ένα δελτίο Τύπου από το Υπουργείο Πολιτισμού:
η Λίνα Μενδώνη κάλεσε, και η Κατερίνα Σακελλαροπούλου είπε “ναι” στην προεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Φεστιβάλ.
Όλα καθωσπρέπει, με λόγια περί “κύρους”, “θεσμών” και “συνέχειας του πολιτισμού”.
Μόνο που πίσω από το τυπικό, η είδηση προκαλεί αμηχανία και ειρωνικά χαμόγελα.
Διότι πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι η πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας —η γυναίκα που πέρασε μια ολόκληρη θητεία χωρίς να αρθρώσει ούτε μία φράση για όσα συγκλόνισαν τη χώρα— αποφασίζει τώρα να αναλάβει ρόλο σε έναν οργανισμό δημοσίων σχέσεων και παραστάσεων;
Αν επί πέντε χρόνια η επιλογή της ήταν η σιωπή, σήμερα φαίνεται πως η επιλογή της είναι η προβολή.
Ίσως, βέβαια, να αναζητά έναν τρόπο επανατοποθέτησης στη δημόσια ζωή, σε ένα περιβάλλον πιο “ανέμελο”, χωρίς κοινωνικές συγκρούσεις και πολιτικές ευθύνες — ένα συμβολικό comeback με χορηγίες, προβολείς και προσκλήσεις πρώτης σειράς.
Όπως σχολίαζαν καυστικά πολιτικοί κύκλοι,
«εκεί που περίμενες να τη δεις στο πεδίο των θεσμών, τη βλέπεις στο Ηρώδειο με πρόγραμμα παραστάσεων.»
Άλλοι πιο δηλητηριώδεις έλεγαν:
«Αν είναι να χειροκροτεί, τουλάχιστον τώρα θα έχει και σκηνή.»
Η αλήθεια είναι πως το σύστημα δεν αφήνει κανέναν να πάει σπίτι του.
Όσοι υπήρξαν “βολικοί” και “χαμηλών τόνων” σε περιόδους κρίσης, πάντα ανταμείβονται με μια επιτροπή, ένα ίδρυμα ή ένα φεστιβάλ.
Έτσι λειτουργεί το κράτος των γνωριμιών και των ανταλλαγών υπηρεσιών.
Η χθεσινή ανακοίνωση απλώς το επιβεβαιώνει με τον πιο… θεατρικό τρόπο.
Οι μάσκες έπεσαν.
Και στο φεστιβάλ, αλλά και εκτός σκηνής.
