Του Μιχάλη Ψύλου
Απόλυτη πλειοψηφία, η αποχή. Σύμφωνα με τους δημοσκόπους και τους πολιτικούς επιστήμονες, αυτές οι ευρωεκλογές θα μπορούσαν να μείνουν στην ιστορία, λόγω της μικρής συμμετοχής των ψηφοφόρων.
Η αποχή αναμένεται να ξεπεράσει το 50%,σχεδόν σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Δεν αποκλείεται μάλιστα να δούμε νέα αρνητικά ρεκόρ συμμετοχής. Όπως στις χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης-την Κροατία, τη Σλοβενία, την Τσεχική Δημοκρατία και τη Σλοβακία, όπου λιγότερο από το 30% των ψηφοφόρων προσήλθαν στις κάλπες στις προηγούμενες ευρωεκλογές.
H αποχή στις ευρωεκλογές έχει αρκετές σημαντικές συνέπειες. Καταρχάς, αποδυναμώνει τη νομιμότητα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, οι αποφάσεις του οποίου υποτίθεται ότι εκπροσωπούν τα συμφέροντα και τις απόψεις των ευρωπαίων πολιτών. Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι θεωρούν πάντως το Ευρωκοινοβούλιο ένα θεσμό πολύ μακρινό και ανίκανο να επηρεάσει την καθημερινή ζωή των ανθρώπων.
Παρά το γεγονός ότι σε αυτή την προεκλογική εκστρατεία ουδείς ασχολήθηκε με τα «βαρετά» θέματα που απασχολούν την Ευρώπη. Σιγά μην μας… επηρεάζει η αποβιομηχανοποίηση της Ευρώπης, η εξασθένιση της ισχύος της ΕΕ απέναντι στις ΗΠΑ και την Κίνα, η πενιχρή ανάπτυξη στα όρια της ύφεσης, η επιστροφή στη δημοσιονομική λιτότητα μετά τη «λιακάδα» της πανδημίας, η πράσινη μετάβαση… Όλα αυτά είναι δυστυχώς είναι…«πράσσειν άλογα» για τους περισσότερους Ευρωπαίους.
Αλλά κα στην Ελλάδα φαίνεται ότι πάνω από ένας στους δύο ψηφοφόρους, θα προτιμήσουν την Κυριακή να κάνουν οτιδήποτε άλλο από το να πάνε στις κάλπες. Παρά το γεγονός ότι οι «μονομάχοι» επέλεξαν την εσωτερική ατζέντα. Και μάλιστα με ακραία πόλωση και τοξικές επιθέσεις για θέματα, που ελάχιστα βέβαια, απασχολούν την καθημερινότητα των πολιτών.
Καλώς ή κακώς, όμως, η αποχή, σήμερα, είναι μία σύνθετη «ψήφος» πάντως, που επιλέγουν κυρίως, απογοητευμένοι ψηφοφόροι. Πολίτες που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες και επικρίνουν τους πολιτικούς για την αδράνεια τους, απέναντι στα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων.
Η παθολογία της αποχής, έχει εμπλουτιστεί βέβαια από δύο χαρακτηριστικά: την οργισμένη βούληση να τιμωρηθούν τα κόμματα που έχουν απογοητεύσει με την πολιτική τους, αλλά και τη δυσαρέσκεια από ολόκληρη την ελίτ ,για την αδυναμία της να δώσει ουσιαστικές λύσεις για την καθημερινότητα των πολιτών.
Σε κάθε περίπτωση όμως, η χαμηλή εκλογική συμμετοχή , δεν θα είναι ήττα μόνο για τα κόμματα, που θα δουν τα ποσοστά τους να μειώνονται σε μεγαλύτερο βαθμό από τα υπόλοιπα. Είναι ήττα για την ίδια τη δημοκρατία.
