Οι Data Journalists φέρνουν στο φως τις καταθέσεις των στρατιωτικών και διπλωματών που έζησαν τον εφιάλτη και την ΕΔΕ του ΓΕΕΘΑ. Διαβάστε τις αποκαλύψεις που κάνει ο Πάρις Καρβουνόπουλος:
Η αποστολή θανάτου στη Λιβύη όπου πέντε άνθρωποι, τρεις στρατιωτικοί και δύο πολίτες, έχασαν τη ζωή τους, σημάδεψε τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Είναι η αποστολή με τους περισσότερους νεκρούς σε περίοδο ειρήνης και το χειρότερο είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι χάθηκαν εξαιτίας εγκληματικής αμέλειας, προχειρότητας και ανευθυνότητας.
Μέσω των καταθέσεων που έχουν δώσει για την ΕΔΕ του ΓΕΕΘΑ, στρατιωτικοί και διπλωμάτες, θα ξετυλίξουμε όλη την αλήθεια για την αποστολή στη Λιβύη και θα αναδείξουμε όσα δεν μας έχουν πει ή μας τα έχουν πει διαφορετικά από ό,τι έγιναν. Μέσω του περιεχομένου των καταθέσεων θα απαντηθούν όλα τα ερωτήματα:
- Ποιος αποφάσισε την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λιβύη;
Σύμφωνα με όσα κατέθεσε ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Βεγγάζη Σταύρος Βενιζέλος:
«Την Τετάρτη 13/9/23 αποφασίστηκε από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας η αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λιβύη, κατόπιν σχετικής του επιστολής προς τον Πρόεδρο της Λιβύης».
- Γιατί αποφασίστηκε η αποστολή;
Από την κατάθεση Συνταγματάρχη προκύπτει:
«Την Τρίτη το βράδυ (σ.σ. 12 Σεπτεμβρίου 2023), υπήρξε πληροφορία ότι η Τουρκία έστειλε ανθρωπιστική βοήθεια και προσωπικό άνω των 150 στελεχών, στην Ανατολική Λιβύη με 3 αεροσκάφη. Την Τετάρτη υπήρξαν πολιτικές ζυμώσεις, σε υψηλό επίπεδο και την Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2023 το πρωί, λάβαμε εντολή επανεκκίνησης, ώστε να κάνουμε ό,τι ήταν εφικτό».
Συνεπώς η βιασύνη με την οποία αποφασίστηκε η αποστολή και ακόμη χειρότερα, η βιασύνη στο σχεδιασμό της, αποδίδεται στην αγωνία να δείξουμε ότι «παρακολουθούμε τις κινήσεις της Τουρκίας».
Αυτό προκύπτει και από την κατάθεση ιατρού στην ΕΔΕ του ΓΕΕΘΑ που περιγράφει ότι στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας πριν από την αναχώρηση «ο Αντιστράτηγος Διευθυντής Ειδικών Επιχειρήσεων συγκέντρωσε όλους και ουσιαστικά μας είπε ότι δεν ξέρουμε ακριβώς που θα πάμε, δεν ξέρουμε ακριβώς τι θα κάνουμε, αλλά πάνω απ΄ όλα προέχει η τιμή και η ελληνική σημαία».
Ο κ. Χούπης στις επόμενες κρίσεις έγινε Α/ΓΕΕΘΑ.
- Υπήρξαν προειδοποιήσεις για τους κινδύνους της αποστολής;
Οι προειδοποιήσεις ήταν σαφέστατες καθώς η εκτίμηση κινδύνου που έγινε από στρατιωτικούς των Ειδικών Δυνάμεων ανέφερε:
«Τα οδικά ταξίδια εντός Λιβύης παραμένουν εξαιρετικά επικίνδυνα. Εξακολουθεί να υπάρχει κίνδυνος να εμπλακούν σε κρούσματα τοπικής βίας μεταξύ ένοπλων ομάδων. Υπάρχει επίσης υψηλός κίνδυνος κλοπής αυτοκινήτων, ληστείας και πρόσκρουσης σε μη εκραγμένα πυρομαχικά εκτός δρόμου. Ο παραλιακός δρόμος μεταξύ Zawiyah και Τρίπολης παρουσιάζει αυξημένο κίνδυνο. Τα τροχαία ατυχήματα είναι συχνά και οδηγούν συχνά σε θανάτους. Όλα τα χερσαία σύνορα προς τη Λιβύη μπορούν να κλείσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα».
Η ελληνική αποστολή χρησιμοποίησε ακόμη χειρότερο δρόμο, απ΄αυτόν στον οποίο αναφέρονται οι στρατιωτικοί που έκαναν την εκτίμηση κινδύνου.
- Γιατί τόση πίεση να γίνει άμεσα η αποστολή και τι επιπτώσεις είχε στην προετοιμασία;
Η βιασύνη αποδίδεται πλέον σε λόγους επικοινωνίας και μόνο. Η πληροφορία ότι οι Τούρκοι πήγαν στη Λιβύη οδήγησε σε εσφαλμένες αποφάσεις. Η αποστολή οργανώθηκε όπως-όπως, αφού το κυρίαρχο ζητούμενο ήταν να βγουν οι φωτογραφίες με την ελληνική αποστολή και τη σημαία. Οι φωτογραφίες βγήκαν πριν η αποστολή αναχωρήσει από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας. Η τραγωδία είναι ότι η σημαία επέτρεψε στην Ελλάδα πάνω σε φέρετρα. - Πόσο μεγάλη ήταν η πίεση του προσωπικού να αναχωρήσει άμεσα για την Λιβύη, προκύπτει και από το γεγονός, ότι τα διαβατήρια των στρατιωτικών που είχαν επιλεγεί -άγνωστο με ποια κριτήρια- για την αποστολή, διακινήθηκαν μέσω της εφαρμογής Viber. Υπήρξε πρόβλημα με στρατιωτικούς που δεν είχαν διαβατήριο σε ισχύ και πιέστηκαν να το ανανεώσουν εντός ωρών.
Μερικά από τα μηνύματα που αντάλλαξαν τα μέλη της αποστολής μέσω Viber.
Δείτε τα έγγραφα και τη συνέχεια των αποκαλύψεων ΕΔΩ
