Έχουν ήδη περάσει 15 χρόνια από τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007, 14 από τα επεισόδια του Δεκεμβρίου του 2008 και άλλα τόσα από το ξέσπασμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης στις ΗΠΑ, την οποία οι σύμμαχοί μας έστειλαν «συστημένη» στην Ευρώπη, προκειμένου να απαλλαγούν από αυτήν.
Διαβάστε το άρθρο του Μανόλη Κοττάκη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Εστία”:
Δύο τουλάχιστον γενιές Ελλήνων, οι σημερινοί 15άρηδες και οι σημερινοί 30άρηδες, γνωρίζουν ελάχιστα ή θυμούνται αναιμικά τι συνέβη τότε στην πατρίδα μας και στον κόσμο.
Αν και ο ελληνικός λαός καταδίκασε πλειστάκις το ΠΑΣΟΚ των κυρίων Παπανδρέου – Σημίτη με πενιχρά ποσοστά, αποδίδοντάς του την εξάρτηση του ΔΝΤ και τη χρεοκοπία (ακόμη και στις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές, οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ καταβύθισαν τον Παπανδρέου και τον εκσυγχρονιστή έτερο υποψήφιο), κάποιοι… ξύνονται στην γκλίτσα του τσοπάνη και επανέρχονται με στόχο να γράψουν ξανά την Ιστορία. Τώρα νομίζουν ότι τη βρήκαν με αφορμή τις ιστορικές ανακρίβειες του γνωστού, επιπόλαιου κ. Δούκα.
Υπάρχουν τέσσερα πέντε ιστορικά δεδομένα που πρέπει να θυμηθούμε: Τι προκάλεσε τις σχεδόν 7.000 φωτιές του 2007; Τι προκάλεσε τα επεισόδια του Δεκεμβρίου; Τι επίπτωση είχαν στην κατάσταση της οικονομίας και στα επιτόκια δανεισμού της οι φωτιές και τα επεισόδια; Πού χτύπησε η διεθνής κρίση την Ελλάδα και γιατί; Πάμε να τα δούμε!
1. Οι φωτιές του 2007 ξέσπασαν λίγο μετά τη συμφωνία Πούτιν –Καραμανλή για τον αγωγό South Stream στην Κωνσταντινούπολη, τον Ιούνιο του 2007 (Πάρνηθα).
Προαναγγέλθηκε ο πολλαπλασιασμός τους σε πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Το Βήμα», που προειδοποιούσε για «την οργή και τη μανία των συμμάχων». Αυξήθηκαν ραγδαία και έφθασαν τις 6.999 όχι εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, αλλά μόλις ο Καραμανλής ανακοίνωσε πρόωρες εκλογές τον Αύγουστο του 2007, στις οποίες οι δημοσκοπήσεις τού έδιναν 43%! (Δεν χρειαζόταν τσάντες για να τις κερδίσει!) Οι φωτιές προκάλεσαν ανυπολόγιστο κόστος στην οικονομία. Η κυβέρνηση αποζημίωσε διαφανώς, μέσω τραπεζών, τους χιλιάδες πληγέντες στην Ηλεία, όπου έλαβε ποσοστό 42%, έναντι 46% του ΠΑΣΟΚ. Οι αποζημιώσεις επηρέασαν ελάχιστα το έλλειμμα.
2. Το Βατοπέδι και ο Δεκέμβριος του 2008 ξέσπασαν μόλις η κυβέρνηση Καραμανλή κατέθεσε στη Βουλή τη συμφωνία Ελλάδας – Ρωσίας για την κατασκευή του αγωγού (Αύγουστος 2008). Το κόστος για την εθνική οικονομία από τα επεισόδια ήταν επίσης ανυπολόγιστο. Για πρώτη φορά επηρεάστηκαν και τα επιτόκια δανεισμού.
3. Μέχρι να χτυπήσει η διεθνής κρίση την Ελλάδα, η κυβέρνηση Καραμανλή εξυπηρετούσε το δημόσιο χρέος Σημίτη, αλλά ταυτόχρονα, ως λαϊκό κόμμα, ασκούσε ισχυρή κοινωνική πολιτική (π.χ., επίδομα σε τρίτεκνες οικογένειες). Για κάθε 100 ευρώ που δανειζόταν από τις αγορές η κυβέρνηση Καραμανλή, τα 70 πήγαιναν σε αποπληρωμή εξοπλισμών της περιόδου Σημίτη που ακόμη πληρώνουμε (χωρίς τις «μίζες» του Ακη και των λοιπών), τα 10 σε αποπληρωμή προμηθειών νοσοκομείων της αυτής περιόδου και μόνο τα 20 οφείλονταν σε ελλείμματα της ίδιας της κυβέρνησης Καραμανλή.
4. Όταν ξέσπασε η διεθνής κρίση, η Ελλάς βρέθηκε «φτερό στον άνεμο» εξαιτίας της έλλειψης ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της (λόγω της σκληρής ισοτιμίας 340,7 δραχμών ανά ευρώ που ενταχθήκαμε στην ΟΝΕ λόγω Σημίτη), του υψηλού χρέους μας και βεβαίως των ελλειμμάτων μας. Τα οποία, όμως, δεν ήταν μοναδικά! Οι μισές χώρες της Ε.Ε. είχαν έλλειμμα 8%-9% το 2009 λόγω της διεθνούς οικονομικής κρίσης!
Όταν υπάρχουν όλα αυτά, λοιπόν, υπάρχουν ακόμη οι γνωστοί ξεφτιλισμένοι που μας λένε ότι φτάσαμε στη χρεοκοπία και στα Μνημόνια επειδή αποζημιώθηκαν για την καταστροφή της περιουσίας τους οι κάτοικοι της Ηλείας; Οι ίδιοι αποδίδουν σε εξωγενείς παράγοντες (όπως συνέβη και το 2009) τη ραγδαία αύξηση του κόστους δανεισμού της Ελληνικής Δημοκρατίας (2% τώρα από μηδέν) και τις επιπτώσεις στην οικονομία (αύξηση τόκων, μείωση δημοσιονομικού χώρου)! Χωρίς να καταλαβαίνουν οι ανόητοι ότι, χτυπώντας και εκτελώντας το συμβόλαιο κατά Καραμανλή, υπονομεύουν στην ουσία τον ίδιο τον Μητσοτάκη. Εύχομαι να το καταλάβει κάποια στιγμή ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος σε λίγο θα αντλεί επιχειρήματα από εκείνη την περίοδο και από τις επιπτώσεις της εισαγόμενης κρίσης στο κόστος δανεισμού και στη γενικότερη πορεία της οικονομίας… Και δεν θα σιωπά!
